Posted by ഞാനാകെ പരിഭ്രമിച്ചു കണ്ണുമിഴിച്ചു ചുറ്റും നോക്കി.. ഭാഗ്യം… കുട്ടികളെല്ലാം അവരവരുടെ കാര്യങ്ങളിൽ ബിസി ആയിരിന്നു. അന്ന് തിരികെ സ്കൂൾ വിട്ട് ബസിൽ വരുമ്പോൾ അവളെന്നോട് രഹസ്യമായി ചോദിച്ചു…
‘ഡ്രെസ്സെല്ലാം മാറീട്ട് വീട്ടിലേക്ക് വരാവോ? ഒരു കാര്യം കാട്ടിത്തരാം’ അതെന്താണെന്നറിയാനുള്ള ആകാംഷയിൽ ഞാൻ വരാമെന്നു സമ്മതിച്ചു.
വീട്ടിലെത്തി ആന്റി ഉണ്ടാക്കി തന്ന ചായയും കുടുച്ച്, “ആന്റീ ഞാൻ ‘ജാൻ’ന്റെ വീട്ടിൽ പോയിട്ട് ഇപ്പോ വരാമേ” എന്നും വിളിച്ചു പറഞ്ഞു മറുപടിക്ക് കാത്ത് നിൽക്കാതെ റോഡ് മുറിച്ചു കടന്ന് തുറന്ന് കിടന്ന ഗേറ്റിലൂടെ ഓടി അവളുടെ വീടിനുള്ളിലേക്ക് കേറി. ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ ജാൻ യൂണിഫോം പോലും മാറാതെ ആസിഫ് അങ്കിളിന്റെ മടിയിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.
അങ്കിളേ…. എപ്പോ വന്നു?? ഒറ്റക്കെ ഉള്ളോ? ഇപ്പോ വേദന കുറവുണ്ടോ എന്നും ചോദിച്ചു ഞാൻ അങ്ങോട്ട് ചെന്നു. സജ്‌നയുടെ വല്യുമ്മായുടെ ഇളയ മകനാണ് ആസിഫ്, അതായത് വല്യുമ്മയുടെ മൂത്ത മകളായ സമീറ ആന്റിയുടെ ഉമ്മയുടെ ഇളയ സഹോദരൻ, ആന്റിയുടെ ചെറിയമ്മാവൻ. പക്ഷെ രണ്ടുപേരും സമപ്രായക്കാർ ആയിരുന്നു.
അടുത്ത് നടന്ന ഒരു ബൈക്ക് ആക്സിഡന്റിന്റെ ഭാഗമായി അങ്കിളിന്റെ വലത് കാൽ മൾട്ടിപ്പിൾ ഫ്രാക്ച്ചർ ആയിരുന്നു. തിരുവല്ലയിലെ ഒരു മൾട്ടി സ്പെഷ്യാലിറ്റി ഹോസ്പിറ്റലിലെ വിദഗ്ദ ചികിത്സയിലൂടെ ഇപ്പോൾ ഭൂരിഭാഗം ഭേദപ്പെട്ടുവെങ്കിലും മസാമാസമുള്ള റിവ്യൂവിനും മറ്റുമായി ഇടയ്ക്കിടെ ഇവിടെ വരാറുണ്ട്, ചിലപ്പോൾ ഒക്കെ രണ്ടോ മൂന്നോ ദിവസം നിക്കാറുമുണ്ടായിരുന്നു. (ഈ കഥയുമായി ഇവർക്ക് ബന്ധമില്ലെങ്കിലും എന്റ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് ലൈംഗികതയുടെ നിറങ്ങൾ നൽകിയവരിൽ പ്രധാനികൾ ആസിഫങ്കിളും, സമീറാന്റിയുമായിരുന്നു) ഞാനടുത്തേക്ക് ചെല്ലുമ്പോളേക്കും അങ്കിൾ ജാനെ മടിയിൽ നിന്നും തള്ളിയിറക്കി അവിടെയൊരു പില്ലോ കേറ്റിവെച്ചു.
ആഹാ… രേവതി മോളെ അങ്ങ് വലുതായല്ലോ??
തന്നെ ചേർത്തുപ്പടിച്ചു തലയിൽ തഴുകുന്ന അങ്കിളിന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റിയിട്ട് ഞാൻ സജ്‌നയുടെ കൂടെ റൂമിലേക്ക് പോയി.
എന്താടി വന്നിട്ട് ഡ്രസ്സ്‌ പോലും മാറാതെയാണോ അങ്കിളിന്റെ കാലിൽ കേറി ഇരിക്കുന്നത്?
“കാലിലല്ലല്ലോ? ഞാൻ തുടയിൽ അല്ലേ ഇരുന്നത്”?
സജ്‌ന എന്നോട് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
രേവതി : എങ്കിലും വയ്യാത്ത കാലല്ലേ? ചിലപ്പോ വേദനിച്ചു കാണും. നിന്നോട് പറയാഞ്ഞിട്ടാവും.