എന്റെ ബാംഗ്ലൂർ ജീവിതത്തിലേക്കുള്ള യാത്രയുടെ തുടക്ക സീൻ ആണ് നിങ്ങളിപ്പോൾ കണ്ടത്.
പെട്ടെന്ന് ജോയിൻ ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് ടിക്കറ്റ് ബുക്ക് ചെയ്തപ്പോൾ RAC സീറ്റ് ആണ് കിട്ടിയത് (അതായത് ഒരു സീറ്റ്, 2 പേർ.പകൽ ഒരു ബർത്ത് രണ്ട് സീറ്റായി മടക്കും. രാത്രി ആ രണ്ട് സീറ്റ് ഒറ്റ ബർത്ത് ആക്കും. അറിയാത്തവർ ഒന്ന് ഗൂഗിൾ ചെയുക.).
എന്തായാലും തിരക്ക് കുറവാണ്. എന്റെ സീറ്റ് നമ്പർ 30 ആണ് എന്റെ ഓപ്പോസിറ്റ് 31.
കുറച്ച് നേരം ഹെഡ്സെറ്റിലെ പാട്ടും കെട്ട് പുറത്തെ കാഴ്ചകളും കണ്ട് ഞാനങ്ങനെ ഇരുന്നു…പിന്നെ അല്പസമയം കിടന്നുറങ്ങി. ട്രെയിനിലെ ഫുഡിന്റെ ക്വാളിറ്റി അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് ഒന്നും വാങ്ങി തിന്നാൻ നിന്നില്ല.വിശന്നപ്പോൾ കയ്യിലിരുന്ന ബിസ്ക്കറ്റും ഫ്രൂട്ടിയും തിന്ന് വിശപ്പടക്കി. സിനിമ >>പാട്ട് >> ഉറക്കം…സമയം മെല്ലെ മെല്ലെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
ഇതിനിടയിൽ കോട്ടയത്തു നിന്നും ഒരു സ്ത്രീ എന്റെ ഓപ്പോസിറ്റ് സീറ്റിൽ വന്നിരുന്നു. നല്ല ആനമുലകൾ ആയിരുന്നു അവർക്ക്. ഒരു 45 വയസ്സ് എന്തായാലും കാണും. കുറച്ചുനേരം അവരുടെ മുല വെട്ടും നോക്കി ഇരുന്നു. പക്ഷെ അതവർ കണ്ടു.
ഒന്നുമറിയാത്ത പോലെ ഞാൻ പുറത്തേക്ക് നോക്കി. പക്ഷെ, നീ ഇനിയും കണ്ടോ എന്ന മട്ടിലവർ സാരി അൽപ്പം കൂടി മാറ്റി.
ഇപ്പോളവരുടെ വെട്ട് നല്ല കിടു ആയി കാണാം.നിർഭാഗ്യം എന്ന് പറയട്ടെ അവർ അടുത്ത സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറങ്ങി 🥺.
കേരള ബോർഡർ വിട്ടതോട് കൂടി ട്രെയിനിലെ അന്തരീക്ഷം തന്നെയങ്ങ് മാറി. അന്യഭാഷ യാത്രക്കാരുടെ കുത്തൊഴുക്ക് ആയിരുന്നു. സ്ലീപ്പർ ക്ലാസ്സ് ബോഗി പോലും സെക്കന്റ് ക്ലാസ്സിന്റെ അവസ്ഥയിലായി. യാത്രക്കാർ കുത്തി നിറയാൻ തുടങ്ങി. ഇതിൽ 90% എണ്ണത്തിനും ടിക്കറ്റ് ഇല്ല എന്നത് മറ്റൊരു സത്യം.
ഈ തിരക്കൊക്കെ സഹിക്കാം, പക്ഷെ തിങ്ങി ഞെരുങ്ങി എല്ലാം കൂടെ ഒരു കുമിഞ്ഞ നാറ്റം വന്നു. എന്റെ പള്ളി 🤢🤢..
പണ്ട് ഒരു തമിഴ് പടം കാണാൻ fdfs പോയത് ഞാൻ ഓർത്ത് പോയി. അടുത്ത് വന്നിരുന്നത് കുളിക്കുകയും നനക്കുകയും ചെയ്യാത്ത ഒരു തെണ്ടി ആയിരുന്നു.സിനിമ തുടങ്ങി 10 മിനിറ്റോളം ഞാനാ നാറ്റം സഹിക്കേണ്ടി വന്നു. പിന്നെ നായകന്റെ ഇൻട്രോ ആയപ്പോൾ അവൻ സ്ക്രീനിന്റെ മുന്നിൽ പോയി ഡാൻസും കളിച്ചു അവിടെ കിടന്നു പടം കണ്ട്. ഹൊ.. ദൈവത്തിനു സ്തുതി..