Posted by
അതുകഴിഞ്ഞ്‌ മറിയ മൂകയ്യായിരുന്നു.
മീറ്റിംഗ് കഴിഞ്ഞ് വരുമ്പോളും ഞാനായിട്ട് അവളോട് സംസാരിച്ചില്ല. അവളും വിഷമിച്ച കണ്ണുകളോടെ പുറത്തേക്ക്‌ നോക്കിയിരുന്നു.
ഒരു മണിക്കാണ് ഞങ്ങൾ ഓഫീസിൽ എത്തിയത്. മീറ്റിംഗ് അടിസ്ഥാനമാക്കി ചില ജോലികള്‍ എനിക്ക് ചെയ്യാന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അഞ്ചനയെ എപ്പോഴും കാണാന്‍ ആഗ്രഹം തോന്നിയെങ്കിലും ഓഫീസിൽ വച്ച് എന്റെ മാന്യത ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചു. അവളും അനാവശ്യമായി എന്നെ കാണാന്‍ ഒന്നും വന്നില്ല.
അതുപോലെ മറിയയും എന്റെ മുന്നില്‍ വന്നില്ല. മീറ്റിംഗ് ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങളെ അവള്‍ എനിക്ക് മെയിൽ ചെയ്തു.
വൈകിട്ട് അഞ്ച് മണിക്ക് അഞ്ചനയും ഞാനും ഇറങ്ങി.
പക്ഷേ രാവിലെ കണ്ട അഞ്ചനയെ അല്ലായിരുന്നു ഇപ്പൊ കണ്ടത്. അവള്‍ക്ക് എന്തോ മാറ്റം സംഭവിച്ചിരുന്നു. എന്തോ തീരുമാനിച്ച് ഉറച്ചത് പോലെ.
ലിഫ്റ്റിൽ വച്ചും വണ്ടിയില്‍ കേറിയ ശേഷവും എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെയാണ് അവള്‍ ഇരുന്നത്… എന്നോട് സംസാരിക്കുക പോലും ചെയ്തില്ല.
“എഡി, നീയെന്താ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുന്നേ. ഓഫീസില്‍ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടായോ..?” സംശയത്തോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ല.”
“പിന്നേ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുന്നത്?” ഞാൻ ചോദിച്ചു. പക്ഷേ അവള്‍ മിണ്ടിയില്ല.
“എന്നോട് എന്തെങ്കിലും ദേഷ്യമുണ്ടോ?” എന്റെ സംശയം ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“എനിക്ക് ആരോടും ദേഷ്യമില്ല.” അവള്‍ അല്‍പ്പം ദേഷ്യത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
“പിന്നേ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കാനുള്ള കാരണം പറയടി..” ഞാൻ അല്‍പ്പം ചൂടായി പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെയാണ് ദേഷ്യം. മതിയോ?” അവളും ചൂടായി.
“നിനക്ക് നിന്നോട് തന്നെ ദേഷ്യമോ? പക്ഷേ എന്തിനാ?”
“കുറച്ച് നേരത്തേക്കെങ്കിലും എന്നെ വെറുതെ വിടുമോ, പ്ലീസ്.” അവള്‍ കടുപ്പിച്ച് പറഞ്ഞതും എനിക്ക് സങ്കടം വന്നു.
“മറിയ നിന്നോട് എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ?” ഞാൻ കോപത്തോടെ ചോദിച്ചു. “അവള്‍ എന്തിനാ വെറുതെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ്‌ നിന്നെ എന്നില്‍ നിന്ന് അകറ്റുന്നത്? ഞാൻ ആരേ സ്നേഹിച്ചാൽ അവള്‍ക്കെന്താ? അവൾ എന്തിനാ അനാവശ്യമായി ഇടപെടുന്നത്?” ദേഷ്യത്തില്‍ ഞാൻ ഉറക്കെ ചോദിച്ചു.