Posted by “എന്നാല്…ഒരു കൊല്ലം മൂന്നാല് കോടി വരുമാനമുള്ള മോതലാളിക്ക് നീയാ ആനുകൂല്യം കൊടുക്കത്തില്ല…വൌ!!”
എന്റെ മനസ്സിലെ കാര്യങ്ങളാണ് അയാള് പറഞ്ഞത്. സത്യവുമാണത്. കൂലിപ്പണിക്കാര്ക്കും കഷ്ട്ടപ്പെടുന്നവര്ക്കും വേണ്ടി ഇങ്ങനെ പിടിക്കാന് നിന്നുകൊടുക്കുമ്പോള്, അവര്ക്ക് വേണ്ടി എന്തും ചെയ്യാന് റെഡിയായി നില്ക്കുമ്പോള് എന്തോ ഭയങ്കരമായ ഒരു എക്സൈറ്റ്മെന്റ് ആണെനിക്ക്…പക്ഷെ സുന്ദരനോ പണക്കാരനോ, സോ കോള്ഡ് ഉന്നത കുലജാതനോ ആണ് എന്നെ അതിനു വേണ്ടി സമീപിക്കുന്നതെങ്കില്, പാവം പിടിച്ച ഈ ആളുകള് പറയുന്നത് പോലെ എന്റെ അടിച്ചിടത്ത് ഞാന് കയറ്റുകയില്ല.
“ഞങ്ങടെ ലൈഫ് നിന്നെ വല്ലാതെ ത്രില്ലടിപ്പിക്കുണ്ട്; ഇല്ലേ ദീപികെ? ഞങ്ങടെ ലോകം, ഞങ്ങടെ കഷ്ട്ടപ്പാട്, ഞങ്ങടെ വൃത്തിയില്ലാത്ത തെരുവുകള്, ചേരി പ്രദേശങ്ങള്, ഞങ്ങടെ ദാരിദ്ര്യം…അല്ലെ?”
“ചെലപ്പം…”
“ശരി…”
അയാളുടെ പുഞ്ചിരി മാഞ്ഞു. മുഖത്ത് ഗൌരവം കടന്നുവന്നു.
“ഞാന് നിന്റെ കാമുകനല്ലേ? കാമുകന്റെ കടമയല്ലേ കാമുകിക്ക് കൂടുതല് കൂടുതല് സുഖം കൊടുക്കുക എന്നത്…അതുകൊണ്ട്…”
അയാള് എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തറച്ചു നോക്കി.
“…അതുകൊണ്ട് ഞാന് ഇന്ന് നിന്നെ ഞങ്ങടെ ലോകത്തേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോവ്വാ…നിനക്ക് കൊറച്ചും കൂടെ ഫ്രഷ് എക്സ്പീരിയന്സ് തരാന്…അതുവഴി പുതിയ സുഖവും…”
“ചേട്ടന് എന്നതാ ഉദ്ദേശിക്കുന്നെ?”
“ഇതാ ഞാന് ഉദ്ദേശിക്കുന്നെ: നീ ഇന്ന്, ഇപ്പോള് എന്റെ കൂടെ വരുന്നു, ഈ സിറ്റിയിലെ ഏറ്റവും വൃത്തിയില്ലാത്ത ചേരിയിലേക്ക്…അവിടുത്തെ തെരുവുകളിലേക്ക്…അവിടെ നിന്റെ കെട്ട്യോന് ഓടിക്കുന്ന ഫാന്സി കാറുകള് ഒന്നുമില്ല…അവിടുത്തെ ഏറ്റവും വലിയ ആര്ഭാടം ചിലപ്പോള് കറന്റ്റ് ആയിരിക്കും…”
“എഹ്? അതെന്തിനാ? എനിക്കങ്ങനത്തെ ചേരിപ്രദേശങ്ങള് ഒക്കെ അറിയാം…അങ്ങോട്ടൊക്കെ വന്നാ എന്നെ ആരേലും തിരിച്ചറിഞ്ഞാ!”
“ആരും കാണാത്ത രീതീല് ആണ് നിന്നെ ഞാന് ഇവിടുന്ന് പൊക്കുന്നത്!”
അത് പറഞ്ഞ് അയാള് കയ്യിലിരുന്ന പ്ലാസ്റ്റിക് ബാഗ് എന്റെ നേരെ നീട്ടി.
“തുറക്ക്,”
അയാള് പറഞ്ഞു.
“ഞാനത് തുറന്നപ്പോള് അതിനുള്ളില് കറുത്ത തുണിപോലെ ഒന്ന് ചുരുട്ടിക്കൂട്ടി വെച്ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടു.
“എന്നതാ ഇത്? ബെഡ്ഷീറ്റോ?”
അത് ബാഗിനുള്ളില് നിന്നുമെടുത്ത് ഞാന് ചോദിച്ചു.
“ദീപികെ അത്..അതാണ് പര്ദ്ദ…”
അയാള് ആകാംക്ഷയോടെ പറഞ്ഞു. എന്റെ പ്രതികരണമെന്തായിരിക്കുമെന്നറിയാനെന്നോണം കണ്ണുകളില് തന്നെയാണ് അയാളുടെ നോട്ടം.
“പര്ദ്ദ?”