പ്രേരണ: ഡർനാ ജരൂരി ഹേ

“വക്കച്ചാ സമ്മതിച്ചു…”

സ്വർണ്ണം കെട്ടിയ പല്ലുകാണിച്ച്, അസംതൃപ്തിയോടെ മുഖത്തെ കൊഴുത്ത മസിലുകൾ മുറുക്കി, തന്നെ ഭീഷണമായി നോക്കുന്ന മാളിയേക്കൽ വക്കച്ചൻ എന്ന നിർമ്മാതാവിനോട് സംവിധായകൻ പ്രേംകുമാർ ശബ്ദമുയർത്തി.

“ഞാൻ അടുപ്പിച്ചു ചെയ്ത നാല് ഫാമിലി മൂവീസും സൂപ്പർ ഹിറ്റായിരുന്നു. നിങ്ങള് അതുകൊണ്ട് കോടികൾ ഒണ്ടാക്കി. പുതുമുഖനടന്മാരും നടിമാരും ഇപ്പോൾ തിരക്കുള്ളവരായി…ഒക്കെ ശരി! പക്ഷെ …”

പ്രേംകുമാർ അയാളെ ഒന്ന് നോക്കി.

“പക്ഷെ അടുത്ത പടവും ഫാമിലി മൂവീസ് തന്നെ വേണം എന്ന് നിർബന്ധം പിടിക്കുന്നത് എന്തിനാ? ഫാമിലിച്ചക്ക വീണ് നാലു പ്രാവശ്യം മുയൽ ചത്തു എന്നത് നേര്! അടുത്ത പ്രാവശ്യം മുയലിനെ കൊല്ലാൻ നമുക്ക് ചക്കയൊന്ന് മാറ്റിപ്പിടിച്ചാലോ?”

അപ്പോഴാണ് അങ്ങോട്ട് ലാവണ്യ വന്നത്.

കഴിഞ്ഞ സിനിമയിൽ നായികയുടെ അനിയത്തിയായി അഭിനയിച്ചവൾ!

പതിനാറ് സീനിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.

മുമ്പ് നാലഞ്ച് സിനിമകളിൽ അഭിനയിച്ചിട്ടുണ്ട്.

അടുത്ത സിനിമയുടെ ചർച്ചകൾ നടക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞ് വന്നതാണ്.
അരമണിക്കൂർ മുമ്പ് വരെ വക്കച്ചന്റെ മുറിയിലായിരുന്നു, ലാവണ്യ.

“ചക്കയൊന്ന് മാറ്റിപ്പിടിച്ചാലോ എന്നോ?”

അവർക്കിടയിലെ ചർച്ചയുടെ വിഷയമറിയാതെ അവൾ തിരക്കി.

“നിങ്ങളെന്ന ചക്കപ്പുഴുക്ക് ഉണ്ടാക്കാൻ പോകുവാണോ?”

“ചക്ക….”

വക്കച്ചൻ അവളുടെ ഉയർന്ന മാറിടത്തിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.

“ഇതെന്നാ നോട്ടവാ വക്കച്ചൻ സാറേ!”

അയാളുടെ പരാക്രമം പിടിച്ച നോട്ടത്തിൽ അവളൊന്ന് നാണിച്ച് കുണുങ്ങി.

“ഇങ്ങനെയൊന്നും നോക്കല്ലേ! ഞാനും വരും മീ ടൂവിൽ,”

പിന്നെ അവൾ തീയേറ്റ്രിക്കലായി ചിരിച്ചു.

“ഓ!”

അസഹ്യമായ ഇഷ്ട്ടക്കേടോടെ പ്രേം കുമാർ അവളെ നോക്കി.

“മീ ടൂ! ഒന്ന് പോടീ! നാലഞ്ച് മണിക്കൂർ ഇയാടെ കാലിന്റെ എടേൽ കെടന്നിട്ട്! മൂഡ് കളയല്ലേ!”

“അയ്യോ!”