“ഒന്ന് പോ ചേച്ചി, എന്നെപ്പോലെ ഒരുത്തന് സ്വപ്നം കാണാന് കൂടിപ്പറ്റില്ല ചേച്ചിയുടെ മോളെപ്പോലെ ഒരു സുന്ദരിച്ചരക്കിനെ കളിക്കാന്.”
“രഘു, ഇനി മേലാല് എന്നെപ്പോലെ, എന്നെപ്പോലെ എന്ന് പറയരുത്. നിനക്കെന്താ കൊഴപ്പം? നീയീ പറയുന്ന മേല്ജാതി ചിന്തയൊന്നും എനിക്കോ രവിയേട്ടനോ എന്റെ മക്കള്ക്കോ ഇല്ല. പിന്നെന്തിനാ? ഇന്നലത്തെ സംഭവത്തോടെ നിനക്ക് ഞങ്ങടെ മനസ്സിലുള്ള സ്ഥാനം എന്താണെന്ന് നിനക്കറിയില്ലേ? രാധിക അത് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ? അത്രേം കടപ്പാട് ഉള്ളത്കൊണ്ടല്ലേ അവള് ആ നാറി ഫിലിപ്പില് നിന്ന് ഭാഗ്യത്തിന് രക്ഷപെട്ടു കിട്ടിയ അവളുടെ ചാരിത്ര്യം നെനക്ക് സമര്പ്പിച്ചത്?”
“ഓകേ ചേച്ചി, ഇനി അങ്ങനെ ഇന്ഫീരിയറായി ഞാന് ഒന്നും പറയില്ല.”
“അങ്ങനെ വാ. ഇപ്പഴാ നീ മിടുക്കനായെ. ങ്ങ്ഹാ പിന്നെ? ബാക്കി പറ. അവള്ടെ താഴെ നാക്കുകൊണ്ടും ഒന്നും ചെയ്തില്ലേ?”
“അശ്വതി ചേച്ചി, പൂറില് ഞാന് ആദ്യം നക്കിയപ്പം …അന്നേരം ഞാന് ശരിക്കും കരുതി എല്ലാം കൈവിട്ടുപോയെന്ന്. അത്രയ്ക്കുണ്ടായിരുന്നു ഒച്ചേം ബഹളോം.”
“ആദ്യമായല്ലേ മോനേ…അങ്ങനെയൊക്കെയാ ഏതു പെണ്ണും ആദ്യം.”
“ചേച്ചി ഞാന് ഇത് പോലെ ഒരു പബ്ലിക്ക് പ്ലേസില് വെച്ചു പൂര് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു. അതും ചേച്ചീടെ മോള്ടെ. ചേച്ചിക്ക്…”
“ഒന്നുപോടാ,” അവള് വീണ്ടും അവന്റെ കവിളുകളെ തഴുകി. “അതിനു നീ പൂര് എന്ന് പറഞ്ഞത് ആരും കേട്ടില്ലല്ലോ. നമ്മള് മാത്രമല്ലേ ഉള്ളൂ.
അശ്വതിയുടെ കഥ 9
Posted by