ഉച്ചക്ക് ഭക്ഷണശേഷം പതിവ്പോലെ ജാൻസിയുടെ അടുത്തേക്ക് രാഗേഷ് വന്നു അതിനു വേണ്ടിയായിരുന്നു ജാൻസി കാത്തിരുന്നത്. അവർ പതിവ് പോലെ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി
രാഗേഷ്: ഞാൻ നിന്നെ കല്യാണം കഴിച്ചാലോ ജാൻസി
ജാൻസി: പറ്റില്ല രാഗേഷ് നിനക്കറിയാലോ പിന്നെന്തിനാ വെറുതെ ചോദിക്കുന്നത്
രാഗേഷ്: ആഗ്രഹം പറഞ്ഞതല്ലേ എന്റെ പെണ്ണെ. ഐ ലവ് യു
ജാൻസി: ഐ ലവ് യു ടൂ. നിനക്ക് എന്താ എന്നെ ഇങ്ങനെ സ്നേഹിക്കാൻ?
രാഗേഷ്: അറിയില്ല പക്ഷെ ഒന്ന് അറിയാം നീ എന്റെ ജീവനാണെന്ന്
അവരുടെ പ്രണയസംഭാഷണം കുറച്ചു നേരം കൂടി നീണ്ടു നിന്നു ലഞ്ച് ബ്രേക്ക് അവസാനിച്ചു എന്ന ബെല്ലോടുകൂടി അവരുടെ സംഭാഷണവും തല്ക്കാലം അവസാനിച്ചു.
വൈകീട്ട് ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞ ശേഷം പതിവ് പോലെ അവർ മൂന്ന് പേരും ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ പോയിരുന്നു. മാത്യു ജാൻസിയുടെ കൈ പിടിച്ചിട്ടുണ്ട് രാഗേഷ് അടുത്തിരിക്കുമ്പോൾ ജാൻസിക്ക് അത് അംഗീകരിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല വേറെ വഴി ഇല്ലല്ലോ എന്ന് വിചാരിച് അവൾ ഇരുന്നു. ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ അവർ മൂന്നുപേരും മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. പെട്ടന്ന് ജാൻസിയുടെ പുറത്ത് എന്തോ തടയുന്നത് പോലെ അവൾക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു. രാഗേഷിന്റെ കൈ ആയിരുന്നു അത്. അവൾ രണ്ടുപേർക്കും നടുവിൽ ആയാണ് ഇന്ന് ഇരുന്നത് അതുകൊണ്ട് രാഗേഷിന് കാര്യങ്ങൾ എളുപ്പമായി.
മാത്യു അടുത്ത് ഇരിക്കുമ്പോൾ ആണ് രാഗേഷ് ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് എന്ന് ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നെ ജാൻസിയുടെ പൂറ് നനഞ്ഞു പക്ഷെ വസ്ത്രം അവർക്കിടയിൽ ഒരു ശത്രു ആയത് കൊണ്ട് അതികം ഒന്നും ചെയ്യാൻ രാഗേഷിന് കഴിഞ്ഞില്ല. മാത്യുവിന്റെ ശ്രദ്ധ വേറെ എവിടെയോ ആയത് കൊണ്ട് അവന്റെ കാമുകിയെ രാഗേഷ് സുഗിക്കുന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞില്ല. കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവർ യാത്ര പറഞ്ഞു വീടുകളിക്ക് തിരിച്ചു.
ബൈക്കിൽ പോകുമ്പോൾ ജാൻസി അവളുടെ മുല രാഗേഷിന്റെ ശരീരത്തിൽ നന്നായി മുട്ടിച്ചു കൊണ്ട് ഇരുന്നു.
രാഗേഷ്: കണ്ട്രോൾ കളയല്ലേ ജാൻസി കുട്ടി
ജാൻസി: എന്തായിരുന്നു ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ അവന്റെ ശ്രദ്ധ വേറെ എവിടെയോ ആയത് ഭാഗ്യം
രാഗേഷ്: ഹഹഹ അവന്റെ മുന്നിൽ ഇട്ട് ഞാൻ നിന്നെ കളിക്കും വേണ്ടി വന്നാൽ