“അയാള് ഞെളിപിരി കൊള്ളുവാരുന്നു എന്റെ കോലം കണ്ടിട്ട്…”
ദീപിക തുടര്ന്നു.
“അവനിടയ്ക്ക് മുണ്ടിന്റെ ഫ്രെണ്ടില് മുഴച്ചു പൊങ്ങി നിക്കുന്ന കൂടാരത്തി പിടിച്ച് ഞെക്കി ഞെരിച്ചുടച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു… പക്ഷെ അവന്റെ അളിയന് അവിടെ നിക്കുവല്ലേ? അവന് എന്നാ ചെയ്യാന് പറ്റും? പിന്നേം പത്ത് മിനിറ്റോളം ഞാന് കെഞ്ചിയപ്പോള് അവസാനം സുധാകരന് ചേട്ടന് ദയ തോന്നി..അയാള് എന്റെ അടുത്തു വന്നു മുട്ടുകുത്തി നിന്നു.
“എടീ, ഊക്ക് ഒന്നും നടക്കത്തില്ല…”
എന്റെ കുണ്ടിയില് പിടിച്ച് അയാള് പറഞ്ഞു.
“പക്ഷെ നിന്റെ പൂറ്റീന്ന് വെള്ളം കളഞ്ഞു തരാം..അതി കൂടുതല് ഒന്നും ഇവിടെ വെച്ച് പറ്റില്ല..അതൊക്കെ മോശവാ…”
അത് പറഞ്ഞു സുധാകരന് ചേട്ടന് പൂറ്റില് വിരല് കേറ്റി അടിക്കാന് തുടങ്ങി. ഞാന് അയാളുടെ വിരലുകളിലേക്ക് പൂറമര്ത്തിഞെക്കി നിന്ന് കുണ്ടികള് അനക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു…അയാള് നല്ല സ്പീഡില് വിരലുകള് കയറ്റി ഇറക്കി ഞെക്കികൂട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. കൊറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള് സുഖമൂര്ച്ച ഉള്ളീന്ന് പൊട്ടി ഒഴുകി…അന്നേരം സുഖം മൂത്ത് മൂത്ത് ഞാന് ഉറക്കെ ഒച്ചയിട്ടു. സുധാകരന് ചേട്ടന് എന്റെ വായ് പൊത്തിപ്പിടിച്ചു.
“മൈരേ! പതുക്കെ…ഇത് ടൌണ് ആണ് ..കടയാണ്..റോഡ് മൊത്തം ആള്ക്കാരാ! അവരൊക്കെ ഓടിക്കൂടും നീ ഇങ്ങനെ ഒരുമാതിരി ഒച്ചകേപ്പിച്ചാ….!!”
അയാള് എന്നോട് ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“അത്രേം വലിയ ഒച്ചയാന്നോ നീ കേപ്പിച്ചേ?”
“പിന്നല്ലേ?”
ദീപിക പറഞ്ഞു.
“കാര്ത്തി എന്നതാ ഈ പറയുന്നെ? എന്നാ ഒരു കഴപ്പാരുന്നു എന്നറിയാമോ? വല്ല ധാരണയുമുണ്ടോ അതിനെപ്പറ്റി…കടി എന്ന് വെച്ചാ കൊടുംകടി അല്ലാരുന്നോ? കൊടുങ്കഴപ്പ്! അത് റിലീസ് ആകുമ്പോ പിന്നെ ഒച്ച ഉണ്ടാവില്ലേ? എന്റെ കാര്യത്തി പ്രത്യേകിച്ചും!”
മുറി മുഴുവന് അടിയൊച്ച കൊണ്ട് മുഴങ്ങി.
“എന്നായാലും പത്ത് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോള് എന്റെ കടിയടങ്ങി…”
ദീപിക തുടര്ന്നു.
“കിതപ്പ് അടങ്ങിയപ്പോള് ഞാന് പര്ദ്ദ വീണ്ടും എടുത്തിട്ടു…അവരുടെ കൂടെ പുറത്തേക്ക് നടന്നു…നടന്നത് ഒക്കെ ഓര്ത്തപ്പോള് എന്റെ കാര്ത്തി, ഭയങ്കര ചമ്മല് ആരുന്നു…തുണി ഒക്കെ അഴിച്ച്…പൂറും മൊലേം ഒക്കെ അവരെയൊക്കെ പരസ്യമായി കാണിച്ച്…ശ്യെ! അങ്ങനെ മനസ്സി കുറ്റബോധോം വെച്ച് ഞാന് അവരോടൊപ്പം നടന്നു..കൊറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പം…വേറെ ഒരു കടയുടെ മുമ്പി സുധാകരന് ചേട്ടന് നിന്നു.
“നിനക്ക് ഞാനൊരു സമ്മാനം തരാം!”
ആ കടയുടെ മുമ്പില് വെച്ച് സുധാകരന് ചേട്ടന് പറഞ്ഞു.