അനിതയെ കണ്ടപ്പോള് മുതല് അവളുടെ മാംസകുണ്ടികളെ ഞെരിച്ചുടച്ച്, ആ കുണ്ടിപ്പാളികളെ വലിച്ചകത്തി അത് നക്കി തുടിക്കാന് അവന്റെ മനസ്സ് വെമ്പുകയായിരുന്നു. ആ ജീന്സിന്റെ മുകളിലൂടെ ആ നെയ്യ് കൊഴുപ്പിനെ ഉഴുത് മറിക്കാന് തുടങ്ങി. “ആഹ് പയ്യെ ഏട്ടാ, ഇനി ഇത് മുഴുവന് ഏട്ടനുള്ളതല്ലെ”. അനിത കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുലകള് അമര്ത്തി ആര്ത്തിയോടെ ചുംബിച്ചു. ഇത്രയും നേരത്തെ ചുംബനം കാരണം ശ്വാസം കിട്ടാന് അവര് വിട്ടകന്നു. രണ്ട് പേരും നല്ലത് പോലെ കിതയക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ശ്വാസം എടുക്കുമ്പോള് അനിതയുടെ മുലകള് ഉയര്ന്ന് താഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് മഴ നല്ലത് പോലെ കുറഞ്ഞു. കിതപ്പ് അടക്കി അവര് പരസ്പരം നോക്കി. കണ്ണുകളില് അടങ്ങാത്ത കാമത്തിന്റെയും പ്രണയത്തിന്റെയും തിരയിളക്കം. അനിത കണ്ണനെ വീണ്ടും കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ചുണ്ടില് അമര്ത്തി ചുംബിച്ചു. അവളുടെ തടിച്ച തേന്ചുണ്ടുകളെ അവന് വീണ്ടും കവര്ന്നെടുത്തു. ചുണ്ടുകള് തമ്മില് അവര് വീണ്ടും നുകര്ന്നെടുത്തു.
കണ്ണന്റെ കൈകള് അവളുടെ കുണ്ടികളെ മുഴുവന് തഴുകി ഉണര്ത്തി. അവന് അവളുടെ ജീന്സിന്റെ ബട്ടണ്സില് കൈമര്ത്തിയപ്പോള് അനിത ആ കൈയില് കേറി പിടിച്ചു. അവന്റെ ആ കൈകളെ അവള് അവളുടെ കുണ്ടിയില് തന്നെ പിടിപ്പിച്ചു. ഇടത്തെ തുട പൊക്കിയപ്പോള് അവന് അതില് പിടിച്ച് അവന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. അപ്പോഴും അവരുടെ ചുണ്ടുകള് വേര്പ്പെട്ടിരുന്നില്ല. വിണ്ടും ഒരഞ്ച് മിനിറ്റോളം അവര് ചുണ്ടുകള് തിന്നതിന് ശേഷമാണ് വേര്പ്പെട്ടത്.
അനിതഃ ഹോ ഈ ഏട്ടന്റെ ഒരു കൊതി. ശ്വാസം അടച്ച് പോയി. കണ്ണന്ഃ ആഹാ ഇപ്പോള് ഞാനായോ കുറ്റക്കാരന്. എന്നെ വണ്ടിയിലിരുന്ന് ഉരച്ചും പിടിച്ചും മൂഡാക്കിയതും പോരാ. എന്നിട്ട് ഇപ്പോള് പരാതിയോ. അനിതഃ പോ അവിടുന്ന്. മതി ഇവിടെ നിന്നത്, വേഗം പോകാം. അല്ലേല് എന്തേലുമൊക്കെ നടക്കും. കണ്ണന്ഃ അപ്പോള് ഒന്നും നടക്കില്ലെ. അനിതഃ അയ്യടാ, ഞാന് പറഞ്ഞല്ലോ, വീട്ടില് ചെന്നിട്ട്. എന്റെ സ്വന്തം ഭര്ത്താവിനോടൊപ്പം ഞാന് കിടക്കുമ്പോള് അതെന്റെ വീട്ടിലായിരിക്കണം എന്ന് ആഗ്രഹമുണ്ട്. അതൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് വാ, മഴ കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. കണ്ണന്ഃ ആഹ് ഓകെ മോളു. പെട്ടെന്ന് പോകാം. അനിതയെ അവന് നെഞ്ചോട് ചേര്ത്തു. അവര് ഒരുമിച്ച് കടയുടെ മുന്നിലേക്ക് നടന്നു. ഇപ്പോള് മഴ അത്യാവശ്യം കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. കണ്ണന് വണ്ടിയെടുക്കുവാന് പോയപ്പോള് അനിത നില്ക്കുവാന് പറഞ്ഞു. കണ്ണന് അവളെ സംശയത്തോടെ നോക്കിയപ്പോള് അനിത പറഞ്ഞു.