ജോ :ജാനി..
ജാനി :അവൻ എനിക്ക് പൈസ തരാമെന്ന് എന്നെ അവൻ അങ്ങനെയാണോ കണ്ടിരിക്കുന്നത് ജോ
ജാനിയുടെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞു
ജോ :പ്ലീസ് ജാനി ഇനി കരയല്ലേ ഇപ്പോൾ തന്നെ മുഖത്തെല്ലാം നീര് വെച്ചിട്ടുണ്ട് മതി ജാനി എല്ലാം മറന്നേക്ക്
ജാനി :പറ്റുന്നില്ല ജോ ഇതെല്ലാം ഒരു സ്വപ്നം ആയിരുന്നെങ്കിൽ എന്നാ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് ആ ലോക്കറ്റു പോലുമവൻ
ജാനിയുടെ അവസ്ഥ കണ്ട് ജോയുടെ കണ്ണുകൾ നിറയാൻ തുടങ്ങി
ജാനി :നീ വിഷമിക്കണ്ട ജോ ഞാൻ ഇനി കരയില്ല നീ റൂമിലേക്ക് പൊക്കോ ഞാൻ ഉറങ്ങികൊള്ളാം
ജോ :വേണ്ട ജാനി നീ ഉറങ്ങുന്നത് വരെ ഞാൻ അടുത്തിരിക്കാം
ജാനി :എന്താ ജോ ഞാൻ എന്തെങ്കിലും കടുംകൈ ചെയ്യുമെന്ന് പേടിച്ചിട്ടാണോ ഞാൻ അതിനൊന്നും മുതിരില്ല എന്റെ അമ്മക്ക് ഞാൻ മാത്രമേ ഉള്ളു അതുകൊണ്ട് എനിക്ക് ജീവിക്കണം നീ പേടിക്കാതെ പോയി കിടന്നോ
ജോ :നീ അങ്ങനെയൊന്നും ചിന്തിക്കില്ലെന്ന് എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം നീ ഉറങ്ങിക്കോ ജാനി ഞാൻ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു പോയേക്കാം
ജാനി പണിപ്പെട്ടു ജോയെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു ശേഷം പതിയെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ജാനിപതിയെ തന്റെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു അവളുടെ കണ്ണുകൾ നന്നായി തന്നെ വേദനിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു പെട്ടെന്നാണ് അവളുടെ കൈകളിൽ ആരോ മുറുക്കി പിടിച്ചിരിക്കുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞത് ജാനി പതിയെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി അവിടെ അവൾ കണ്ടത് തന്റെ കയ്യിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ചുകൊണ്ട് നിലത്തിരുന്നുറങ്ങുന്ന ജോയെയാണ്
“ജോ ”
അവൾ പതിയെ വിളിച്ചു തന്റെ കണ്ണുകൾ തിരുമിയ ശേഷം ജോ പതിയെ ജാനിയെ നോക്കി
ജോ :സോറി ജാനി ഞാൻ അല്പം ഉറങ്ങിപോയി
ജാനി :ഞാൻ കാരണം നീ ഒരുപാട് ബുദ്ധിമുട്ടുന്നുണ്ടല്ലേ എന്തിനാ ജോ ഈ തണുപ്പത്ത് നിലത്ത് കിടന്നത്
ഇത് കേട്ട ജോ പതിയെ പുഞ്ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തു
ജോ :ജാനി വേഗം റെഡിയായി വാ ഞാൻ ഭക്ഷണം എടുക്കാം
ജാനി :എനിക്കൊന്നും വേണ്ട ജോ
ജോ :ഇന്നലെ നീ പറഞ്ഞതു പോലെ ഞാൻ കെട്ടില്ലെ ഇന്നത് പറ്റില്ല എന്തെങ്കിലും കുറച്ചു കഴിച്ചേ പറ്റു
ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജോ പുറത്തേക്കിറങ്ങി
അലസമയത്തിനു ശേഷം ജാനി പതിയെ റൂമിനു പുറത്തേക്കു വന്നു