Posted by “Wow ഇന്നെന്ത് പറ്റിയമ്മ അപ്പവും മുട്ടക്കറിയും ആണല്ലോ?? വല്ലോ വിശേഷോം ഉണ്ടോ??”
“വിശേഷം ഉണ്ടേലെ ഇത് ഉണ്ടാക്കാവു എന്നുണ്ടോ??”
“അല്ല എന്നും പുട്ടും പഴവും ആണേ! പെട്ടന്നൊരു ദിവസം അപ്പവും മുട്ടേം കൊണ്ട് വന്ന് വച്ചപ്പോ ആ ഒരു അതിശയത്തിൽ ചോദിച്ച് പോയതാണേ. മഹാറാണി അടിയനോട് പൊറുക്കണം.”
“മതീടാ കളിയാക്കിയത്. പെട്ടന്ന് കഴിച്ച് സ്കൂളിൽ പോവാൻ നോക്ക്.”
ആസ്വദിച്ച് കഴിച്ചു. എന്നും പുട്ടും പഴവും തിന്ന് നാക്ക് പോലും ചൊറിയാൻ തുടങ്ങിയതാ. കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് കൈയും പാത്രയും ഒരേപോലെ നക്കി തുടച്ച് അമ്മയോട് യാത്രയും പറഞ്ഞ് ബാഗുമായി ഇറങ്ങി.
ഇനി പരിചയപ്പെടുത്തൽ:- എന്റെ പേര് അഭിമന്യു. അമ്മയും അടുത്തറിയുന്ന കൂട്ടുകാരും ലുട്ടാപ്പിന്ന് വിളിക്കും. 10 ആം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുന്ന ഒരു ഉഴപ്പൻ. ഞാനൊറ്റ മോനാ. അമ്മേടെ പേര് സുരഭി. എനിക്ക് എട്ട് വയസ്സുള്ളപ്പോ അച്ഛൻ അമ്മെനേം എന്നേം ഉപേക്ഷിച്ച് ഏതോ കള്ളപൂറിമോളുമായി ഒളിച്ചോടിപ്പോയി. ഓന്തിനുണ്ടായ തന്ത! പിന്നെന്റെ അമ്മ എനിക്കായി ജീവിച്ചു. അമ്മക്ക് സ്വന്തമായി ഒരു തയ്യൽക്കടയുണ്ട്. ഞാൻ സ്കൂളിൽ പോയി കഴിഞ്ഞാൽ വീട്ടിലെ കൊറച്ച് ജോലിയൂടെ തീർത്ത് അമ്മയും കടയിലേക്കിറങ്ങും. അതാ പതിവ്. എന്റെ അടുത്ത കൂട്ടുക്കാരന്മാരാണ് വിഷ്ണു , കണ്ണൻ , മനു. ഇതില് മനു അവൻ എന്റെ കൂട്ടുകാരൻ ആണേലും ഒരു മയിരനാ. അമ്മേം പെങ്ങളേം തിരിച്ച് അറിഞ്ഞൂടാത്ത കള്ളവെടിപൂറി. പോകെ പോകെ അവനെ പറ്റി പറയാം. ഒരേ സ്ഥലത്താണ് എല്ലാരുടേം വീടെങ്കിലും ഞങ്ങൾ കാണുന്നത് ക്ലാസ്സിൽ വച്ചാണ്.
ഇനി കഥയിലേക്ക്:- ആഹാ സ്കൂളിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്നതും ബെല്ലടിച്ചതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. ഇന്നും പതിവ് തെറ്റിച്ചില്ല, Late ആയി. ഭാഗ്യത്തിന് ടിച്ചർ ക്ലാസ്സിൽ കേറിട്ടില്ല. ഞങ്ങൾക്ക് last ബെഞ്ചിലെ കുണ്ടിയുറക്കൂ.
“അവന്മാര് വന്നില്ലേ ടാ??
ഞങ്ങടെ ബെഞ്ചിൽ മനുവിനെ മാത്രേ കണ്ടുള്ളൂ.
“അവന്മാര് ഇന്ന് വരില്ലടാ. ഇന്നെന്തോ ഉച്ചക്ക് ശേഷം അവധിയാന്ന്.”
“എന്തവധി??”
“എനിക്കറിയില്ല.”
“ഈശ്വരാ അവധി കിട്ടിയ മതിയായിരുന്നു.”
അല്ലേലും ഞാനൊക്കെ രാവിലെ എണിക്കുമ്പോ തന്നെ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നത് ഇന്ന് ക്ലാസ് കാണല്ലേ എന്നാ. ചിലപ്പോഴൊക്കെ ക്ലാസ്സിലിരുക്കുമ്പോ കൂട്ടുകാര് പറയും ഇന്നുച്ച വരെ ക്ലാസ് ഉള്ളൂന്ന്., കള്ളമാണ് എന്നറിയമെങ്കിലും എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷാണ് അപ്പൊ. ഇന്നും അങ്ങനെ തന്നായിരിക്കും. എപ്പഴും നടക്കും പോലെ ഓരോ ടീച്ചർമാർ വന്നു പഠിപ്പിച്ചു പോയി.