കമ്മത്ത്: അയ്യോ. എനിക്ക് അതൊന്നും പറ്റില്ല മോനെ.
അഖിൽ: എന്നാൽ ആ ഷോപ്പിംഗ് കോംപ്ലക്സ്ന്റെ പകുതി അങ്ങ് മറന്നേക്ക്.. തനിക്ക് അറിയാല്ലോ എന്നെ.
കമ്മത്ത്: മോനെ ക്രൂരത ആണ്. എന്നാലും..
അഖിൽ: ഒരു എന്നാലും ഇല്ല. ചെയ്ത മതി. പിന്നെ ഈ കാര്യം സുരേഷിനോട് അല്ല. ദീപയോട് പറഞ്ഞാൽ മതി. പിന്നെ അവളോട് എന്തേലും പരിഹാരം വേണേൽ രാജീവിന്റെ മകൻ അഖിലിനെ വിളിച്ച മതി എന്ന് പറഞ്ഞേക്ക്. കേട്ടല്ലോ.
കമ്മത്ത്: മോൻ പറയുന്ന പോലെ ചെയ്യാം.
അഖിൽ: ചെയ്താൽ തനിക്ക് കൊള്ളാം.
ഫോൺ കട്ട് ആക്കിയതിനു ശേഷം..
അഖിൽ: ഇപ്പോൾ എങ്ങനെ ഉണ്ട്. അവൾ എന്റെ കാൽകീഴിൽ വരും..
ഞാൻ: മൈരേ എന്റെ ഐഡിയ ആണ്..
അഖിൽ: നടപ്പാക്കാൻ ഞാൻ തന്നെ വേണ്ടേ മൈരേ.. ആ നീ ഒരെണ്ണം ഒഴിക്ക്..
അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ കലാപരിപാടിയിലേക്ക് കടന്നു..
പിറ്റേന്ന്..
രാവിലെ തന്നെ അഖിലിന്റെ ഫോണിലേക്ക് ഒരു കോൾ.. ദീപ മിസ്സിന്റെ…
ഞാൻ: എടാ ദേ അവൾ വിളിക്കുന്നു..
അഖിൽ: ഇങ്ങോട്ട് താ..
അഖിൽ: ഹലോ
ദീപ: ഹലോ അഖിൽ. എന്താണ് നിന്റെ ഉദ്ദേശം..
അഖിൽ: എന്ത് ഉദ്ദേശം മിസ്സേ. എനിക്ക് മനസിലാകുന്നില്ല..
ദീപ: പിന്നെന്തിനാ കമ്മത്ത് എന്റെ കടത്തിന്റെ കാര്യം പറയാൻ നിന്നെ വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞത്..
അഖിൽ: മിസ്സേ.. ഇതൊക്കെ ഫോണിൽ ആണോ സംസാരിക്കുന്നത്. നേരിട്ട് സംസാരിക്കാം. ഇന്ന് ഞാൻ ഇവിടെ ഞങ്ങൾ താമസിക്കുന്ന വീട്ടിൽ ഉണ്ട്. മിസ്സ് ഇങ്ങോട്ട് പോര്.
ദീപ: ഇന്ന് പറ്റില്ല. ഇന്ന് കോളേജ് ഉള്ള ദിവസം ആണ്. എനിക്ക് പോകണം.
അഖിൽ: ഇന്ന് ലീവ് എടുക്ക് എന്റെ മിസ്സേ. മിസ്സിന് വളരെ ഉപകാരം ഉള്ള ഒരു കാര്യം ആണ്. അതെന്റെ വാക്ക് ആണ്.
ദീപ: മം വിശ്വസിക്കുന്നു. എന്നാൽ ഞാൻ ലീവ് എടുത്ത് രാവിലെ ഒരു 10 മണി ആകുമ്പോൾ വരാം.
അഖിൽ: ശരി മിസ്സേ.
ഫോൺ കട്ട് ആക്കിയതിനു ശേഷം..
അഖിൽ: എടാ മക്കളെ.. നിങ്ങൾ എല്ലാരും ഒന്ന് മാറി നിൽക്കണം. ഞാൻ വിളിച്ചിട്ട് വന്നാൽ മതി ഇങ്ങോട്ട്.