അങ്ങിനെ കല്ലിയാണം കഴിഞ്ഞു. എല്ലാവരും പിരിഞ്ഞു പോയി ചിവുകളും മറ്റും കൂട്ടി ശെരിയാക്കി ഞാൻ ലാപ്ടോപ്പ് അടച്ച വെച്ച ഞാൻ കിടന്നു നല്ല ഷീണം ഉറങ്ങാൻ റെഡി ആകുമ്പോൾ ഞാൻ ഓർത്തു എന്റെ വീടിന്റെ മുകളിതേ റൂമിൽ ഇപ്പോൾ. എന്റെ ഉറക്കം പോയി ഞാൻ ഭാര്യയെ നോക്കി അവൾ നല്ല ഉയർക്കത്തിൽ ആണ് തിരിഞ്ഞും മാറിനഞ്ഞും കിടന്നു എപ്പോഴോ ഞാൻ ഉറങ്ങി.
രാവിലെ വീടിന്റെ സിറ്ഔട്ടിൽ ഇരുന്നു ലാപ്ടോപ്പ് എടുത്ത് ഇന്നലെ വന്ന മെയിലുകൾ ചെക്ക് ചെയ്തോണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ലാവണ്യ വന്നു ചായയും ആയിട്ട്. ഗുഡ്മോർണിംഗ് അച്ഛാ അവൾ പറഞ്ഞു. മോർണിംഗ് ഞാൻ ചിരിച്ചു, വീടൊക്കെ ഇഷ്ടായോ? അവൾ ചിരിച്ചു. ഊം എന്ന് മൂളി. ഞാൻ എന്നെ കൺട്രോൾ ചെയ്തു. അവൻ എന്തിയെ? ഉറങ്ങാണ് അവൾ മൊഴിഞ്ഞു. കുളിച്ച വന്നു നില്കുന്നത് കണ്ടാൽ ചേർത്ത നിർത്തി ചുംബിക്കാൻ തോന്നും.
എന്താ ഷേപ്പ് ഒന്നും കൂടുതലും ഇല്ല, ഒന്നും കുറവും ഇല്ല. ഇന്നലെ വല്ലതും നടന്നിട്ടുണ്ടാകുമോ? ചിന്ത കാട് കയറാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ അവിടന്ന് എണീറ്റ് മുറ്റത്തേക്ക് നടന്നു. പാടില്ല മകന്റെ ഭാര്യ ആണ്. തിരിച്ച പോകാൻ ഇനി ഒരാഴ്ച സാമ്യം കൂടിയേ ഒള്ളു. ഞാൻ സുഹൃത് നജീബിനെ വിളിച്ചു. ഡാ ആളുണ്ടോ? എനിക്ക് ഒരാഴ്ച സമയമേ ഒള്ളു. അതിനെന്താ ഒപ്പിക്കാലോ നീ ഇറങ് നമുക്ക് ഒന്ന് കൂടാം.
ചായകുടിച്ചു ഭാര്യയോട് നജീബിന്റെ കൂടെ ഒരു സ്ഥലത്തെ നോക്കാൻ പോയിവരാം എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ എന്റെ ഡിഫെൻഡറും ഇടത് ടൗണിലേക്ക് ഇറങ്ങി. നജീബ് അവിടെ നില്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൻ പറഞ്ഞു നമുക്ക് കോട്ടയം പിടിക്കാം എന്ന്. ഞാൻ ചോദിച്ചു കൊള്ളാവോ? നീ തന്നെ കണ്ടിട്ട് പറ. പോകുന്ന പൊക്കിൾ നജീബ് ഒരു കുപ്പി സ്കോച് വാങ്ങി. കുറെ യാത്ര ചെയ്ത് ഞങ്ങൾ ഒരു അടിവാർത്ത എത്തി അവിടെ നിന്ന് ഒരു കയറ്റം കയറി കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ നജീബ് ചവിട്ടാൻ പറഞ്ഞു.
ആ കയറ്റത് ഒരു വാർപ്പിന്റെ വീട്, വണ്ടി അങ്ങോട്ട് കയറ്റാൻ പറഞ്ഞു നേരം ഇരുട്ട് പറന്നു തുടങ്ങിരുന്നു. ആ വീട്ടിൽ നിന്നും ഒരു കാരണവർ ഇറങ്ങി വന്നു. ആരാ? ഞാൻ ആണ് ചാണ്ടിച്ചായാ നജീബ്. ആഹ് നീ ആയിരുന്നു? ഇതാരാ എന്നെ ചൂണ്ടി അയാൾ ചോദിച്ചു. ഉടനെ നജീബ് അയാളെ കൂട്ടി കുറച്ച അങ്ങോട്ട് മാറി നിന്ന് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു.