അനിഷ്ടത്തോടെ അഭിരാമി ചോദിച്ചു.
“മനുഷ്യന് ഏറ്റോം ആവശ്യമുള്ളത്!”
മുഷ്ടി ചുരുട്ടി അനുപമ പറഞ്ഞു.
“ഒന്ന് പറയേണ്ട”
അടുത്തിരുന്ന കൊച്ചുത്രേസ്സ്യാ അഭിരാമിയുടെ ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചു.
“കുടിച്ചിട്ടല്ലേ! വിട്ടുകള!”
“പറ ചേട്ടത്തി…മമ്മീടെ ചെവി കടിച്ചു പറിക്കാതെ!”
“അതിപ്പം മോളെ …എന്നും …മിക്കവാറും ഉണ്ട്…”
“എന്നത് എന്നും ഒണ്ടെന്നാ?”
മുള്ളിക്കഴിഞ്ഞ് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് വർക്കി ചോദിച്ചു.
“നിങ്ങളെന്നും ഡിങ്കോൾഫി ഉണ്ടോന്ന് …ഫക്കിങ് ഉണ്ടോന്ന്!”
അനുപമ കുഴഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു.
അഭിരാമി ഫിറോസിന്റെ നേരെ നോക്കി ജാള്യതയോടെ ചിരിച്ചു.
“സാരമില്ല” എന്ന അർത്ഥത്തിൽ അവൻ അവളെ നോക്കി.
“എന്നും കൊടുത്തില്ലേ ഇവളെന്നെ ജീവനോടെ വെച്ചേക്കുവോ?”
വർക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവർക്കരികിൽ ഇരുന്നു.
“എന്നിട്ട് വീണ്ടും ഗ്ളാസ്സുകൾ നിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.
“എന്നും കൊടുത്ത് കൊടുത്ത് ബാക്കിയൊള്ളോന്റെ സാധനം നീരുവെച്ചാ ഇരിക്കുന്നെ!”
അയാൾ തുടർന്നു.
എല്ലാവരും വീണ്ടും ചിരിച്ചു.
“വർക്കീ,”
അഭിരാമി പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് ഇനി ഒഴിക്കണ്ട. ഇപ്പം തന്നെ പൂസായി…”
“ഒന്ന് പോ ഡോക്റ്ററെ!”
അയാൾ ചിരിച്ചു.
“ഇത്രേം മുഴുത്ത ശരീരത്ത് ഒരു ഫുൾ ബോട്ടിൽ ഈസിയായി പൊക്കോളും! പിന്നെയാ!”
“നീര് വന്നെങ്കിൽ ഒന്ന് കാണിച്ചേ!”
അനുപമ കുഴഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ ആവശ്യപ്പെട്ടു.
“ചേട്ടൻ വെറുതെ പുളു അടിക്കുന്നതാണോ എന്ന് നോക്കട്ടെ!”
“ച്ചെ!!”
അഭിരാമി അവളുടെ വായ് പൊത്തി.
“ഈ പെണ്ണിതെന്തൊക്കെയാ ഈശ്വരാ പറയുന്നേ!”
“കൊച്ചിന് അങ്ങനെ ഒരു ആഗ്രഹം ഒണ്ടേൽ അതങ്ങ് നടത്തിക്കൊടുത്തേക്കാം ഡോക്റ്ററെ!”
എല്ലാ ഗ്ളാസുകളും നിറച്ച് കഴിഞ്ഞ് വർക്കി പറഞ്ഞു.