വസുധൈവ കുടുംബകം [കൊമ്പൻ]

അധികം വൈകാതെ അമ്മയും അനുവും വന്നപ്പോൾ അനുവും അമ്മയോട് കെഞ്ചി.

“പ്ലീസ് അമ്മെ ഞാനിന്നു അച്ഛന്റെയൊപ്പം കിടക്കട്ടെ…” അമ്മയവളുടെ കവിളിൽ തലോടി പറഞ്ഞു. “കിടക്കുന്നതൊക്കെ കൊള്ളാം, പിന്നെ രണ്ടാളും നേരം വെളുപ്പിക്കരുത്…..”

അനു നാണിച്ചു ചിരിക്കുന്നത് ഞാൻ ആദ്യമായി കണ്ടു. എനിക്കത്ഭുതമായിരുന്നു വരുമ്പോ അച്ഛനും അവളും നല്ല പിണക്കമായിരുന്നിട്ടും അച്ഛന്റയൊരു ചുംബനം മതിയായിരുന്നു അവൾക്കത് മറക്കാൻ. ഇത്രയും അടുപ്പം ഒരച്ഛനും മകൾക്കും തമ്മിലുണ്ടാകുമോ? അങ്ങനെയാണാണെകിൽ അമ്മ നേരം വെളുപ്പിക്കരുത് എന്ന് പറഞ്ഞതിന്റെ അർഥം അവർ തമ്മിൽ വെറും സംസാരം മാത്രമാണോ. അതോ.!!!

“പോയി ബ്രഷ് ചെയ്തു വാ, ഉറങ്ങാം!” എന്ന് സാരിത്തുമ്പ് കൊണ്ട് കഴുത്തിലെ വെള്ളം തുടക്കുന്നതിന്റെയിടയിലമ്മ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് നടന്നു. തലചരിച്ചു അനുവിനെ നോക്കുമ്പോ അവൾ അച്ഛന്റെ തോളിൽ കയ്യിട്ടുകൊണ്ട് മുറിയിലേക്ക് നടക്കുന്നു. അച്ഛന്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ കാമുകിയെപ്പോലെ നോക്കുന്നത് ഒരു നിമിഷം ഞാൻ കാണുകയുണ്ടായി.

ബെഡിലേക്ക് ചരിഞ്ഞു കിടക്കുമ്പോ അമ്മയും ബ്രഷ് ചെയ്തു വന്നു. “അമ്മെ അനുവിനു എവിടെപ്പോയാലും ഫാൻസ്‌ ആണമ്മേ, ക്‌ളാസ്സിലെ കൂടുതൽ പിള്ളേരും അവളുടെ നമ്പർ കിട്ടുമോ എന്നൊക്കെ ചോദിക്കുണ്ടായിരുന്നു.” “നിന്നോടോ?” “എന്നോടല്ല, അവളോട് തന്നെ” അടുത്തിരുന്നു കൊണ്ട് അമ്മയെന്റെ മുടിയിഴകളിൽ തലോടി. അമ്മയുടെ വേഷം മുണ്ടും നേര്യതുമായിരുന്നു. മുടി മുന്നിലേക്കിട്ടുകൊണ്ട് അമ്മയുടെ കയ്യിലെ കരിവളകൾ ഒരു കൈകൊണ്ട് തിരിച്ചു. “സച്ചൂട്ടാ, ഈയാഴ്ച നീയെന്തേലും ചെയ്തോ?” “അയ്യോ അമ്മ, പ്രോമിസ് ഒന്നും ചെയ്തില്ല, സ്വപ്നത്തിൽ നടന്നത് ഞാൻ വിളിക്കുമ്പോ പറഞ്ഞതല്ലേ?” “നിനക്ക് സ്വപ്നം കാണലിച്ചിരി കൂടുന്നുണ്ട്.”

“ഇപ്പൊ പുറം വേദനയുണ്ടോ?” “കുറവുണ്ട്, ബാഗും തൂക്കി നടന്നോണ്ടാ അല്ലെ.” “ആമ്മേ, അനുവിന്റെയും ബാഗ് അവളെന്നെക്കൊണ്ട്.” “സാരമില്ല, അമ്മയുഴിഞ്ഞു തരാം നീ കമിഴ്ന്നു കിടക്ക്.” ഞാൻ ഷർട്ടൂരി കമിഴ്ന്നു കിടന്നു. അമ്മയുടെ കൈകൾകൊണ്ട് പതിയെ ഉഴിയുന്നത് കണ്ണടച്ച് അനുഭവിക്കാനായി ഞാൻ ശ്വാസം നേരെവിട്ട് തലയിണയിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി.

“അമ്മെ എന്ത് ചെയ്യുവാ”

“അതൊക്കെയുണ്ട്.”

“അമ്മെ!”

“അടങ്ങി കിടക്കെന്റെ ചെക്കാ!!”

“കിടക്കുവല്ലേ.”

അല്പനേരമായതും രണ്ടു മാംസകുന്നുകൾ എന്റെ മുതുകിലേക്ക് അമർന്നു. അതെന്താണ് ആലോചിക്കാനുള്ള സമയം പോലുമെനിക്ക് തരാതെ അമ്മയുടെ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ കഴുത്തിലുരഞ്ഞു.