Posted by ഭാർഗവൻ………………
ഞാൻ എണീറ്റു…………….
അത്രയും നേരം കൊണ്ട് എല്ലാവരും സ്വാതന്ത്രരായിരുന്നു………………………
വിട്ടുമാറി കിടക്കുന്ന സൈനികരെ പിടിച്ചു കെട്ടാൻ ഞാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു…………………അതോടൊപ്പം വീണു കിടക്കുന്ന ഇടതിന്റെ കയ്യിലുള്ള കമ്പി വടി അവന് ഞാൻ നൽകി………………….
ജനങ്ങൾ ഉറങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്ന സൈനികരെ കീഴ്‌പ്പെടുത്തി…………………
അവരെ മരത്തിന്മേൽ പിടിച്ചു കെട്ടി ഒപ്പം ഇടതിനെയും വലതിനെയും…………………
ഞങ്ങളെ ബന്ധിച്ച ചങ്ങല കൊണ്ട് തന്നെ അവരെ ഞങ്ങൾ ആ മരത്തിൽ ബന്ധിച്ചു………………….
ഇനിയെന്ത് എന്ന ഭാവത്തിൽ ഭാർഗവൻ എന്നെ നോക്കി……………………
എന്നിലെ ചെകുത്താന്റെ ചിന്തകൾ ആരംഭമായി………………..
“തീയിൽ വെന്ത് വെന്ത് മരിക്കുന്നത് എങ്ങനെയാണെന്ന് നമ്മൾ മാത്രം അറിഞ്ഞാൽ മതിയോ………………..”……………….ഞാൻ ഭാർഗവനോട് ചോദിച്ചു………………..
അവന് ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത് മനസ്സിലായി………………..
അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വന്നു……………….
കൊലച്ചിരി…………………
ഭാർഗവനും പച്ചയും കുറച്ചുപേരും അവരുടെ അടുക്കലേക്ക് ചെന്നു……………….. തീയിട്ടു……………….
അവർ തീയിൽ അലറി ആർത്തു……………..
അവരുടെ ശരീരം വെന്തുരുകി……………..
അത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ആ തീയിൽ വെന്ത് മരിച്ച പിഞ്ചു പൈതലിനെയാണ് ഓർമ വന്നത്………………..
അതെന്നിൽ ദേഷ്യം നിറച്ചു………………..
തീ പടർന്നു പിടിച്ചു……………….
സൈനികരോടൊപ്പം ആ മരം കൂടെ കത്തി………………
ഞാനും ജനങ്ങളും പിന്നിലേക്ക് വിട്ടുമാറി………………
അവർ വെന്തുരുകിയ തീയിന്റെ ചൂട് ഞങ്ങളിൽ ആവേശവും സന്തോഷവും നിറച്ചു………………….
അവരെ എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ മൃഗീയമായി കൊന്നതിൽ എനിക്ക് ഒരു ഉദ്ദേശമുണ്ടായിരുന്നു……………………
മിഥിലാപുരിയിലെ ജനങ്ങൾ സാധാരണക്കാരാണ്………………. പാവങ്ങൾ…………….
അവർക്ക് പ്രതികാരബുദ്ധിയോ ഒരാളെ കൊല്ലാനോ സാധിക്കില്ല…………………
പക്ഷെ അത് അവരെ കൊണ്ട് സാധിക്കും എന്ന് ഞാൻ അവരെ കൊന്ന രീതിയിലൂടെ മനസ്സിലാക്കി കൊടുത്തു…………………
തങ്ങളെ കൊല്ലാൻ വരുന്നവരെ മുൻപിൽ പേടിച്ചു നിസ്സഹായതയോടെ നിൽക്കാൻ അല്ല അവരെ എതിർത്ത് അവരെ കൊന്നു തള്ളാനും അവർക്ക് സാധിക്കും എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി കൊടുത്തു………………………
അവരെ തീയിൽ ചുട്ടുകൊന്ന രീതി അവരിൽ ഊർജം നിറച്ചു…………….ആവേശം നിറച്ചു………………..
പ്രതികാരം നിറച്ചു……………….
ഓരോ സൈനികനെയും കൊന്ന് കൊലവിളിക്കും എന്ന് അവർ അവരുടെ മനസ്സിൽ പ്രതിജ്ഞ എടുത്തു…………………….
ഭാർഗവനും പച്ചയും എന്റെ അടുക്കലേക്ക് വന്നു…………………….
അവർ എന്നെ നോക്കി…………….അടുത്തത് എന്ത്………………..അവരുടെ മുഖത്ത് ആ ചോദ്യം ഞാൻ കണ്ടു…………………