Posted by അസഹ്യത നിറഞ്ഞ സ്വരത്തില് അയാള് പറഞ്ഞു.
“ഇങ്ങനെ ചിരികാതെ എന്റെ പെണ്ണേ! ബാക്കിയുള്ളവന് കടിച്ചു പിടിച്ച് കണ്ട്രോള് ചെയ്താ നിക്കുന്നെ!”
“അതൊക്കെ പോട്ടെ”
ചിരി നിര്ത്തിയില്ലെങ്കിലും ഗൌരവത്തില് രാജി ചോദിച്ചു.
“ഇപ്പം എങ്ങോട്ടാ ഈ പോകുന്നെ?”
“വഴീന്ന് മാറി, സൌകര്യമായി ആളൊഴിഞ്ഞ ഏതേലും സ്ഥലം ഉണ്ടോന്നാ നോക്കുന്നെ!”
ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്നതിനിടയില് പുറത്തേക്ക് നോക്കി പദ്മനാഭന് പറഞ്ഞു.
“ആളൊഴിഞ്ഞ സ്ഥലമോ? എന്തിന്?”
“നിന്നെ ചികിത്സിക്കാന്! നിന്നെ കുത്തിവെക്കേണ്ടേ? എന്നാലല്ലേ നിന്റ” പനി പോകൂ!”
അയാള് പറഞ്ഞു.
രാജിയും ചുറ്റും നോക്കി.
പുറത്ത് നല്ല നിലാവ് ഉണ്ട്.
“ആ അച്ഛാ!”
അവള് പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“എന്താ മോളെ!”
“അതാ ഫ്രാന്സീസ് ചേട്ടന്റെ ഷെഡ് അല്ലെ?”
അവള് പുറത്തേക്ക് വിരല് ചൂണ്ടി ചോദിച്ചു.
പത്മനാഭനും പുറത്തേക്ക് നോക്കി.
റോഡില് നിന്നും അല്പ്പം ദൂരെ ഉള്ളില്, റബ്ബര് മരങ്ങള്ക്കിടയില്, നിഴലിലും നിലാവിലും പൂണ്ട് ഒരു ചെറിയ ഓടിട്ട വീട് അയാള് കണ്ടു.
“അതെ…”
“അങ്ങോട്ട് വണ്ടിയെടുക്ക് അച്ഛാ! അത് നല്ല സ്ഥലമാ! ആരും അറിയില്ല…”
പദ്മനാഭനും അത് തന്നെയാണ് ചിന്തിച്ചത്.
“അവിടെ പക്ഷെ കിടക്കാനുള്ള സൗകര്യമൊന്നും കാണാന് ചാന്സ് ഇല്ല മോളെ,”
അയാള് പറഞ്ഞു.
“ചിലപ്പോള് കാണും …”
പെട്ടെന്ന് ഓര്ത്ത് പദ്മനാഭന് പറഞ്ഞു.
“ഒന്ന് രണ്ടു പ്രാവശ്യം അയാളതിന്റെ മുറ്റത്ത് കിടക്കുന്നത് ഞാന് കണ്ടിട്ടുണ്ട്….”
“ഒഹ്!”