ഋതം [കൊമ്പൻ]

Posted by

എന്റെ നാവിനെ വലിച്ചു കടിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ വേദന കൊണ്ട് കരഞ്ഞതും അദ്ദേഹം എന്നോട് കണ്ണുകൊണ്ട് ക്ഷമ ചോദിച്ചു. എന്നെ ഇരുകൈകൾ കൊണ്ടും ചന്തിയിൽ പിടിച്ചു പൊക്കിയപ്പോൾ എന്റെ കാലുകൾ യാന്ത്രികമായി അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഇടുപ്പിൽ പൂട്ടി, എന്നെ ചന്തിയിൽ ഞെക്കി പിഴിഞുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം മുൻപോട്ടു വെളിച്ചം കാണുന്ന ഒരു വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൊലകൊമ്പൻ എന്നിലെ പൈതൽ മലയെ കുത്തിപൊളിക്കൻ വല്ലാതെ പിടയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. സ്വെറ്റ്‌ പാന്റിനു മുകളിലൂടെ അതിന്റെ മുഴുപ്പും ബലവും കൂടി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ ആ നിമിഷത്തെ ഓർത്തു നാണിച്ചുകൊണ്ട് കുഞ്ഞിനെ പോലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൈകളിൽ ഇരുന്നു. ഒപ്പം ഞാനും അദ്ദേഹവും ചുണ്ടുകളെ മത്സരിച്ചുകൊണ്ട് കടിച്ചു കുടിക്കുമ്പോ എനിക്കൊട്ടും തണുപ്പ് തോന്നിയില്ല.

“ആ വീടിന്റെ പിറകിലേക്ക് എത്തിയപ്പോൾ എന്നെ നിലത്തിറക്കി, ഞാനൊരു ദീർഘ ശ്വാസം എടുക്കുമ്പോ അദ്ദേഹം ഒരു കൂസലുമില്ലാതെ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു.”

“ആ ചുംബനം ദീഘനേരം നീണ്ടു നിന്നെങ്കിലും എനിക്കതു മതിയായിരുന്നില്ല, ആ ചുടു ചുംബനത്തിൽ എന്റെ കാമം ആളി കത്തുമ്പോ ഞാൻ മനസിലാക്കി, ദേവ്ജി കേവലമൊരു തോക്ക് ഉപയോഗിച്ച് അക്രമത്തിലൂടെ എന്നെ ശല്യപ്പെടുത്താൻ മാത്രം കഴിവുള്ളവൻ അല്ല! അയാളൊരു കൗശലക്കാരാണ്….. സ്ത്രീകളെ വശീകരിക്കാൻ കെല്പുള്ളവനാണ് അത് അയാളുടെ വിരലുകളും നാവുകളും വരസിദ്ധി നേടിയവയാണ്…… അയാളുടെ വന്യതയിലും ഒരു കാമുക ഭാവമുണ്ട്, അത് ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞ നിമിഷം അയാളിൽ വശംവദ ആയിപോയി.

ഇത് ഞാൻ ഒരിക്കലും അഭിമാനത്തോടെ പറയുന്നതല്ല ഇത്, പക്ഷെ അന്ന് അങ്ങനെ സംഭവിക്കാൻ ആയിരുന്നു വിധി.

അങ്ങനെ മരങ്ങൾക്കപ്പുറത്തുള്ള ആ കാലിത്തൊഴുത്തിലേക്ക് അദ്ദേഹം എന്നെ നയിച്ച സമയം, ഞാൻ അജിത്തിനെ കുറച്ചു ആലോചിച്ചു…നീയെന്നെ ഓർത്തു എത്ര വിഷമിക്കുന്നുണ്ടാകുമെന്നു പക്ഷെ ആ ദാസിപ്പണ്ണിന്റെ മനസ്സിൽ നിന്റെ ഉദ്ധരിച്ച കുണ്ണയുടെ രൂപം എത്തിച്ചപ്പോൾ ആ നീരസം എങ്ങോ പോയി മറഞ്ഞു…. ”

“എന്നോട് നീ ക്ഷമിക്കില്ലേ സ്‌മൃതി…..” “ശേ…വീണ്ടും അതുതന്നെ പറയല്ലേ….” അവൾ അവളുടെ കവിളിൽ നിന്ന് ഒരു ഒലിക്കുന്ന കണ്ണുനീർ തുടച്ചു.

“ഞങ്ങൾ …. ഞങ്ങൾ തൊഴുത്തിൽ എത്തി. അദ്ദേഹം എന്നെ എന്തു ചെയ്തു തുടങ്ങുമെന്ന് എനിക്ക് അപ്പൊ ഒരൂഹവും ഇല്ലായിരുന്നു. ദാസിപ്പെണ്ണിന് ഊഹിക്കാൻ ഉള്ള യോഗ്യതയുണ്ടോ എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *