അവർ പറയുന്നതെ ആളുകൾ വിശ്വസിക്കു
കയൊള്ളു…. ഒടുവിൽ ഞാൻ ചെറ്റ പോക്കാനോ ഒളിഞ്ഞു നോക്കാനോ വന്നവൻ ആകും……
ഹേയ്…. അങ്ങനെ വരില്ല… അജയൻ അത്ര ആണത്വം ഉള്ളവൻ ആയിരുന്നു എങ്കിൽ ആദ്യം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ പ്രതികരിച്ചേനെ… രാധ പറഞ്ഞതു വെച്ച് നോക്കുമ്പോൾ അജയൻ ആസ്വദിക്കുക
യായിരിന്നു….. തന്നയുമല്ല അതിൽപ്പിന്നെ അവൻ തന്റെ നേരെ നോക്കാൻ പോലും
മടിക്കുന്നു…. അത് ഒരുതരം നാണം കൊണ്ടാണ്… പെണ്ണിന്റെ നാണമല്ല… ആണിന്റെ നാണവും അല്ല…. ഇവർക്ക് മാത്രം ഉണ്ടാകുന്ന ഒരു പ്രത്യേക തരം നാണം…!!! എന്തായാലും രാധേച്ചിയെ വിളിച്ചു നോക്കാം…
ഈ സമയം അജയൻ ഗോപന്റെ ധൈര്യ
ത്തെ കുറിച്ചാണ് ചിന്തിച്ചത്….
ഞാൻ ഇവിയുണ്ടാകുമെന്ന് അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ വരാമെന്ന് രാധയോട് പറയണമെങ്കിൽ അവൻ എത്ര ധൈര്യ ശാലിയാണ്….. എനിക്കാണെങ്കിൽ അതോർക്കുമ്പോൾ മുള്ളാൻ മുട്ടും….
ഈ സമയം രാധയുടെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു…
അവൾ ആ കോൾ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നപോലെ
പെട്ടന്ന് എടുത്തു… എന്നിട്ട് അജയന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ട്…. ഹലോ…
ഗോപൻ : മോളുറങ്ങിയോടി രാധേച്ചീ…
രാധ : ഉറങ്ങിയെടാ…കുറേ നേരമായി…
ഗോപൻ : നിന്റെ കെട്ടിയവനോ….
രാധ : സ്വരം അല്പം താഴ്ത്തി… ഇവിടെ ഇരിപ്പുണ്ട്…
ഗോപൻ : ഞാൻ വരണോ…
രാധ : അതെന്താ ഇപ്പം ഇങ്ങനെ…!!വരാമെന്നല്ലെ പറഞ്ഞിരുന്നത്….
ഗോപൻ : അതു പറഞ്ഞതാണ്…. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ തോന്നുന്നു ഞാനായിട്ട് വരുന്നതിലും നല്ലത് നിന്റെ കെട്ടിയവൻ
വിളിച്ചിട്ട് വരുന്നതായിരിക്കും എന്ന്…
അതുകൊണ്ട് നീ അവന്റെ കൈയിൽ ഫോൺ കൊടുക്ക് എന്നിട്ട് എന്നെ ക്ഷണിക്കാൻ പറയ്…..
രാധ : അയ്യോ… അതൊന്നും വേണ്ട…
ഗോപൻ : അവൻ വിളിക്കാതെ വരാൻ പറ്റില്ല രാധേച്ചി…വന്നാൽ പ്രശനമാ….
രാധ : എന്തിനാടാ… അങ്ങനെയൊക്കെ..!!!
ഗോപൻ : അതാണ് അതിന്റെ ശരിയായ
വഴി… അതാകുമ്പോൾ നമുക്ക് കൂടുതൽ സ്വാതന്ത്ര്യം കിട്ടും…
രാധ : ഇപ്പോൾ അതിന് കുറവൊന്നും ഇല്ലല്ലോ… മൂപ്പര് റൂമിൽ കിടന്നോളും…
നമുക്ക് ഹാളിൽ ഇഷ്ട്ടപോലെ ആകാമല്ലോ….
എന്നുപറഞ്ഞിട്ട് ശരിയല്ലേ എന്ന പോലെ
അജയനെ നോക്കി തലയാട്ടി…
അജയനും സമ്മതഭാവത്തിൽ തലയാട്ടി…