Posted by രാഘവന്റെ ഹൃദയം പെരുമ്പറ മുഴക്കി.
“എവിടെ?”
“പറയില്ല”
“പറ”
“എന്തിനാ”
“എനിക്ക് തിന്നാന്”
“ഇനിയത് മാമന് തിന്നാന് കൊള്ളത്തില്ല” അവള് ചിരിച്ചു.
“അതെന്താ”
“അങ്ങനത്തെ സ്ഥലത്താ ഞാനത് വച്ചത്” ലജ്ജയോടെ അവള് വിരല് കടിച്ചു. രാഘവന്റെ ദേഹം അടിമുടി പെരുത്തു.
“എ..എവിടെ” അവന്റെ ശബ്ദം വിക്കി.
“അറിയണ്ട” രേഖ വിരല് കടിച്ച് ഇരുവശത്തേക്കും ശരീരം വൃത്താകാരത്തില് ചലിപ്പിക്കാന് തുടങ്ങി, കള്ളച്ചിരിയോടെ.
“എവിടെ വച്ചാലും എനിക്ക് തിന്നണം”
“ഹും കൊറേ തിന്നും” രേഖ കുടുകുടെ ചിരിച്ചു; രാഘവനെ ഭ്രാന്തുപിടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്.
“തിന്നും; പറ എവിടാന്ന്”
“എന്നെ നോക്കീട്ടു പറ”
“നീ പറ”
“വേണേല് നോക്കിക്കോളാന് ഞാന് പറഞ്ഞതല്ലേ. ഇപ്പം അവനും ഇല്ലല്ലോ. വേണേല് നോക്ക്” അലസമായ ഭാവത്തോടെ അവള് പറഞ്ഞു. രാഘവന്റെ ദേഹം വിറച്ചു. രേഖ അവനെത്തന്നെ നോക്കി ആടിയാടി നില്ക്കുകയായിരുന്നു, വിരലൂമ്പിക്കൊണ്ട്. പക്ഷെ അവന് അടുത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോള് അവള് വഴുതിമാറിക്കളഞ്ഞു.
“ഞാന് കാണിക്കാം. പക്ഷെ മാമനിനി അത് തിന്നാനൊന്നും ഒക്കത്തില്ല” അവള് പറഞ്ഞു.
എന്നിട്ട് വേഗം പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്നിട്ട് പാവാടയുടെ ഉള്ളിലൂടെ കൈകടത്തി പാന്റീസിന്റെ ഉള്ളില്നിന്നും പഴമെടുത്ത് തിരിഞ്ഞു.
“കണ്ടോ മാജിക്ക്” അവനെ അത് കാട്ടി അവള് ചോദിച്ചു.
“നീ, നീയിത് എവിടാ വച്ചത്” അവളത് എടുത്തത് എവിടെ നിന്നാണെന്നു മനസ്സിലാക്കിയ രാഘവന് വിറയലോടെ ചോദിച്ചു.
“ഒരെടത്ത്” രേഖ കൊഞ്ചി.
“എവിടെ”
“ഹും. ഞാനിത് തിന്നാമ്പോവാ. ഒന്ന് കഴുകീട്ടു വരാം” പറഞ്ഞിട്ട് അവള് അതുമായി അടുക്കളയുടെ ഭാഗത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞു. തല്ക്ഷണം രാഘവന് പഴം അവളുടെ പക്കല് നിന്നും തട്ടിപ്പറിച്ചു. അതിലെ വഴുവഴുക്കല് അവന്റെ വിരലുകളിലും പറ്റി.