Posted by അമ്മ : എനിക്ക് ദേഷ്യമൊന്നുമില്ല കുറ്റബോധം മാത്രമേയുള്ളൂ.
ഞാൻ : അതെന്താ ഇപ്പോൾ അങ്ങനെ തോന്നുവാൻ
അമ്മ : ഏതൊരു മകനും അമ്മയെ കാണരുതാത്ത അവസ്ഥയിൽ കണ്ടാൽ നിന്നെ പോലെ തന്നെ പ്രകോപിതനവുകയെ ഉള്ളു.
ഞാൻ : അതറിഞ്ഞിട്ടെന്തിനാ അമ്മ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്തത്.?
അമ്മ : കല്യാണം കഴിഞ്ഞ ഏതൊരു പെണ്ണും സ്വന്തം പുരുഷന്റെ സാമീപ്യം ആഗ്രഹിക്കും. അത് കിട്ടാതാവുമ്പോളാണ് ദുർബല നിമിഷത്തിൽ മറ്റൊരാളിലേക്ക് പോകുക.ചിലപ്പോൾ അത് അതിരു വിട്ടു വരെ പോകും. അമ്മയ്ക്കും അങ്ങനെ പറ്റി പോയി…. (എങ്ങി കരയുവാൻ തുടങ്ങി )
ഞാൻ : അമ്മ അച്ഛനെ കുറിച്ച് പിന്നെന്താ മോശമായി പറഞ്ഞത്..? അച്ഛന്റെ സാമാനം ചെറുതാണ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു.
അമ്മ : നിന്റെ അച്ഛന് എന്റെ കാര്യത്തിൽ ഒരു ശ്രദ്ധയും ഇല്ല.
ഞാൻ : അതെന്താ അങ്ങനെ തോന്നുവാൻ..?
അമ്മ : നിന്റെ അച്ഛൻ ഇടയ്ക്കു വഴക്ക് പിടിക്കുമ്പോൾ എന്നെ തെറി വിളിക്കാറില്ലേ. അപ്പോഴെല്ലാം ഞാൻ പറയാറില്ലേ “നിങ്ങൾക്കു നിങ്ങടെ കാര്യം മാത്രമേ ഉള്ളു “ എന്നൊക്കെ
ഞാൻ : അതെ അതെന്തിനാ..?
അമ്മ : 4 വർഷമായി ഞാൻ നിന്നോട് പറയണം പറയണം എന്ന് വിചാരിച് ഇരുന്നതാ..പക്ഷെ നീ അറിഞ്ഞു പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കി. നിന്റെ അച്ഛൻ എന്നെ പിന്നെ ഉപദ്രവിക്കും എന്നോർത്ത് പറയാഞ്ഞതാ .
ഞാൻ : എന്താണാമ്മേ കാര്യം പറ.?
അമ്മ : നിന്റെ അച്ഛൻ കടയിൽ വന്നു പോകുന്ന ഏതോ ഒരു സ്ത്രീയുമായി അടുപ്പത്തിലാ.
ഞാൻ : അമ്മ എന്താണ് ഈ പറയുന്നത്.. എന്റെ അച്ഛനോ..?
അമ്മ : സത്യമാ പറഞ്ഞത്.. എന്നോട് ഒരുപാടു ആൾക്കാർ പറഞ്ഞു..പക്ഷെ ആർക്കും ആളാരാണ് എന്ന് ഇതുവരെ മനസിലായിട്ടില്ല..
ഞാൻ : ഇതെന്തിനാ അമ്മേ എന്നോട് നേരത്തെ പറയാഞ്ഞത്.?
അമ്മ : ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞു നീ വല്ലതും ചെയ്തു കൂട്ടിയാൽ പിന്നെ എന്റെ അവസ്ഥ എന്താകും. ആ ദേഷ്യവും എന്നോട് തീർക്കും. ഇതൊക്കെ എനിക്കറിയാമെന്ന് അങ്ങേർക്കും അറിയാം… അങ്ങേര് എന്നോട് സ്നേഹത്തോടെ ഒന്ന് പെരുമാറിയിട്ടു ഇപ്പൊ കൊല്ലങ്ങളായി. ( മെല്ലെ പിന്നെയും കരയുവാൻ തുടങ്ങി )