മാലിനി -നീ ഒരു കാര്യം ആലോചിച്ച് ഇനി മീരക്ക് എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ അവളുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ കണ്ണീർ നമ്മൾ ജീവിതവസാനം വരെ കാണേണ്ടി വരും
ഓപ്പോള് -അതെ നമ്മുക്ക് ഉള്ള ദോശം കാരണം മറ്റൊരാൾക്ക് ആപത്ത് വരരുത് ശെരിയല്ല
അരുൺ -അമ്മേ അവളെ മറക്കാൻ എനിക്ക് പറ്റും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല
മാലിനി -അവള് സുഖം ആയി ജീവിക്കുന്നത് കാണാൻ ആണ് എനിക്ക് ഇഷ്ടം നീ ആയി അത് തകർക്കരുത്
ഓപ്പോള് -മോൻ ആലോചിക്ക് ഇപ്പോൾ ആണെങ്കിൽ നമ്മുക്ക് കുറച്ചു വിഷമിച്ചാൽ മതി മറിച്ച് ആണെങ്കിൽ ജീവിതവസാനം വരെ ദുഃഖിക്കേണ്ടിവരും
മാലിനി -നിനക്ക് ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം തന്നെ ആലോചിച്ചാൽ മതി
ഓപ്പോള് -അതെ
അതും പറഞ്ഞ് അവർ അവിടെ നിന്നും പോയി അരുൺ കുറെ നേരം ആലോചിച്ചു അവന്റെ കുടുംബം പ്രശ്നം കാരണം മീരക്ക് ഒരു കുഴപ്പം വരരുത് എന്ന് അവൻ തീരുമാനിച്ചു
അരുൺ -അമ്മ പറഞ്ഞതാ ശരി ഞങ്ങൾ ഒന്നിച്ചാൽ ചിലപ്പോ ഒരു കുടുംബം കണ്ണീരിൽ ആയിരിക്കും
മാലിനി -മോനെ അത് നന്നായി
അരുൺ -വൈകണ്ടാ ഇന്ന് തന്നെ അവരോട് പറഞ്ഞേക്ക്
ഓപ്പോള് -മോൻ ഇവിടെ ഇരുന്നാൽ മതി ഞങ്ങൾ പോയി കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞോള്ളാം
അങ്ങനെ മാലിനിയും ലക്ഷ്മിയും മീരയുടെ വീട്ടിൽ ചെന്നു അവരെ കണ്ടതും മീരയുടെ അച്ഛൻ അകത്തേക്ക് ക്ഷേണിച്ചു രണ്ട് പേരും ഒരു സോഫയിലും ഓപ്പോസിറ്റ് ആയി മീരയുടെ അച്ഛനും ഇരുന്നു. (മീരയുടെ അച്ഛന്റെ പേര് മാധവൻ അമ്മയുടെ പേര് ശ്രീജ )
മാധവൻ -ആ എന്താ രണ്ടാളും ഒരു മുന്നറിപ്പ് ഇല്ലാതെ
മാലിനി -ഒരു കാര്യം പറയാൻ വന്നതാ
മാധവൻ -നിൽക്ക് ഞാൻ ശ്രീജയെ വിളിച്ച് എന്തെങ്കിലും കുടിക്കാൻ എടുക്കാം
മാധവൻ അയാളുടെ ഭാര്യയെ വിളിച്ചു അവൾ അവിടെക്ക് വന്നു
ശ്രീജ -ആ ഇത് ആരൊക്കെയാ വന്നിരിക്കുന്നെ
മാധവൻ -ഇപ്പോ വന്നോളൂ നീ കുടിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും എടുക്ക്
ശ്രീജ -മ്മ്
ശ്രീജ പിന്നെയും അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി
ലക്ഷ്മി -മീര എന്തേ
മാധവൻ -അവള് ഫ്രണ്ട്സിന്റെ കൂടെ ഷോപ്പിംഗിന് പോയേക്കാ