“അങ്ങേര് മിക്കവാറും ചൊവ്വാഴ്ചതന്നെ സ്ഥലത്തെത്തും അതുവരെ ഇനിയൊന്നും ചെയ്യണ്ട അങ്ങേരുടെ മുന്നിലിട്ടെന്നെ പണ്ണി പെടുപ്പിക്കണം.അതുവരെ ഷമിക്കില്ലേ……” ആൻ്റി എന്നോട് ചോദിച്ചു.
“ഓക്കെ…….” ഞാൻ സമ്മതിച്ചു. അന്നത്തെ ദിവസം അങ്ങനെ കടന്നുപോയി.പിറ്റേന്ന് നാലുമണിക്ക് ഞാൻ കളിക്കാൻ പോകുന്ന സമയം ആൻ്റിയുടേയും എൻ്റേയും മൊബൈലുകൾ കയ്യിലെടുത്തു. അപ്പോഴാണ് രാജീവ് വണ്ടിയുമായി എത്തിയത്.
“ടാ……അച്ഛനെ ഞാൻ കൊണ്ടുവരാം നീപോയി കളിച്ചോ…..” ഞാൻ അവനോട് പറഞ്ഞു.
“ഓ….സന്തോഷം……” അവൻ സന്തോഷത്തോടെ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽനിന്നും ഇറങ്ങി. ഞാൻ വണ്ടിയുമായി നീതുവേച്ചിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് നീങ്ങി.
“രണ്ട് രാത്രിയും ഒരു പകലും ശരിക്ക് ആഘോഷിച്ചല്ലേ…..” ഞാൻ ഇടതുവശത്തിരുന്ന നീതുവേച്ചിയോട് ചോദിച്ചു.
“ഉം….. സൂപ്പർ നാലും ഒന്നിനൊന്ന് മെച്ചം…..” ചേച്ചി പറഞ്ഞു.
“ഇങ്ങനത്തെ കുടുംബമാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ ശരി നാലുതലകൾ ഒരുമിച്ചാലും നാലു മൊലകൾ ഒരുമിക്കത്തില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ പഴഞ്ചൊല്ല് നമുക്ക് തിരുത്തണം……” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“ടാ…ടാ…..മതിയെടാ……” നീതുവേച്ചി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങൾ വീട്ടിലെത്തി ചേച്ചി ഇറങ്ങി വിക്കറ്റ് ഗേറ്റ് തുറന്ന് വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.
ഞാൻ വണ്ടി അൽപ്പം മുന്നോട്ട് നിർത്തി അച്ഛനെ വിളിച്ചു. കുറച്ചുദൂരെ വലിയൊരു ഗ്രൗണ്ട് ഉണ്ട് അവിടേക്ക് ഞാൻ വണ്ടിയെടുത്തു.ഞാൻ ഗ്രൗണ്ടിലേക്ക് വണ്ടി കയറ്റി നിർത്തി.
“എന്താടാ പോവണ്ടേ……..” അച്ഛൻ വണ്ടിയിൽ കയറിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“അച്ഛാ ഒരു പ്രശ്നമുണ്ട്……..” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“എന്താടാ……..” ഞാൻ ആദ്യം എൻ്റെ ഫോണെടുത്ത് അതിലെ മെസ്സേജുകൾ അച്ഛനെ കാണിച്ചു. പിന്നെ ആൻ്റിയുടേയും.
“ഇതാണോ പ്രശ്നം…….” അച്ഛൻ ചോദിച്ചു.
“മ്ഹം……..” ഞാനൊന്ന് മൂളി
“നീ വണ്ടിയെട്……” അച്ഛൻ പറഞ്ഞു.
“അവൻ വരുന്നതിന് നീയെന്തിനാ വെഷമിക്കുന്നെ ഈയൊരു സ്വഭാവ വൈകല്ല്യം ഒഴിച്ചാൽ അവനൊരു നല്ല ബിസിനസ്സുകാരനാ തൊട്ടതെല്ലാം പൊന്നാക്കുന്ന അത്ഭുതമനുഷ്യൻ.