Posted by ഏകദേശം രേവതി എത്തുമ്പോൾ തന്നെ ഞാനും സ്കൂൾ കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിൽ എത്തിയിട്ടുണ്ടാകും. പിന്നെയും ഒന്നര രണ്ട് മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞായിരിക്കും സാധാരണ അമ്മ വരിക. അപ്പോഴേക്കും രേവതി മുറ്റമൊക്കെ അടിച്ചു വിളക്ക് വെക്കുന്നതിനായുള്ള തയ്യാറെടുപ്പ് നടത്തി കഴിഞ്ഞിരിക്കും. എനിക്ക് വൈകുന്നേരങ്ങളിൽ ഉള്ള ഡ്യൂട്ടി രാവിലെ വാഷിങ് മെഷീനിൽ ഇട്ടിട്ട് പോയ വസ്ത്രങ്ങൾ വീടിന് മുകളിലെ ഓപ്പൺ ഹാളിൽ വിരിച്ചിടുക എന്നത് മാത്രമാണ്. അതിൽ എന്റെ വസ്ത്രങ്ങളും അമ്മയുടെയും രേവൂട്ടിയുടെയും അടി വസ്ത്രങ്ങൾ വരെയുണ്ടാകും. അമ്മയുടെ 36 ഡി സൈസ് ബ്രായും 95 ന്റെ പാൻറ്റീസും കയ്യിലെടുക്കുമ്പോൾ കുട്ടൻ തലപൊക്കി നോക്കാറുണ്ടെങ്കിലും രേവതിയുടെ ഇന്നേഴ്സ് എന്നിൽ യാതൊരു വികാരവും ഉണർത്തിയിരുന്നില്ല.
എന്റെ കണ്മുന്നിൽ അവളുടെ വളർച്ച കാണുകയും ഇരുപത്തിയെട്ടെന്ന സൈഡിൽ തുടങ്ങി ഇപ്പോളത്തെ 34 സി വരെയുള്ള ബ്രാകൾ എന്റെ കൈകളിലൂടെ കടന്നുപോയിട്ടും ഉണ്ടാകാതിരുന്ന വികാരമാണ് ഇപ്പോൾ എന്റെ കുട്ടനെ കൊടിമരമാക്കി നിർത്തിയിരിക്കുന്നത്. അമ്മയുടെ മുഴുത്ത മുലകൾ ബ്രായിലൂടെയും അല്ലാതെയുമൊക്കെ നിരവധി പ്രാവശ്യം കണ്ടു സായൂജ്യം കൊണ്ട എനിക്ക് പക്ഷെ രേവതിയെ അങ്ങനെ നോക്കാൻ തന്നെ കഴിയുമായിരുന്നില്ല. ചില സാഹചര്യങ്ങളിൽ അമ്മയുടെ അഭാവം സ്വയമേവ ഞാൻ ഏറ്റെടുത്തു കൊണ്ട് അവളെ സഹായിക്കുക കൂടിയുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. സഹായമെന്ന് പറഞ്ഞാൽ വയസ്സറിയിച്ച അവളുടെ ശരീരിക മാറ്റങ്ങൾ ദ്രുത ഗതിയിലായിരുന്നു. സ്വതവേ മെലിഞ്ഞ പെൺകുട്ടിയായിരുന്ന അവളുടെ നെഞ്ചിൽ നെല്ലിക്ക വലിപ്പത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന മുലകൾ ഓറഞ്ചു പോലെ തുടുത്തു മുഴുത്തത് “ദാ” എന്ന് പറയുന്ന വേഗതയിലായിരുന്നു. അതിശയോക്തിയല്ല, ഏതാനും മാസങ്ങൾ കൊണ്ട് ആരും കൊതിക്കുന്ന രണ്ട് മുലകളുടെ ഉടമയായി എന്റെ പുന്നാര പെങ്ങൾ. എന്താണ് ഋതു എന്നും ഋതുമതിയായ പെണ്ണ് പാലിക്കേണ്ട വ്യക്തി ശുചിത്വവും, മര്യാദകളും അവളെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കിയതും എന്റെ കൂടെ സാന്നിധ്യത്തിലായിരുന്നു. കാരണമായി അമ്മ പറഞ്ഞത് രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങൾക്കിടയിൽ ജീവിക്കുന്ന ഞാൻ ഒറ്റപ്പെട്ടുപോകുമെന്നും, ചില അവസരങ്ങളിൽ എന്റെ സഹായം അവർക്ക് ആവശ്യമായി വരുമ്പോൾ ഒരു വിശദീകരണത്തിന്റെ ആവശ്യകത ഒഴിവാക്കാനും, മറ്റു സ്ത്രീകളെ ബഹുമാനിക്കാനുമാണെന്നായിരുന്നു.
പിന്നീടുള്ള മാസങ്ങളിൽ അമ്മയുടെ ആ ദീർഘദൃഷ്ടി ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ രേവതിയെ വളരെയേറെ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. പീരീഡ്‌സിന്റെ ആദ്യ ദിവസങ്ങളിൽ കടുത്ത വേധനയാണ് അവൾ അനുഭവിക്കുന്നത്, അതുപോലെ കാലുകളുടെ കടച്ചിലും, തലവേദനയുമായി അവളുടെ വിഷമം കാണുമ്പോ ഞാനന്ന് പലപ്പോഴും അമ്മയോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ‘നമുക്ക് ഇവളെ ആശുപത്രിയിൽ കൊണ്ട പോകാമെന്ന്’. എന്റെ നിർദേശം കേൾക്കുമ്പോൾ അവൾ ആ വേദനയിലും ചിരിക്കുമായിരുന്നു. ഇളം ചൂടുവെള്ളം വട്ടർ ബാഗിലാക്കി അവളുടെ അടിവയറിൽ പിടിച്ചുകൊടുക്കേണ്ടത് എങ്ങനെയാണെന്ന് അമ്മ പഠിപ്പിച്ച ശേഷം പിന്നെ ഒരവസരത്തിലും അവളമ്മയെ സമീപിച്ചിട്ടില്ല. മുറ്റം അടിച്ചു വാരാത്ത, വിളക്ക് ഒരുക്കാത്ത ആ ദിവസങ്ങൾ എനിക്ക് ഐഡന്റിഫൈ ചെയ്യാൻ വളരെ ഈസി ആയിരുന്നു.