“ചേച്ചീ…”
“മോനേ,” പിള്ളയാര് കോവിലിലെ ദേവീ ക്ഷേത്രത്തിന് മുന്പിലെത്തിയപ്പോള് അശ്വതി പറഞ്ഞു. “മോന് രാധികയെ വശീകരിച്ച്, പിന്നാലെ നടന്ന് കാര്യം സാധിച്ചതല്ലല്ലോ. അവള് കൊതിച്ച് ആഗ്രഹിച്ചപ്പം അവളുടെ ഇഷ്ട്ടം സാധിച്ചുകൊടുത്തതല്ലേയുള്ളൂ? എന്റെ മോള് എനിക്കെല്ലാമാണ്. അവള്ക്ക് പുരുഷന്റെ സുഖം നല്കിയ ആദ്യത്തെ ആള് നീ ആയത് …നീ വിശ്വസിക്കുമോ എന്നറിയില്ല, എനിക്ക് അഭിമാനമേയുള്ളൂ. എനിക്ക് പ്രോബ്ലം ഇല്ല കുട്ടാ.”
എന്നിട്ടും രഘു ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“ശരി ഇനി സംസാരമൊക്കെ ഒന്ന് തൊഴുതേന് ശേഷം. വാ എന്റെ കൂടെ നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് തൊഴാം.”
“ഞാന് കുളിച്ചില്ലല്ലോ,”
“സാരമില്ല, എനിക്ക് വേണ്ടി വാ.”
അശ്വതി അവനോടു തൊട്ടുചേര്ന്ന് നിന്ന് കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു, “വാടാ.”
അശ്വതി കണ്ണുകള് അടച്ചു പ്രാര്ഥിക്കുന്ന മനോഹരദൃശ്യം അവന് കണ്ണുകള് പറിക്കാതെ നോക്കി നിന്നു.
ക്ഷേത്ര നടയില്, സുഗന്ധവാഹിയായ കാറ്റില്, കര്പ്പൂര ഗന്ധത്തിന്റെ നിറവില് അവളുടെ മനം മയക്കുന്ന രൂപം അവന് കണ്ണുകള് നിറയെ കണ്ടു.
അശ്വതിയുടെ കഥ 9
Posted by