മാലിനി -അതൊന്നും സാരം ഇല്ല ഒരു ആപത്ത് ഉണ്ടാവുന്നതിന് മുൻപ് എല്ലാം ഒഴിവയല്ലോ
മാധവൻ -അതെ
മാലിനി -എന്നാ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങാണ്
മാധവൻ -ശെരി
അങ്ങനെ മാലിനിയും ലക്ഷ്മിയും അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി എന്നിട്ട് നേരെ ഇല്ലത്തേക്ക് പോയി. അവർ അവിടെ എത്തിയതും അരുണിന്റെ അടുത്ത് പോയി
മാലിനി -അരുൺ
അരുൺ -മ്മ്
മാലിനി -ഞങ്ങൾ മീരയുടെ മാതാപിതാക്കളെ പറഞ്ഞ് കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കി അവരും ഈ കല്യാണത്തിൽ നിന്ന് പിൻമാറാൻ പോകുകയാണ്
അരുൺ -ശരി. അമ്മ മീരയെ കണ്ടായിരുന്നോ
മാലിനി -ഇല്ല. അവളെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കും എന്നാ മാധവൻ പറഞ്ഞേ
ഓപ്പോള് -പോട്ടെടാ എല്ലാം നല്ലതിന് ആവും
മാലിനി -അതെ. ഇനി ഇത് ഒരു നല്ല കാര്യത്തിന്റെ തുടക്കം ആവും
അരുൺ -എനിക്ക് ഇപ്പോൾ വിഷമം ഒന്നും ഇല്ല അവളെ മറക്കാൻ തന്നെയാ എന്റെയും തീരുമാനം
ഓപ്പോള് -അത് നന്നായി അവളെ കുറിച്ച് ഓരോന്ന് ഓർത്താൽ വിഷമം കൂടുകയേ ഒള്ളു
അങ്ങനെ രാത്രിയായ് അവർ അത്താഴം കഴിക്കുന്ന സമയത്ത് മാലിനി അരുണിനോട് ചോദിച്ചു
മാലിനി -മീര നിന്നെ വിളിച്ചോ
അരുൺ -മ്മ്
മാലിനി -എന്നിട്ട് എന്താ പറഞ്ഞേ
അരുൺ -അവൾക്ക് ഒരുപാട് വിഷമം ഉണ്ട് നല്ല കരച്ചിൽ ആയിരുന്നു
മാലിനി -നീ അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചില്ലേ
അരുൺ -മ്മ്
മാലിനി -പാവം അവളും ഒരുപാട് ആശിച്ചട്ടുണ്ടാവും
ഓപ്പോള് -ഇനി കഴിഞ്ഞത് കഴിഞ്ഞു വെറുതെ അത് ഓർത്ത് രണ്ടാളും വിഷമിക്കണ്ട
മാലിനി -മ്മ്
അങ്ങനെ അവർ മൂന്നു പേരും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു എന്നിട്ട് ഓപ്പോള് പറഞ്ഞു
ഓപ്പോള് -നാളെ തന്നെ മേപ്പാടാൻ സ്വാമിയെ പോയി രണ്ടാളും കാണണം
മാലിനി -അതേ
അരുൺ ഒന്നും മിണ്ടാതെ റൂമിലേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ട് ഓപ്പോള് അവന്റെ അടുത്ത് ചെന്നു
ഓപ്പോള് -നീ കേട്ടില്ലേ പറഞ്ഞത്
അരുൺ -മ്മ്
ഓപ്പോള് -നീ തീർച്ചയായും പോകണം
അരുൺ -മ്മ്
അങ്ങനെ അരുൺ റൂമിലേക്ക് പോയി ഈ സമയം മാലിനിയും ഓപ്പോളും ഒരു റൂമിലേക്ക് പോയി