ആയിരുന്നോ ലെന? ഭ്രാന്തനെപ്പോലെ ഞാന് തലമുടിയില് പിടിച്ചു വലിച്ചു. ജീവിതത്തില് ഇന്നേവരെ ഇത്രയേറെ ഞെട്ടിത്തരിച്ച ഒരു സന്ദര്ഭം എനിക്കുണ്ടായിട്ടില്ല.
“അതാടീ ഞാന് പറഞ്ഞെ കതകടയ്ക്കാം എന്ന്. അങ്ങനാണേല് അയാള് വന്നാലും നമ്മള് പ്രൈവസിക്ക് വേണ്ടി അടച്ചതാന്നു പറയാമല്ലോ”
“അത് റിസ്കാ. അടച്ചാല് അയാള് ഇങ്ങോട്ട് വരും. ചെലപ്പോ നമ്മള് ചെയ്യുന്നേന്റെ ശബ്ദോം കേള്ക്കും. ലെന പ്രത്യേകം പറഞ്ഞു അയാള്ക്ക് സംശയം ഒന്നും ഒണ്ടാകരുതെന്ന്. അതോണ്ട് കതകടയ്ക്കാതെ ചെയ്താ മതി. നീ തുണി ഊരണ്ട. ഞാന് ഊരിക്കോളാം. നീ കതകിന്റെ അവിടെ നിന്ന് വെളീലോട്ടു കാണാന് പാകത്തിന് നിന്ന് ചെയ്താ മതി. ആരേലും വന്നാ ഞാന് വേഗം ബാത്ത്റൂമില് കേറിക്കോളാം” അവള് പറഞ്ഞു.
“ഞാന് ഊരാതെങ്ങനെ ചെയ്യും”
“നാക്ക് കൊണ്ടല്ലേ നീ കൂടുതലും ചെയ്യുന്നത്. പിന്നെ പൂറ്റില് കേറ്റാന് അണ്ടി മാത്രം വെളീല് എടുത്താ മതിയല്ലോ?”
മകളുടെ കൊടുംചതി തിരിച്ചറിഞ്ഞ ആ സമയത്തും നിമ്മിയെന്ന കഴപ്പിയുടെ ലജ്ജയില്ലാത്ത സംസാരം എന്റെ സിരകളെ ജ്വലിപ്പിച്ചു. വേഷവും രൂപവും കണ്ടാല് ഏതോ നല്ല വീട്ടിലെ പെണ്ണാണ്, സംസ്കാരം ഉള്ളവളാണ് എന്നേ തോന്നൂ. പക്ഷെ തെരുവ് വേശ്യയെക്കാള് പോക്കാണ് അവള്. സിനിമാനടി പോലെ എന്ന് കരുതിയത് എത്രയോ ശരി. അവളുമാര് എല്ലാംതന്നെ ഇതേപോലെ കണ്ടവനെക്കൊണ്ട് കേറ്റിച്ച് സുഖിക്കുകയും പണം ഉണ്ടാക്കുകയും ചെയ്യുന്നവളുമാര് ആണ്.
“പക്ഷെ അങ്ങനെ ചെയ്താല് ഒരു സുഖം കിട്ടില്ല. ഒരു മറവില്ലാതെ…”
“ഫോറിനേഴ്സ് ബീച്ചിലും പാര്ക്കിലും വരെ ചെയ്യുന്നു. തുറന്ന സ്ഥലത്ത് ചെയ്യുന്നതാ സുഖം. എനിക്കും അതാ ഇഷ്ടം. അയാളുടെ മുമ്പില് വച്ച് ചെയ്യാനും എനിക്ക് മടിയില്ല. ലെനയെ ഓര്ത്ത് മാത്രവാ…”
എന്റെ അണ്ടി മൂത്ത് ഒലിച്ചു. എന്തൊരു അവരാധിച്ചി ആണ് ഈ അമറന് ചരക്ക്. ഭവാനിച്ചേച്ചിയുടെ നിഗമനം എത്രയോ ശരിയാണ്?
“നാശം, അയാള് എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോയെങ്കില് എത്ര നന്നായിരുന്നു. എന്തായാലും ഞാന് താഴെപ്പോയി ഒന്ന് നോക്കീട്ടു വരാം. ഒന്ന് ഒറപ്പ് വരുത്താന്. അയാള് പറമ്പിലെങ്ങാനും ആണെങ്കില് പിന്നെ പേടിക്കണ്ടല്ലോ”
“പോയിട്ട് വേഗം വാ..നനഞ്ഞു നാശമായിരിക്കുവാ പൂറ്”
“അയാള് പുറത്താണേല് പേടിക്കണ്ടാടീ. ഇന്ന് നിന്റെ കടി ഞാന് തീര്ത്തുതരും. നീ മതിയേന്നു പറയുന്ന വരെ”
“ഓ, ചെയ്ത് കാണിച്ചാ മതി.” അവള് കുടുകുടെച്ചിരിച്ചു.
പിന്നെ ഞാനവിടെ നിന്നില്ല. മിന്നായം പോലെ താഴെയെത്തി എന്റെ മുറിയിലേക്ക് ഞാന് കയറി.
“ങാ മോനെ ഞാന് പോവാ. ജോലിയെല്ലാം തീര്ന്നു. നാളെ കാണാം”
ഭവാനിച്ചേച്ചിയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് ഞാന് പുറത്തേക്ക് ചെന്നു. മുഖഭാവം സാധാരണ മട്ടിലായിരിക്കാന് ഞാന് നന്നേ പണിപ്പെട്ടു. പക്ഷെ അവരത് തിരിച്ചറിയുക തന്നെ ചെയ്തു.
“എന്താ മോനെ ഒരു വല്ലായ്ക”
“ഏയ് ഒന്നുമില്ല. ചേച്ചി എന്നാ പോയിട്ട് നാളെ വാ”
അവരെന്തോ പറയാന് തുടങ്ങിയപ്പോള് അഭി പടികള് ഇറങ്ങി വന്നു. അവനെയും പിന്നെ