Posted by ആ മുറിയുടെ മൂലയിലുള്ള മനോഹമരമായ ഒരു തൊട്ടിലിൽ അവളുടെ കുഞ്ഞ് കിടന്ന് ഉറങ്ങുന്നതുമവൻ കണ്ടു.. അതു കണ്ടപ്പോൾ അവനൽപ്പം വിഷമം തോന്നി… ആ കുഞ്ഞിന്റെ അടുത്തു വെച്ചാണല്ലോ ഇവരിതൊക്കെ ചെയ്യുന്നതെന്നോർത്ത്… പിന്നെയവൻ കട്ടിലിലേക്കു നോക്കി… അവന്റെ ജയരാജണ്ണനും സ്വാതിയെന്ന ആ സുന്ദരി ചേച്ചിയും അവിടെ ഒരേയൊരു പുതപ്പിനുള്ളിൽ കിടക്കുന്നതവൻ കണ്ടു… ആ പുതപ്പിനുള്ളിൽ അവരുടെ അവസ്ഥ എന്തായിരിക്കുമെന്ന് അവന് ഊഹിക്കാവുന്നതേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു… ജയരാജിന്റെ മുഖത്തപ്പോൾ ഒരു നിഗൂഢമായ ചെറു ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു… സ്വാതിയാണെങ്കിൽ അവന്റെ മുഖത്തു നോക്കാതെ ഒരു വശത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞ് ചുമരിലേക്ക് നോക്കി കിടക്കുകയായിരുന്നു… എന്തായാലും കൂടുതൽ നേരം നോക്കി നിന്ന് അയാളുടെ തെറി കേൾക്കാതെ, സലീം വേഗം തന്നെ അവർക്കു രണ്ടു പേർക്കുമുള്ള ഭക്ഷണപ്പൊതികൾ കട്ടിലിനടുത്തുള്ള മേശയുടെ മേൽ കൊണ്ടു ചെന്നു വെച്ചു…
ജയരാജ് : ”അൻഷുലിന് ഫുഡ് കൊടുത്തോ സലീമേ?”
സലീം ജയരാജിന്റെ നേർക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ അവന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് വീണ്ടും വർദ്ധിച്ചു… ജയരാജിന്റെ വലതു കയ്യിൽ സ്വാതിയുടെ ചുവന്ന നിറമുള്ള ബ്രാ തൂങ്ങി കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അയാൾ സലീം നോക്കിയപ്പോൾ ആ ബ്രായെ തന്റെ മൂക്കിനോടു ചേർത്തു വച്ച് മണക്കുകയും ചെയ്തു…
അവനൊന്നും മിണ്ടാൻ കഴിയാത്ത അവസ്ഥയായിപ്പോയി… എങ്കിലും എങ്ങനെയൊക്കെയോ അവൻ വീണ്ടും സാധാരണ നിലയിലയിലേക്കു വന്നിട്ട്, പതിയെ തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
സലീം : ”ഉം കൊടുത്തു അണ്ണാ.”
സ്വാതിയും ജയരാജും അവരുടെ വശങ്ങളിൽ കിടക്കുകയായിരുന്നു, മുന്നിൽ സ്വാതിയും അവളുടെ പിന്നിലായി ജയരാജും… സ്വാതിയുടെ വലതു മുലയുടെ ചെറിയൊരു ഭാഗം ആ നേർത്ത ബെഡ്ഷീറ്റിനു പുറത്തായിരുന്നു… പക്ഷേ ജയരാജിന്റെ വലതു കൈ, അവളുടെ ആ മുലയിൽ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് അതിന്റെ ഊഷ്മളതയും മൃദുത്വവും അനുഭവിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു… അതിനാൽ സലീമിനു അത് നേരെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല…
ജയരാജ് അത് കയ്യിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് സാധാരണമെന്ന പോലെ അതിൽ ഇടയ്ക്ക് ഇടയ്ക്ക് പതുക്കെ അമർത്തിക്കൊണ്ടാണ് അവനോട് സംസാരിച്ചത്… അയാളുടെ അമർത്തലിന്റെ ഫലമായി അതിൽ നിന്നും അല്പം പാൽ കിനിഞ്ഞ് ആ പുതപ്പിന്റെ ഭാഗം നനഞ്ഞു വരുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു…
മറ്റൊരാളുടെ മുൻപിൽ വച്ച് ജയരാജേട്ടൻ തന്നോടിങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോഴും സ്വാതിക്കതിൽ ദേഷ്യം തോന്നിയില്ല.. എന്നാലത് സലീം എന്ന അവൾക്കിപ്പോൾ അറിയാവുന്ന ആ പയ്യനു മുന്നിൽ ആയതു കൊണ്ട് അവൾക്കൽപ്പം നാണമുണ്ടായിരുന്നു… അതോടൊപ്പം അൽപ്പം മുൻപ് നടന്ന കാമകേളിയുടെ സുഖത്തിന്റെ ചെറിയൊരു ഭാഗമപ്പോഴും അവളിലുണ്ടായിരുന്നു…
ജയരാജ് : “മോളെ ശ്രദ്ധിച്ചു തന്നെയാണോടാ സ്കൂളിൽ കൊണ്ടു വിട്ടത്?”
പയ്യൻ : “അതെ അണ്ണാ.”