ഡെയ്സി ഒന്ന് ഞെട്ടി. ബസിൽ ഒരുമിച്ചിരുന്നു പോയാൽ പരിചയമുള്ള ആരെങ്കിലും കാണും. അവൾ ഇത് ഉടനെ വിഷ്ണുവിനോട് പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ അവൻ പറഞ്ഞു.
“അതിന് ഞാൻ ചേച്ചിടെ കൂടെ കേറി ഇരിക്കാനൊന്നും പോകുന്നില്ലല്ലോ. ചേച്ചി ബസിന്റെ മുന്നിൽ കേറുന്നു. ഞാൻ പിന്നിൽ നിന്നും കേറുന്നു.
അത് കേട്ടപ്പോ ഡെയ്സിക്ക് കുറച്ച് ആശ്വാസം തോന്നി. ഉടനെ രണ്ട് പേരും ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ എത്തി. ഡെയ്സി വിഷ്ണുവിൽ നിന്നും കുറച്ച് അകാനാണ് നിന്നിരുന്നത്. ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ കുഴപ്പം ആകും എന്ന് ഡെയ്സിക്ക് അറിയാം.
ഉടനെ ബസ് വന്നു. ഡെയ്സിയും വുഷ്ണുവും ബസിൽ കേറി. വിഷ്ണു പിന്നിലൂടെ ആണ് കയറിയത്. ഡെയ്സി മുന്നിൽ നിന്ന് കേറിയെങ്കിലും തിരക്ക് കാരണം അവൾക്ക് അൽപ്പം പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങി നിൽക്കേണ്ടി വന്നു. അങ്ങനെ ബസിന്റെ നടുവിലായി ഡെയ്സി സ്ഥാനം പിടിച്ചു. ഉടനെ ഹാൻഡ്ബാഗ് ചേർത്ത് പിടിച്ച് അവൾ നിന്നു. പിന്നിൽ നിന്ന വിഷ്ണു ഈ സമയം കൊണ്ട് ഡെയ്സിയുടെ പിന്നിൽ എത്തി. വിഷ്ണുവിനെ കണ്ട ഡെയ്സി ഒന്ന് ഞെട്ടി. ഇവൻ ഇത് എന്തിനുള്ള പുറപ്പാട് ആണെന്ന് ഡെയ്സി വ്യാകുലപ്പെട്ടു.
ഡെയ്സി അല്പം മുന്നോട്ട് നിങ്ങനായി കാൽ മുന്നോട്ട് വെച്ചതും ബെല്ലടിച്ച് ബസ് മുന്നോട്ട് എടുത്തു. ഉടനെ തന്നെ വിഷ്ണു ഡെയ്സിയുടെ പിന്നിലേക്ക് തന്റെ അരക്കെട്ട് അമർത്തി. ഇത്ര പെട്ടെന്ന് ഇങ്ങനെ ഒരു നീക്കം ഡെയ്സി പ്രതീക്ഷിച്ചതെ ഇല്ല. തിരക്ക് കൂടിയ കാരണം ഡെയ്സിക്ക് എങ്ങോട്ടും മാറാൻ സ്ഥലമില്ലാതെ ആയി. പുറത്താണെങ്കിൽ ഉടനെ ഒരു നാശം പിടിച്ച മഴയും. ഡെയ്സി മറ്റ് വഴികൾ ഇല്ലാതെ അവിടെ തന്നെ നിന്നു.
എന്നാൽ ഡെയ്സിയും ശരീരത്തിലേക്കുള്ള അമരൽ പതിയെ പതിയെ ആസ്വദിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“ചേച്ചി ഓരോ ദിവസം ചെല്ലും തോറും സുന്ദരിയായി വരുവാ കേട്ടോ..”
ബസിന്റെ കുലുക്കത്തിനൊപ്പിച്ച്, അരക്കെട്ടുകൊണ്ട് ഡെയ്സിയുടെ ചന്തിയിൽ ശക്തിയിലൊന്ന് തള്ളിയടിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ചെവിയോരം അവൻ പറഞ്ഞു.
“ഒന്ന് പോയെ ചെക്കാ…”
ആ വാക്കുകൾ കവിളുകളെ അല്പമൊന്നു തുടുപ്പിച്ചപ്പോൾ, അവന്റെ, അല്പം ഉയർന്നിരിക്കുന്ന അരക്കെട്ടിലെ മുഴുപ്പിൽ അറിയാത്തപോലെ ബസിന്റെ ആട്ടത്തിനൊപ്പം ഡെയ്സി പിൻഭാഗം അമർത്തി.
“സത്യായിട്ടും ചേച്ചി… ചേട്ടൻ വൈകിട്ട് ഉറക്കുന്നുണ്ടാവില്ല അല്ലേ.. അതാ ഇങ്ങനെ കൊഴുത്തുരുണ്ടു വരുന്നത്…”
ഡെയ്സി മനസിൽ പറഞ്ഞു.
“ആ മനുഷ്യൻ എന്നെ തിരിഞ്ഞുപോലും നോക്കുന്നില്ല…”
ഇതേ സമയം അവളുടെ മാർദ്ദവമുള്ള മാംസത്തിൽ അത്യാവശ്യം നല്ലതുപോലെ അവന്റെ സാധനമിരുന്നു മുഴുക്കാൻ തുടങ്ങി..