മയൂഷ : എപ്പൊ നോക്കിയാലും അതാ വിചാരം, എനിക്ക് നിന്റെ വീട് കാണാനാ
ഞാൻ : ഓ… അതിനാ… മം… ആ എന്നാ പോവാം
ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് മയൂനേയും കൊച്ചിനേയും കേറ്റി വീട്ടിൽ പോവുന്നേരം
മയൂഷ : മുണ്ടുത്തപ്പോ വലിയ ചെക്കനായട്ടുണ്ട്
ഞാൻ : ആണോ… എന്റെ വലുതല്ലേ..
മയൂഷ : പോടാ…. നീ മുണ്ട് ഉടുക്കാറില്ലേ
ഞാൻ : ഏയ് എനിക്കിഷ്ടമല്ല എന്ത് പണിയാണെന്നോ ബൈക്ക് പോലും മര്യാദക്ക് ഓടിക്കാൻ പറ്റില്ല
മയൂഷ : താഴെയിടോ…
ഞാൻ : ഏയ്….
മയൂഷ : ഞാൻ എങ്ങനുണ്ട്
ഞാൻ : അത് പിന്നെ പറയണ്ടല്ലോ ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും അടിപൊളിയല്ലേ
മുതുകിൽ ഇടിച്ച്
മയൂഷ : അങ്ങനെ നീ കണ്ടിട്ടില്ലാലോ
ഞാൻ : മം കാണണം മൊത്തത്തിൽ
മയൂഷ : മ്മ്…
വീട്ടിൽ എത്തി
ഞാൻ : വാതില് പൂട്ടിയിട്ടേക്കുവാണല്ലോ
ബൈക്കിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി
മയൂഷ : എവിടെപ്പോയ് വീട്ടുകാര്
ഞാൻ : ആവോ വിളിച്ചു നോക്കട്ടെ
ഫോൺ എടുത്ത് അമ്മയെ വിളിച്ചു
ഞാൻ : അമ്മ എവിടെയാ
അമ്മ : ഞങ്ങള് മാർക്കറ്റിൽ വന്നേക്കുവാ താക്കോല് ചവിട്ടിയുടെ താഴെയുണ്ട്
മനസ്സിൽ ഒരു പ്രതീക്ഷ വന്ന
ഞാൻ : എപ്പൊ വരും
അമ്മ : വൈകുന്നേരം ആവും
ഞാൻ : ആ…. അഞ്ചു മണിയാവുമ്പോ ഞാൻ ഗുരുവായൂർ പോവോട്ടാ നാളെ വരൂ ഓർമയുണ്ടല്ലോ
അമ്മ : ആ… താക്കോൽ അവിടെ തന്നെ വെച്ചേക്കാം
ഞാൻ : ശരിയെന്നാ
കോൾ കട്ട് ചെയ്ത് സന്തോഷത്തിൽ വന്ന എന്നോട്
മയൂഷ : എന്താണ് ഒരു സന്തോഷം
ഞാൻ : ദൈവം എന്റെ കൂടെയാ മോളെ അമ്മയും അച്ഛനും മാർക്കറ്റിൽ പോയേക്കുവാ
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
മയൂഷ : അതിനു
ഞാൻ : നീ അകത്തോട്ട് വാ കുറച്ചു സമയം കിട്ടോല
വേഗം താക്കോൽ എടുത്ത് വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തു കയറി
ഞാൻ : വാടി…
കൊച്ചിനേയും കൊണ്ട് അകത്തു കയറി
മയൂഷ : ഇങ്ങനെയൊരു കൊതിയൻ