“” നീ വാ…! “”
ഞാൻ കാറിൽനിന്ന് ബിരിയാണിപ്പൊതിയും എടുത്ത് പിള്ളേരുടെയടുത്തേക്ക് നടന്നു. എനിക്ക് പിന്നാലെ അഭിരാമിയും.
ഞാൻ ആ പൊത്തി ഇഷയുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തിട്ട് അഭിരാമിയെ അവൾക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തിക്കൊടുത്തു. അവൾ അഭിരാമിയോട് വിശേഷങ്ങളൊക്കെ തിരക്കുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു.
അവരെ കഴിക്കാൻ വിട്ട് ഞാനും അഭിരാമിയും അല്പം മാറിനിന്നു.
“” എടൊ…! ഒരു ഹെല്പ് ചെയ്യാവോ…! തനിക്ക് ആ ഓർഫനേജിൽ നല്ല പരിചയമൊക്കെ ഉള്ളതല്ലേ…! ഇവരെ എവിടെയാക്കിയാ ആ പിള്ളേർക്കതൊരു അനുഗ്രഹമാവും. നീയൊന്ന് അവിടുത്തെ അക്കയെ വിളിച്ച് സംസാരിക്കാവോ…! “”
ഞാൻ ചോദിച്ചത് കേട്ട് അവളെന്നെ ആശ്ചര്യത്തോടെ നോക്കി.
“” അതൊക്കെ സംസാരിക്കാം… എന്നാലുവാ പിള്ളേരോടെന്താ ഒരു വല്ലാത്ത സെന്റിമെന്റ്സ്…! “”
അവളൊരു ചിരിയോടെ എന്നോട് തിരക്കി.
കുറച്ച് മുന്നേ ഇഷ എന്നോട് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ അവളോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളൊന്ന് വല്ലാണ്ടായി. അവൾ പിന്നൊന്നുമാലോചിക്കാതെ വേഗം തന്നെ ഓർഫനേജിലേക്ക് ഫോൺ ചെയ്തു.
“” ഹലോ…! ആക്കാ… ഇത് ഞാനാ അഭിരാമി. അവിടെ രണ്ട് പിള്ളേർക്ക് അഡ്മിഷൻ എടുക്കാനായിരുന്നു. “”
അവിടന്ന് പറയണതിനൊക്കെ അഭിരാമി മൂളിക്കൊണ്ട് മറുപടി കൊടുക്കണുണ്ടായി.
“” ഞാൻ രാഹുലിന് കൊടുക്കാം…! “”
അവളെനിക്ക് നേരെ ഫോൺ നീട്ടി.
ഞാനത് വാങ്ങി കാര്യങ്ങളൊക്കെ അവരോട് സംസാരിച്ചു.
“” അവരുടെ ചിലവിനുള്ള എമൗണ്ട് ഞാൻ മാസത്തിൽ അടച്ചോളാം..! ഇവരെ അവിടെ ആക്കുന്നതിനു വേറെ ബുദ്ധിമുട്ടൊന്നുമില്ലല്ലോ…! “”
“” വേറെ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല. നിങ്ങൾ എന്നാൽ ഇന്ന് തന്നെ വന്നോളൂ..! “”
അവരോടോക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ കാൾ കട്ട് ചെയ്തു.
“” താൻ വാ…! നമുക്ക് അവരോടൊന്നുസംസാരിക്കാം. “”
ഇഷയോട് കാര്യങ്ങൾ പറയുന്നത് ഉദ്ദേശിച്ച് ഞാൻ പറഞ്ഞു.
ഇഷയോട് കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞെങ്കിലും ആദ്യമവൾ എതിർത്തു.
“” വേണ്ട ഏട്ടാ…! ഞങ്ങൾ എങ്ങനേലും ജീവിച്ചോളാം.. “”
“” എങ്ങനെ ജീവികൂന്നാ മോളേ നീ പറയുന്നേ… നീ വീറിന്റെ കാര്യം കൂടെ ചിന്തിക്ക്. അവിടെ സ്കൂളിൽ രണ്ടാൾക്കും പഠിക്കാം. പഠിച്ച് നല്ല ജോലിയൊക്കെ ആയാൽ സ്വർഗത്തിലിരുന്ന് നിങ്ങളുടെ അച്ഛനും അമ്മേം എത്രമാത്രം സന്തോഷിക്കും. “”