നാല് മണിക്ക് സ്കൂള് വിട്ട് വീട്ടിലേക്ക് പോകുബോൾ അമ്മയോട് എന്തുപറയും എന്ന ഭയത്തോടെയാണ് ഞാൻ വീട്ടിലേക്കുള്ള ഓരോ അടിയും വച്ചത്.
വീട്ടിൽ എത്തിയിട്ടും അമ്മ എന്നോട് ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. അത് കുറച്ച് നേരം തുടർന്നപ്പോൾ എനിക്ക് വല്ലാത്ത ഒരു വീർപ്പുമുട്ടൽ അനുഭവപ്പെടാൻ തുടങ്ങി. അമ്മ.. ഞാൻ എനി ചെയ്യില്ലമ്മ. വൈകിട്ട് അമ്മ തനിയെ ഇരിക്കുബോൾ ഞാൻ അമ്മയുടെ കാലിൽ പിടിച്ച് കരഞ്ഞുപറഞ്ഞു.
അതിന് ശേഷം ചെയ്യില്ല എന്ന് അമ്മയുടെ നെറുകിൽ തോട്ട് സത്യവും ചെയ്തു. അങ്ങനെ തൽകാലത്തിന് ആ പ്രശ്നം ഒതുക്കി തീർത്തു.
പിറ്റേന്ന് സ്കൂളിൽ പോകാൻ വേണ്ടി വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. അനുവിനെ കണ്ട് എന്തെങ്കിലും നുണ പറഞ്ഞിട്ടായാലും വേണ്ടില്ല അവളോട് മിണ്ടണം എന്ന ഒറ്റ ഉദ്ദേശം വച്ചാണ് ഞാൻ അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് ചെന്നത്.
ഞാൻ അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലുബോൾ അമ്മായി മുറ്റമടിക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്.
ഈശ്വര.. അവളെങ്ങാനും എനി CD ടെ കാര്യം അമ്മായിയോട് പറഞ്ഞുകാണുമോ..
എന്താടാ ശ്രീകുട്ടാ.. അടിച്ചുവാരുന്നതിനിടയിൽ എന്നെ കണ്ടതും അമ്മായി തലഉയർത്തി നോക്കികൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
അമ്മായി അനു എവിടെ..
അവള് ആ സുമതിടെ മകളുടെ ഒപ്പം പോയല്ലോ. എന്തുപറ്റി.. അവള് നിന്നോട് പിണങ്ങിയോ.. ഇല്ലങ്കിൽ രണ്ടാളും ഒറ്റക്കെട്ടാണല്ലോ.. രണ്ട് ദിവസായിട്ട് എന്തുപറ്റി.
ഹേയ് അത് ഒന്നുല്ലമ്മായി. എന്ന ഞാൻ ചെല്ലട്ടെ. എനിയും അവിടെ നിന്നാൽ അമ്മായിയുടെ മറ്റ് ചോദ്യങ്ങൾക്ക് കൂടി മറുപടി കൊടുക്കേണ്ടിവരും എന്നത്കൊണ്ട് ഞാൻ നൈസായിട്ട് അവിടെന്ന് വലിഞ്ഞു.
അമ്മായി പറഞ്ഞത് ശരിയാണ് ചെറുപ്പം തൊട്ട് എല്ലാ കാര്യങ്ങൾക്കും ഞങ്ങളൊരുമിച്ചാണ് പക്ഷേ രണ്ട് ദിവസമായി അവൾ എന്നോട് മിണ്ടിയിട്ട്.
അവളെനിക്ക് വെറും കളികൂട്ടുകാരി മാത്രമാണോ.. അല്ല.. അവളോട് എനിക്കുള്ളത് വെറും ഇഷ്ടം മാത്രമാണോ.. അല്ല.. അല്ല എന്നുള്ളത് ഞാൻ ഈ.. രണ്ട് ദിവസങ്ങളിൽ നിന്നും ഏറെ മനസ്സിലാക്കി കഴിഞ്ഞു.
അവളെ എനിക്ക് ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടമാണ്. അവൾ എന്നോട് മിണ്ടാത്ത ഓരോ നിമിഷവും എനിക്ക് യുഗങ്ങൾ പോലെയാകുന്നു. അവളെ കുറിച്ച് ഓർക്കുമ്പോഴെല്ലാം എന്റെ കണ്ണുകൾ അനുസരണയില്ലാതെ ഈറനണിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.
ഞാൻ നടന്ന് ചെല്ലുമ്പോൾ മനു എന്നെയും കാത്ത് വഴിയരികിൽ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.