Posted by “സാരല്ലടാ മോനൂ, അറിയാതെയല്ലേ?…” അശ്വസിപ്പിക്കാനമ്മ പറഞ്ഞു. അത് വെറുതെയാവും, വിഷമം ഉള്ളിലുണ്ടാവും പുറത്തുകാണിക്കാതെ നിൽക്കുന്നതാണ്.എനിക്ക് കരച്ചിൽ വന്നു.
“ഡാ മോനൂ.. മോനൂ അയ്യേ ഇങ്ങട്ട് നോക്ക്…. അയ്യയ്യേ..അതിന് നീയ്യെന്തിനാ കരയണേ?” താഴത്തിയ തലയമ്മ മെല്ലെ പിടിച്ചു പൊക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും ആ മുഖത്തേക്കു നോക്കാൻ വലിയ വിഷമം തോന്നി.
“അവളെത്ര വിഷമിച്ചു കാണുമമ്മേ , ആ മുറിയിൽ ഇരുട്ടത്, ഒറ്റക്ക്. ഇത്രേം വലിയ മഴയിൽ, പിന്നെ ഞാൻ കെട്ടിയിട്ടില്ല…?” വിഷമം മുഴുവൻ പുറത്തുവന്നു.മുറുകിയ കൈ അയച്ചു അമ്മ എന്നെ വാരി പുണർന്നു.
“സാരല്ലടാ… മോനൂ.പറ്റി പോയില്ലേ? ഒന്നും പറ്റീല്ലല്ലോ.. അവൾക്ക് വയ്യാതായത് അതിനൊണ്ടാന്നാണോ കരുതിയെ.. അതൊന്നും അല്ലട്ടോ.” ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നുണ്ടേലും എനിക്കെന്തോ വിഷമം മാറുന്നില്ല. ആ കഴുത്തിന്‍റെ ചൂടിൽ ഞാൻ മുഖമമർത്തി.കണ്ണുനീർ ആ കഴുത്തിൽ തുടച്ചു. അമ്മയുടെ ചിതറിയ മുടി നാരുകൾ എന്‍റെ നനഞ്ഞ മുഖത്തു പറ്റി പിടിച്ചു കിടന്നു.
“മോനൂ….. ” മുകളിൽ നിന്ന് അമ്മ വിളിച്ചു.വിളിക്കുമ്പോ ആ കൈ മുടിയിൽ അമർന്നു നിന്നു.തൊണ്ട അടഞ്ഞ പോലെ ആയതു കൊണ്ട് വിളിക്ക് മറുപടി കൊടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..
“മോനൂ……..” നീട്ടിയ അടുത്ത വിളി.എന്‍റെ കവിളിലാ സുന്ദര മുഖം അമർന്നുവന്നു .ചുണ്ട് തുറന്നു ചെവിയുടെ തുമ്പിൽ മെല്ലെ കടിച്ചു. ആ ചെറിയ ചൂടുള്ള വായിൽ അമർന്ന ചെവിതുമ്പ് ചുണ്ടിൽ നിന്ന് വഴുതി പോന്നപ്പോ തണുത്തു.
“മ്…” ഇത്തവണ ഞാൻ വിളി കേട്ടു.മുഖത്തു അമർന്നു നിൽക്കുന്ന അമ്മയുടെ മുഖം അതേപോലെ തന്നെ.പുറത്തു എ സി യുടെ തണുപ്പാണേലും ഒട്ടിനിൽക്കുന്ന ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ പൊള്ളുന്ന ചൂടാണ്.
“ഇങ്ങനെ കരയല്ലേ ട്ടോ… കാണുമ്പോ എന്തോപോലെയാടാ. നീയെന്നോട് കരയല്ലേന്നൊക്കെ പറയല്ലോ.. ന്നട്ട് നീ കരയണതോ? അങ്ങനെയിപ്പോ ന്നെ സമ്മതിക്കാതെ നീയൊറ്റക്ക് കരയണ്ട!! ഹും..”. തുടങ്ങി.ചെറിയ കുട്ടികളുടെ സ്വഭാവം വീണ്ടുന്തുടങ്ങി.രണ്ടു ദിവസമായിട്ടുള്ള ആ മാറ്റം അമ്മക്ക് വീണ്ടും കണ്ടു. എന്നാലും അത് കേൾക്കുമ്പോ ഒരു രസമാണ്. കൊഞ്ചിക്കാനൊക്കെ തോന്നും.!!
“ഡാ നീ കേൾക്കുന്നുണ്ടോ ഞാൻ പറയണേ?… അല്ലേൽ ഇനീം വിഷമം മാറീല്ലേ…? നോക്ക് നീ നനഞ്ഞു കുളിച്ചു വന്നിട്ട് കണ്ടോ .എപ്പോഴുമെന്‍റെ മേത്തു കേറി ഞരങ്ങലല്ലേ?” ആ തഴുകുന്ന സുഖം വീണ്ടും കിട്ടി. കൂടെ കൊഞ്ചുന്ന അമ്മയുടെ കുസൃതിയും.പറയുന്ന കേൾക്കുമ്പോ തോന്നുന്ന അറിയാതെ വന്ന പുഞ്ചിരി എന്‍റെ ചുണ്ടിലെത്തിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാലും ഇനിയും കേൾക്കാൻ ഞാൻ മിണ്ടാതെ നിന്നു.