Posted by നല്ല നല്ല ആലോചനകള് അവനറിയാതെ അവള് തേടി കൊണ്ടിരുന്നു. അവളുടെ തന്നെ തീരുമാനമായിരുന്നു അത്. കാരണം ജീവിതകാലം മുഴുവന് തന്റെ വാലില് കെട്ടിക്കൊണ്ട് നടക്കാന് പറ്റില്ലല്ലോ. അവനും ഒരു ജീവിതം വേണ്ടെ. അവനോട് പറഞ്ഞാല് സമ്മതിക്കില്ല എന്നവള്ക്കറിയാം. അതുകൊണ്ടാണ് അവന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും അറിയിച്ച് അനിത കല്യാണ ആലോചനകള് നോക്കുന്നത്. എല്ലാവര്ക്കും പൂര്ണ്ണ സമ്മതമായതിനാല് അവള് അതനുസരിച്ച് മൂവ് ചെയ്യാന് തീരുമാനിച്ചു.
ജോലി തിരക്ക് മൂലം അവന് രണ്ട് മാസത്തോളം നാട്ടില് പോവാന് പറ്റിയില്ല. അങ്ങനെ പോകണ്ടാന്ന് അവന് തീരുമാനിച്ചതാണ്. രണ്ട് മാസം കഴിഞ്ഞാല് കൊച്ചച്ഛന് പോകും. അത് കഴിഞ്ഞാല് കുറച്ച് ദിവസം ലീവെടുത്ത് കുഞ്ഞമ്മയോടൊപ്പം ആറാടണം. അതാണ് പ്ലാന്. അതിനായി അവന് നല്ലോണം വര്ക്ക് ചെയ്തു. എന്തിനേറെ പറയുന്നു, വാണം പോലും വിടാതെ അവന് പിടിച്ച് നിന്നു. അനിതയക്കും അതെ അവസ്ഥയായിരുന്നു.
തന്റെ കാമുകനെ കാണാതെയിരിക്കാന് അവള്ക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. ഇടയക്കൊക്കെ വീഡിയോ കോള് വിളിക്കുമെങ്കിലും കൊച്ചച്ഛന് അടുത്തുള്ളത് കൊണ്ട് അവര്ക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ഒരു വിധം കടിച്ച് പിടിച്ച് അവര് രണ്ട് മാസം തള്ളി നീക്കീ. അനിതയുടെ ശപഥവും അവള് പാലിച്ചു. തന്റെ ഭര്ത്താവിനെ കൊണ്ട് അവള് തൊടിച്ച് പോലുമില്ല. ഇത്രയും പ്രായമായത് കൊണ്ടും പിന്നെ തനിക്ക് വെറെ കാമുകിയുള്ളത് കൊണ്ടും അയാളും അതത്ര കാര്യമാക്കിയില്ല.
അങ്ങനെ രണ്ട് മാസം കഴിഞ്ഞു. കൊച്ചച്ഛന്റെ ലീവും തീര്ന്നു. എയര്പ്പോര്ട്ടില് കൊണ്ട് വിടാന് അവര് കണ്ണനെ വിളിക്കുകയും ചെയ്തു. പോകുന്നതിന്റെ തലെദിവസമാണ് കണ്ണന് വരുന്നത്. ആ ദിവസം അനിത കണ്ണനെ വിളിച്ചു.
അനിതഃ ഡാ നീ ഇറങ്ങിയോ? കണ്ണന്ഃ ഇല്ലെടി ഇപ്പോള് ഇറങ്ങും, എന്താ മോളെ, കാണാതെയിരിക്കാന് വയ്യ. അനിതഃ അതേടാ കുട്ടാ, കുഞ്ഞയുടെ ചക്കരകുട്ടനെ കാണാതെയിരിക്കാന് എനിക്കാവുമോ? രണ്ട് മാസത്തെ കൊതി തീര്ക്കണ്ടെ നമ്മുക്ക്, വേഗം വാ. കുഞ്ഞയക്ക് നിന്നെ തീറ്റിക്കാന് കൊതിയായിട്ട് വയ്യ. കണ്ണന്ഃ ഇറങ്ങുവാ എന്റെ മുത്തെ, വന്നിട്ട് വേണം എന്റെ മുത്തിന്റെ ചക്കരകുടത്തിലെ തേന് മുഴുവന് കുടിക്കാന്. അനിതഃ അയ്യോടാ, ഡാ എന്റെ കണവന് പോയിട്ടില്ല കേട്ടോ, അത് ഓര്മ്മ വേണെ. കണ്ണന്ഃ ഓ ശരിയാണല്ലോ, എന്നാല് നാളെ മുതല് എനിക്ക് കുടിക്കാല്ലോ, 7 ദിവസത്തെ ലീവെടുത്തിട്ടുണ്ട്. അനിതഃ ലീവൊക്കെ ഞാനുമെടുത്തിട്ടുണ്ട്, നാളെ മുതല് ഞാന് നിന്റെയാ, നിന്റെ മാത്രം. എല്ലാം എന്റെ കുട്ടന് ഞാന് തരും. കണ്ണന്ഃ ഹോ എന്റെ കുഞ്ഞ ഇങ്ങനെ കൊതിപ്പിക്കാതെ, നാളെ ഒന്ന് വരട്ടെ ഞാന്. കുഞ്ഞയുടെ കാലിന്റെിടയില് നിന്ന് എഴുന്നേല്ക്കില്ല ഞാന്. അനിതഃ ഹോ ഈ കൊതിയന് ചെക്കന്, ആഹ് പിന്നെ നീ ബൈക്കിനാണോ വരുന്നെ? കണ്ണന്ഃ അതെടി. അനിതഃ എടാ നീ ബസിനിങ്ങ് വാടാ ബൈക്ക് അവിടെ വെച്ചാല് മതി. കണ്ണന്ഃ ങേ അതെന്താ? എനിക്ക് തിരിച്ച് പോകണ്ടെ? അനിതഃ അതല്ലെടാ, നീ പറയുന്ന കേള്ക്ക്, ബൈക്ക് അവിടെ വെച്ചാല് മതി. കണ്ണന്ഃ അതെന്താ അനിതെ, എന്തൊ ദുരുദ്ദേശം ഉണ്ടല്ലോ. അനിതഃ ആഹ് ഉണ്ടെന്ന് തന്നെ കൂട്ടിക്കോ, പ്ലീസ്സ് കണ്ണാ കുഞ്ഞ പറയുന്നത് കേള്ക്കില്ലെ? കണ്ണന്ഃ ആ ആ ഒലിപ്പിക്കാതെ, ഞാന് ബസിന് വന്നോളാം. അനിതഃ എന്റെ പുന്നാര കണ്ണന്, വേഗം വാ കേട്ടോ.