‘ഇറങ്ങ്..’
ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു
‘ഇവിടെ എന്താണ്..’
അവൾ കാര്യം അറിയാതെ എന്നോട് ചോദിച്ചു
‘പോയി ഒഴിച്ചിട്ടു വാ.. ‘
‘ഇവിടെയോ.. പോടാ.. എനിക്ക് ഒന്നും വയ്യാ.. നമുക്ക് പോകാം. എനിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല.. നീ പതിയെ ഓടിച്ചാൽ മതി ഇപ്പോളത്തെ പോലെ..’
ഇടയ്ക്കിടെ അവൾ അറിയാതെ തന്നെ “നീ” എന്നും “പോടാ” എന്നുമൊക്കെ വായിൽ നിന്ന് വരുമായിരുന്നു.
‘ഇങ്ങനെ ഓടിച്ചാൽ പെട്രോൾ കത്തി തീരും. നമ്മൾ അങ്ങ് വരെ ചെല്ലില്ല.. നീ ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്ക്. ഇവിടെ എങ്ങും ആരുമില്ല.. ‘
അവൾക്ക് അത് സമ്മതം അല്ലായിരുന്നു. അവസാനം അവൾ മൂത്രം ഒഴിക്കാതെ ഞാൻ ബൈക്ക് എടുക്കില്ല എന്നായപ്പോൾ അവൾക്ക് വേറെ വഴി ഇല്ലെന്നായി. ഞാൻ അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു പടവുകൾ ഇറങ്ങി.. പാവം പടവുകൾ ഇറങ്ങുമ്പോൾ പോലും ബുദ്ധിമുട്ടുന്നുണ്ട്.. ആറിന്റെ സൈഡിൽ ഞങ്ങൾ എത്തി. അക്കരെയും കാടാണ്. വീടൊന്നുമില്ല. ഇവിടെ കൊണ്ട് വന്നു ഒരുത്തിയെ കളിച്ചാൽ പോലും ആരും അറിയില്ല. അത് പോലെ വിജനമായ സ്ഥലം. ഞാൻ അവളെയും കൊണ്ട് ആറിന്റെ തീരത്തെ വാഴകൾ തീർത്ത ചെറിയൊരു മറവിലേക്ക് നടന്നു.
‘ദേ ഇവിടെ…’
ഞാൻ അവൾക്ക് സ്ഥലം കാണിച്ചു കൊടുത്തു. അവളാണേൽ ഇത്രയും ഓപ്പൺ സ്ഥലത്ത് എങ്ങനെ മൂത്രം ഒഴിക്കുമെന്ന ജാള്യതയിൽ ആണ്. ഇവളോട് ഇനി മുള്ളണം എങ്കിലും ഞാൻ കൽപ്പിക്കേണ്ടി വരുമല്ലോ..
‘ഞാൻ അപ്പുറെ കാണും..’
അവളെ അവിടെ ആക്കിയിട്ടു ഞാൻ കുറച്ചു ദൂരത്തേക്ക് മാറി പോയി. മൂത്രശങ്ക എനിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് ഞാനും സിപ് തുറന്ന് മൂത്രം ഒഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളിപ്പോ പാന്റ് അഴിച്ചു മൂത്രം ഒഴിക്കുകയാവും. വാഴക്കൂട്ടങ്ങളും ഇലച്ചാർത്തുകളും ഒക്കെ അവളുടെ പൂവിനെ ദർശിച്ചു കാണും.. മൈര്… ഒരു പുളകം എന്നിലൂടെ പാഞ്ഞു പോയി.. അണ്ടി മൈരൻ കൈ തൊട്ടാൽ ആവശ്യമില്ലാത്തത് ചിന്തിച്ചു കൂട്ടും.. ഹൈ നോം അങ്ങനെ ഒന്നും ചിന്തിക്കാനെ പാടില്ല.. ഞാൻ മൂത്രം ഒഴിക്കൽ പുനരാരംഭിച്ചു.