Posted by പോകുകയാണോ? ചങ്കിടിപ്പോടെ ഞാന്‍ അവളുടെ പോക്ക് നോക്കി. പാവാടയുടെ ഉള്ളില്‍ ഇളകിമറിയുന്ന മുടിഞ്ഞ ചന്തികള്‍. അവയുടെ താഴെ ഉരുണ്ട മസിലുള്ള കൊഴുത്ത കാലുകള്‍. ഇറച്ചിക്കഷണം കണ്ട നായെപ്പോലെ അവളെ നോക്കുന്ന കുഞ്ഞച്ചനെ എല്ലാം നന്നായി കാണിക്കാനാണ് ഈ പൂറി തെള്ളിച്ച് അങ്ങോട്ട്‌ പോകുന്നതെന്ന് അരിശത്തോടെ ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചു. അവിടെ നിന്നുകൊണ്ട് അവര്‍ സംസാരിച്ചത് എനിക്ക് കേള്‍ക്കാന്‍ പറ്റിയില്ല. അല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവള്‍ അയാളെയും കൂട്ടി വീട്ടിലേക്ക് വരുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ എന്റെ ചങ്കിടിപ്പ് അമിതമായി കൂടി. അവളുടെ വിരിഞ്ഞ, തെന്നിക്കളിക്കുന്ന ചന്തികളിലേക്ക് നോക്കി വെള്ളം ഇറക്കിക്കൊണ്ടാണ് അയാള്‍ നടക്കുന്നത്.
“എന്റെ മുറീടെ അലമാരീടെ മോളിലാ..” അവള്‍ പറയുന്നത് കേട്ടു ഞാന്‍ കതകിന്റെ മറവിലേക്ക് പതുങ്ങി. അവര്‍ക്ക് വെട്ടപ്പെടാന്‍ ഞാനെന്തുകൊണ്ട് മടിക്കുന്നു എന്ന് സത്യത്തില്‍ എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു. എന്റെയുള്ളില്‍ ഞരമ്പുരോഗിയായ ഒരു ഒളിച്ചുനോട്ടക്കാരന്‍ ഉണ്ട് എന്ന് പിന്നീട് ആ സംഭവത്തെപ്പറ്റി ചിന്തിക്കുമ്പോള്‍ ഒക്കെ ഞാന്‍ പക്ഷെ മനസ്സിലാക്കി.
“എങ്ങനെ കേറും” കുഞ്ഞച്ചന്റെ ചോദ്യം.
“മേശപ്പുറത്ത് സ്റ്റൂള്‍ ഇട്ടു ഞാന്‍ കേറി എടുത്തോളാം..കുഞ്ഞച്ചായന്‍ സ്റ്റൂളില്‍ ഒന്ന് പിടിച്ചു തന്നാ മതി…ഇല്ലേല്‍ അത് വീഴും; അതാ” അവള്‍ പറഞ്ഞു.
“ഓ..ഈ കതകങ്ങ് അടച്ചേക്കാം” അയാള്‍ അകത്ത് കയറിയപ്പോള്‍ അവള്‍ സ്വയമെന്നപോലെ പറഞ്ഞിട്ട് പിന്നിലെ കതകടച്ചു കൊളുത്തിടുന്ന ശബ്ദം ഞാന്‍ കേട്ടു.
കഴപ്പി കടിയിളകി അയാളെ വിളിച്ചു കയറ്റിയിരിക്കുകയാണ് എന്നോര്‍ത്തപ്പോള്‍ എന്റെ രക്തം തിളച്ചെങ്കിലും അതിലേറെ ഉദ്വേഗം നിറഞ്ഞ ഒരുതരം കാമാര്‍ത്തി എന്നെ വിഴുങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാന്‍ പാളി നോക്കി. അവള്‍ ചന്തികള്‍ ഇളക്കി ഇളകിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മുറിയിലേക്ക് പോകുകയാണ്; പിന്നാലെ കുഞ്ഞച്ചനും. അയാള്‍ തോര്‍ത്ത് കൊണ്ട് ദേഹം തുടയ്ക്കുന്നുമുണ്ട്. ഞാന്‍ മെല്ലെ പുറത്തിറങ്ങി അവരുടെ പിന്നാലെ ചെന്നു. അവളുടെ മുറിയുടെ ഇപ്പുറത്തെ മുറിയില്‍ ചെന്നു ഞാന്‍ പാളി നോക്കി.
“ആ സ്റ്റൂള്‍ ഇതിന്റെ മേളില്‍ ഇട്” അയാളെ നനഞ്ഞ കക്ഷങ്ങള്‍ കാണിച്ചു മുടികെട്ടിക്കൊണ്ട് ബീന പറഞ്ഞു. അവളുടെ കക്ഷങ്ങള്‍ മുമ്പെങ്ങും ഇല്ലാത്ത വിധം വിയര്‍ത്ത് കുതിര്‍ന്നിരുന്നു.
അവളുടെ ആ നില്‍പ്പിനെ പ്രതിരോധിക്കാന്‍ ലോകത്തൊരു പുരുഷനും സാധിക്കില്ലായിരുന്നു. നനവൂറുന്ന ചുവന്നു വിടര്‍ന്ന ചുണ്ടുകളും, കാമം കത്തുന്ന കരിയെഴുതിയ കണ്ണുകളും ഒപ്പം നെഞ്ചു തികഞ്ഞു നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന മുഴുത്ത മുലകളും, വിടര്‍ന്നകന്ന ഷര്‍ട്ടിന്റെ ഉള്ളില്‍ അനാവൃതമായ വിരിഞ്ഞു തുളുമ്പുന്ന വയറും ചത്തുകിടക്കുന്നവന് പോലും ജീവന്‍ തിരിച്ചു നല്‍കാന്‍ തക്ക തീവ്രമായ ദൃശ്യമായിരുന്നു. പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്നതിനാല്‍ കുഞ്ഞച്ചന്റെ മുഖഭാവം എനിക്ക് കാണാന്‍ സാധിച്ചില്ല. പക്ഷെ അയാളുടെ ദേഹത്തിന്റെ വിറയല്‍ സ്പഷ്ടമായി ഞാന്‍ കണ്ടു.
“അമ്മ ഒടനെ എങ്ങാനും വരുമോ കൊച്ചെ” കുഞ്ഞച്ചന്‍ ചോദിച്ചു.
“ഇല്ല മനുഷ്യാ. വൈകിട്ടെ വരൂ” മദമിളകി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു.
അയാള്‍ സ്റ്റൂള്‍ എടുത്ത് മേശയുടെ മുകളില്‍ വച്ചു. ബീന മറ്റൊരു സ്റ്റൂളില്‍ ചവിട്ടി
മേശയുടെ മുകളിലേക്ക് കയറി. കുഞ്ഞച്ചന്‍ തൊട്ടടുത്ത് കാണപ്പെട്ട അവളുടെ