🥰 സ്വപ്നക്കുട്ടി 🥰 [🎀 𝓜 𝓓 𝓥 🎀]

🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰 🥰

ഫുട്ബാൾ മാച്ചിൽ അർജുന് വേണ്ടത്ര നല്ല രീതിയിൽ പെർഫോം ചെയ്യാനായില്ല, മനസ് നിറയെ കുറ്റബോധം ആയിരുന്നു. മറ്റുള്ളവർ നന്നായി കളിച്ചെങ്കിലും അർജുന്റെ മോശം പ്രകടനം അത് ടീമിനെ ബാധിച്ചിരുന്നു. എങ്കിലും അവർക്ക് എങ്ങനെയോ ആദ്യത്തെ കളി ജയിക്കാൻ ആയി.

വൈകീട്ട് ഒരു തൃശൂർ ഉള്ള ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ തന്നെ വീട്ടിലായിരുന്നു അർജുനും രജിത്തും താമസം തരപ്പെടുത്തിയത്. വീട്ടിലെ ലാൻഡ്‌ലൈൻ ലേക്ക് വിളിക്കണോ വേണ്ടയോ എന്നവൻ പലവട്ടം ആലോചിച്ചു നടന്നു. അർജുന്റെ മാറ്റം കണ്ട അടുത്ത സുഹൃത്തായ രജിത് ചോദിച്ചെങ്കിലും അവനതേക്കുറിച്ചു മനസ് തുറന്നു പറയാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല.

വൃന്ദയാണെങ്കിൽ വിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അവളുടെ കാൾ അർജുൻ അധികം എടുക്കാറില്ല. കാര്യം നാട്ടിലെ ഏറ്റവും വലിയ പണച്ചാക്കിന്റെ മകൾ ആണെങ്കിലും അവൾക്ക് താനൊരിക്കലും ചേർന്ന ആളല്ല എന്ന തോന്നൽ നല്ലപോലെയുണ്ട്. പ്ലസ്‌ടു മുതലേ അവളോട് പറയുന്നതാണ്. പക്ഷെ എന്തോ ഇന്നവളുടെ കാൾ അർജുന് എടുക്കാൻ തോന്നി.

“അർജുൻ…പ്ലീസ് കട്ട് ചെയ്യല്ലേ 5 മിനുട്ട് മതി” അവളുടെ നിഷ്ക്കളങ്കമായ അപേക്ഷയിൽ അർജുൻ ചിരിച്ചു.

“ഗെയിം എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു..”

“കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു”

“പദ്മനാഭന്റെ മണ്ണിലേക്ക് കപ്പു തിരിച്ചു കൊണ്ടുവരുമോ..”

“ഹാ ശ്രമിക്കാം..”

“കഴിച്ചോ അർജൂ..”

“ഹാ..”

“വൃന്ദ..”

“എന്തോ…” ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യാൻ ഒരുങ്ങിയ വൃന്ദയുടെ മനസ് നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു ആ വിളിയിൽ.

“എനിയ്ക്ക്…..”

“അർജു….”

“ഒന്നുല്ല…പിന്നെ സംസാരിക്കാം…”

അർജുൻ നിർദാക്ഷിണ്യം ഫോൺ വെച്ചു. വൃന്ദയോട് മനസിലെ കാര്യം പറഞ്ഞാൽ എന്തേലും വഴികിട്ടുമെന്നു അവനു തോന്നി, ഒന്നുമില്ലേലും അവളും കുറഞ്ഞപക്ഷം ദിവ്യപ്രേമത്തിന്റെ ആളാണല്ലോ.

അടുത്ത ദിവസവും സ്വപ്നയെ ഫോൺ ചെയ്യാൻ പലകുറി തോന്നിയെങ്കിലും അർജുന്റെ മനസ് പിൻവാങ്ങി. പക്ഷെ അന്ന് രാത്രി മറ്റൊരു അത്ഭുതം നടന്നത് വൃന്ദയെ അങ്ങോട്ടേക്ക് അർജുൻ ഫോൺ ചെയ്തതാണ്..