ഞാൻ മുഖത്തേക്ക് നോക്കണം എന്ന ഉദ്ദേശ്യത്തോടു കൂടി ആണ് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഞാൻ പതിയെ മുഖം ഉയർത്തി അമ്മയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. ” അത് പിന്നെ ഞാൻ അച്ഛനോട് ഒന്നും പറയാൻ പോകുന്നില്ല, നീ വിഷമിക്കേണ്ട” . ഞാൻ നിർവികാരനായി തല കുലുക്കി…”പിന്നെ…മോൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞില്ലേ, അത്…അത് മോനും ആരോടും പറയരുത്. അന്ന് നടന്നതും, ഇന്ന് രാവിലെ നടന്നതും നമ്മൾ രണ്ട് പേര് മാത്രം അറിയുന്ന ഒരു സീക്ക്രട് ആയി ഇരിക്കട്ടെ” . “ഓക്കേ അമ്മെ” ഞാൻ ഒരു ആശ്വാസ നിശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു. “അന്ന് പിന്നെ അങ്ങനെ ഒരു സംഭവം അങ്ങ് നടന്നു പോയി മോനേ” അമ്മ തുടർന്നു, പക്ഷേ അവരുടെ കണ്ണുകൾ വിദൂരതയിൽ എവിടെയോ പരതി നടക്കുകയാണ്. പെട്ടന്ന് എൻ്റെ മനസ്സിൽ ഒരു കാര്യം തോന്നി,
പോട്ടക്കണ്ണൻ്റെ മാവിൽ ഏറു പോലെ ഞാൻ തട്ടി വിട്ടു ” അതിനു അങ്ങനെ ഒരു തവണ നടന്ന സംഭവം അല്ലല്ലോ അത്?” അമ്മയുടെ റിയാക്ഷൻ പ്രതീക്ഷിച്ചു ഞാൻ തെല്ലു സംശയത്തോടെ അവരുടെ മുഖത്ത് നോക്കി…മുഖം വിളറി മഞ്ഞ നിറത്തിൽ ആയി…അവർ സ്തബ്ദ ആയി ഇരിക്കുന്നു..കണ്ണുകൾ താഴ്ത്തി മിണ്ടാതെ നെടുവീർപ്പ് ഇട്ടു അവർ ഇരിക്കുന്നു, അവരുടെ കണ്ണുകളിൽ ചെറിയ നനവ്..സംഗതി ഏറ്റു എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ഞാൻ ചായ ഊതി കുടിച്ചു ഇരുന്നു..
നിശബ്ദം ആയ കുറെ നിമിഷങ്ങൾ..കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മുഖം ഉയർത്താതെ തന്നെ അവർ എന്നോട് പറഞ്ഞു ” മോനേ അങ്ങനെ ഒക്കെ സംഭവിച്ചു പോകാൻ ഉളള കാരണങ്ങൾ ഉണ്ട്, പക്ഷേ അത് കൊച്ചിന് പറഞാൽ അംഗീകരിക്കാൻ പറ്റുമോ കൊച്ചിന് മനസ്സിലാകുമെന്നോ എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല, പക്ഷേ മോൻ്റെ ആംഗിളിൽ നിന്നു നോക്കുമ്പോൾ അമ്മ തെറ്റ് ആണ് ചെയ്തത്….ഒരു പക്ഷെ മോൻ ഇന്ന് രാവിലെ ചെയ്ത കാര്യം പോലും മോൻ ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞത് കൊണ്ട് ആയിരിക്കാം അല്ലേ?” ഞാൻ അമ്മയുടെ കയ്യിൽ എൻ്റെ കൈ വെച്ച് പറഞ്ഞു ” അമ്മെ ഞാൻ രാവിലെ അങ്ങനെ ചെയ്തത് അന്ന് ആ കാഴ്ച കണ്ടത് കൊണ്ട് ആണ്, തെറ്റ് ആണ് എന്ന് മനസ്സിൽ തോന്നിയിട്ടും എനിക്ക് എന്നെ നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റിയില്ല, അമ്മ ക്ഷമിക്കണം” അമ്മ എൻ്റെ വായ പൊത്തി പറഞ്ഞു ” മോനും അമ്മയോട് ക്ഷമിക്കണം, നമുക്ക് ഇത് നമ്മുടെ ഇടയിൽ മാത്രം സംഭവിച്ച ഒരു നശിച്ച സംഭവം ആയി കണ്ട് മറക്കാൻ ശ്രമിക്കാം” .