ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
അഞ്ജു : നീ വേണെങ്കിൽ പോണ വഴിക്ക് ഒന്ന് മുട്ടി നോക്കിക്കോ, അസല് കളിക്കാരനാ
ഇന്ദു : ഏയ് അതൊന്നും ശരിയാവില്ല
അഞ്ജു : നിനക്കിതെന്താ സാധാരണ ഇങ്ങനെയല്ലല്ലോ നീ, ഞാൻ പറഞ്ഞുന്നുള്ളു വേണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ട
ഇന്ദു : മം…
അഞ്ജു : എന്നാ വാ വല്ലതും കഴിക്കാൻ നോക്കാം
എന്ന് പറഞ്ഞു അഞ്ജു എഴുന്നേറ്റ് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു, വീട്ടിൽ എത്തിയ ഞാൻ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് ആശ അവരേയും കൊണ്ട് വരുന്നതും കാത്ത് മുറ്റത്ത് നിൽക്കും നേരം ഒറ്റക്ക് വരുന്ന ആശയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന്
ഞാൻ : അവരെവിടേടി?
ആശ : അവര് വരില്ല അജുവേട്ടാ
ഞാൻ : അതെന്താ?
ആശ : അവരുടെ ബന്ധുക്കാരൊക്കെ വീട്ടിൽ വന്നട്ടുണ്ട്
ഞാൻ : ശ്ശെ… വല്ലാത്ത കഷ്ട്ടമായി പോയല്ലോടി
‘ അജുവേട്ടനെ അങ്ങനെ ഞാൻ ആർക്കും വിട്ട് കൊടുക്കില്ല ‘ എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞ്
ആശ : മം… ഇനി വരുമ്പോ വിളിക്കാം
ഞാൻ : ഇനി എപ്പോഴാ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നത്, ആ പോട്ട് പുല്ല്
എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു, എന്റെ പുറകിൽ നടന്ന്, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ആശ : ഇനി എന്തെങ്കിലും അവധി കിട്ടുമ്പോൾ വരാലോ
ഞാൻ : ആ നോക്കട്ടെ
വിരല് കടിച്ച്
ആശ : ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരാം
ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി
ഞാൻ : നീയോ എന്തിന്?
നാണത്തോടെ
ആശ : വെറുതെ അജുവേട്ടനെ കാണാൻ
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : അയ്യടി മോളെ നിനക്ക് കിട്ടിയത് മതിയായില്ലേ
ആശ : മ്മ്… ഇല്ല
ഞാൻ : എടി ഭയങ്കരി നീ നിന്റെ അമ്മയെപ്പോലെ തന്നെയാണല്ലോ
ആശ : ഏ.. എന്താ?
ഞാൻ : ഏയ് ഒന്നുല്ല നീ നടക്കാൻ നോക്ക്, വീട്ടിൽ വരുന്ന കാര്യമൊക്കെ നമുക്ക് പിന്നെ ആലോചിക്കാം
ആശ : മം…
വീട്ടിൽ ചെന്ന് ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് ബാഗൊക്കെ എടുത്ത് റെഡിയായി എല്ലാവരോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് ഇറങ്ങി, ചെറിയ ചാറ്റൽ മഴ നനഞ്ഞ് റോഡിൽ എത്തിയ ഞാൻ ഫോൺ എടുത്ത് അഞ്ജുവിനെ വിളിച്ചു, കോൾ എടുത്ത്