നിർഭാഗ്യവാൻ 2

Nirbhagyavan Part 2 | Author : Suru | Previous Part

---

 

(ഓർമ്മിക്കാൻ ഒന്നാം അദ്ധ്യായത്തിൻ്റെ അവസാന ഭാഗം)
അവൾ സ്കൂട്ടർ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് പോകുന്ന ശബ്ദം
കേട്ടയുടൻ പ്രദീപ് കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ്
വാതിൽ തുറന്ന് അവൾ പോയോ എന്നുറപ്പു
വരുത്തി വീണ്ടും അകത്തേക്കു വന്നു താൻ
നിൽക്കുന്ന ജനലയുടെ സമീപം ഇട്ടിരിക്കുന്ന
മേശയിൽ വെച്ചിരുന്ന ഒരു ഫ്ലവർവേയ്സ് എടുത്ത്
അതിൽ ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചിരുന്ന മൊബൈൽ
പുറത്തെടുത്ത് അതിൽ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കുറച്ചു
നേരം നോക്കി നിന്നു. എന്താണവൻ
കാണുന്നതെന്ന് മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും അതിൽ
നിന്നും തൻ്റെ ഭാര്യയുടെ മുക്കലും മൂളലും
കേട്ടപ്പോൾ അവളറിയാതെ അവൻ അവരുടെ
കളികൾ റെക്കോർഡു ചെയ്തതാണെന്ന് എനിക്ക്
മനസ്സിലായി.
®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®
ഒരു മിനിട്ടോളം കണ്ടതിനു ശേഷം അത് നിർത്തി ആർക്കോ അവൻ ഫോൺ ചെയ്തു. എന്താണെന്നറിയില്ല അവനത് സ്പീക്കർ മോഡിലാണ് ഇട്ടിരുന്നത്.
ഹലോ… പ്രദീപെ പറയെടാ
അവളിന്നു വന്നിരുന്നെടാ
കളിച്ചോ ?
പിന്നെ കളിക്കാതെ, അടിച്ചു തകർത്തു ഇപ്പോൾ പോയതേ ഉള്ളു. എത്ര ചെയ്തിട്ടും മതിയാകുന്നില്ലെടാ അത്ര സുപ്പറല്ലെ അവൾ.
എൻ്റെ രണ്ടു മൂന്നു കളി കൂടി കഴിഞ്ഞ് നമുക്കവളെ ലൈനിലേക്ക് വിടാമല്ലെ? പഴയവരെ മാറ്റി പുതിയത് ഒന്നിനെ ശെരിയാക്കി തരാൻ പറഞ്ഞു ഒന്നു രണ്ടു പേർ തിരക്കു കൂട്ടുന്നുണ്ട്. കാലത്ത് 10 മണി മുതൽ വൈകിട്ട് 5 മണി വരെക്കും ഒരു ലക്ഷം തരാമെന്നാ ഓരോരുത്തരും ഏറ്റിരിക്കുന്നത്. ഇവൾ കുറച്ചു ഗ്രെയ്ഡ് കൂടിയതിനാൽ അതിലും കൂടുതൽ വാങ്ങാം. ഞാൻ അവരെ ബാങ്കിൽ കൊണ്ടുചെന്ന് അവളെ കാട്ടിയിരുന്നു. അവളെ കണ്ടതോടെ എത്ര രൂപ വേണമെങ്കിലും തരാം വേഗം അവളെ ശരിയാക്കി തരുവാൻ പറഞ്ഞിരിക്കുകയാണവർ.
അതേടാ അതിനു കൂടിയാ നിന്നെ വിളിച്ചെ. ഞാൻ താമസിക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് അവൾ ഇനി വരില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു. അവളുടെ വീട്ടിലും പറ്റില്ല, വേറൊരു സ്ഥലം കിട്ടണം. മാത്രമല്ല രണ്ടു മാസം കൂടി ഞാനവളെ കളിച്ചിട്ട് നമുക്ക് ലൈനിൽ വിടാം.
അതിനെന്താടാ പ്രശനം? നമ്മൾ മിനിയെ കൊണ്ടു പോയില്ലെ അവിടെ കൊണ്ടു പോകാം
അയ്യോ അവിടെ ഒന്നു രണ്ടാളുകൾ താമസിക്കുന്നില്ലെ അവർക്കും കൊടുക്കേണ്ടി വരില്ലെ? അന്നു തന്നെ അവരും കൂടി ചെയ്തു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മിനി ചത്ത പോലെയായില്ലെ?
എടാ അവർക്കു കൂടി കൊടുത്താലല്ലെ ഇത്ര സൌകര്യമായ സ്ഥലം നമുക്കു കിട്ടു. അന്നവരും നമ്മൾ രണ്ടു പേരും കൂടി ചെയ്തിട്ടല്ലെ അവൾ ചത്ത പോലെയായത്. പക്ഷെ ചത്തില്ലല്ലോ, അവൾ കുറെ കരഞ്ഞു കൂട്ടിയെന്നല്ലെ ഉള്ളു. ചെയ്യുമ്പോൾ അത് കേൾക്കുന്നതും ഒരു ഹരമല്ലേ, നീ ധൈര്യമായി കൊണ്ടു വാടാ,