Posted by “ഉം…!” ദേവിക കാതരമായിമൂളികൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി.
രുക്മിണി ചേച്ചി അപ്പോഴും ഞങ്ങളെ തന്നെനോക്കുന്നു-
ണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ പേപ്പറുമായി മുകളിലേക്ക് നടന്നു പോകുമ്പോൾ രുക്മിണിച്ചേച്ചിയെ തിരിച്ചൊന്നു നോക്കി. ഞങ്ങൾ എങ്ങാനും വല്ല അവിഹിതത്തിൽ പെടുമോ എന്ന പേടി അവർക്കു ഉണ്ടായിരിക്കും പാവം . പക്ഷെ അവരുടെ ഭർത്താവ് അടിച്ചൊഴിച്ച പാല് ഇപ്പോഴും ദേ അവിടെ നിൽക്കുന്ന മരുമകളുടെ പൂറിൽ നിന്ന് കിനിയുന്നുണ്ട് എന്ന കാര്യം അവർ അറിയുന്നില്ലാലോ.
ഞാൻ മുകളിൽ ചെന്നു ബ്രെക്ഫാസ്റ് കഴിക്കാൻ ഇരിക്കുമ്പോ നിരുപമ ചോദിച്ചു “ഏട്ടാ വല്ലാത്ത ബോറടി, ഇന്ന് പുറത്തെവെടിയെങ്കിലും പോകാം വൈകീട്ട് നേരത്തെ വരാമോ.”
“സിനിമയ്ക്ക് പോകാം അല്ലെ ? നീരു”
“അത് സൂപ്പർ ആയിരിക്കും !”
“പിന്നെ നമ്മുടെ ദേവികയെ കൂടെ കൂട്ടാം അല്ലെ”
“കാര്യമായിട്ടാണോ ഏട്ടാ”
“അതെ, നീ സമ്മതിച്ചതല്ലേ ആ കാര്യം… ഞങ്ങളെ തമ്മിൽ മുട്ടിക്കാം എന്നത്.”
“ശരി ഏട്ടാ, ഞാൻ വിളിക്കാം അവൾ വരും”
“നീയെന്റെ ചക്കരമുത്തല്ലേ”
“ഉവ്വ്…ഉവ്വ്”
ഞാൻ കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ പതിയെ ഓഫീസിലേക്ക് നടന്നു, പതിവുപോലെ തീവണ്ടിയുടെ ഒച്ചയും യാത്രക്കാരുടെ ബഹളവും നിറഞ്ഞ ഒരു ദിവസം മാത്രം.
ഉച്ചയ്ക്ക് പിള്ളച്ചേട്ടന് എന്നെ ഫോൺ വിളിച്ചു, കോട്ടയത്തേക്ക് പോകാൻ എന്റെ ബൈക്ക് ഒന്ന് വേണം പറഞ്ഞു.
ബസിൽ പൊവുന്നതല്ലെ എളുപ്പം എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ കുറച്ചു ഉള്ളിലോട്ടാണ് എന്ന് പറഞ്ഞു. പുള്ളിക്ക് ഇപ്പൊ സ്‌ഥലമിടപാടു ഒത്തിരിയുണ്ട്. പോയിട്ട് വരട്ടെ. കീ നിരുപമയൊടു വാങ്ങിച്ചോളാൻ ഞാൻ പറഞ്ഞു.
5 മണിയാകുമ്പോ, ഞാൻ നോർത്തിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.