ഹിബ എന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടന്നു. എന്നാൽ അപ്പോഴും അവൾ കണ്ണുകൾ തുറന്നിട്ടില്ല. പകരം എന്റെ നെഞ്ചിൽ കവിൾ ചേർത്തു കൊണ്ട് എന്റെ നിപ്പിളുകളിൽ നാവു കൊണ്ട് പതിയെ നക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. എന്റെ കൈകൾ ഹിബയെ ചുറ്റി വരിഞ്ഞു. എന്റെ നെഞ്ചിൽ തല വെച്ചു കൊണ്ട് സ്വപ്നത്തിലെന്ന ഹിബ അവസാനം മൊഴിഞ്ഞു“ഐ ലവ് യു അനു!!!!!!!!”
അനു?????????
ഉമ്മ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ വീണ്ടും എന്റെ മനസ്സിലേക്ക് വന്നു
“മരണത്തിനു തൊട്ടു മുമ്പുള്ള നിമിഷം”
പക്ഷെ ഞാൻ ഇപ്പോഴും ഹിബയെ കാണുന്നുണ്ടല്ലോ. ഹിബ ഒന്നു നിന്നു. ഇനി അവൾക്കു മുന്നിൽ ഒരു കതകിന്റെ ദൂരമേ ഒള്ളു. ഒരു ഇനിയും തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കാനോ മാറ്റാനോ ഉള്ള സമയം ഉണ്ട് പക്ഷെ തീരെ കുറച്ചാണെന്ന് മാത്രം! ആലോചിക്കാൻ സമയമില്ല. പട്ടുപാവാടയിൽ പൊതിഞ്ഞ ആവളുടെ ശരീരത്തിൽ പക്ഷെ അടിവസ്ത്രം ഉണ്ടോ എന്ന് എനിക്കറിയില്ല. ഇല്ല എന്നാണ് എന്റെ വിശ്വാസം. എന്തായാലും അവൾ പന്റീസ് ഇട്ടിട്ടില്ല. പിങ്ക് നിറത്തിൽ ഉള്ള ആ പന്റീസ് ഇപ്പോൾ എന്റെ കയ്യിലാണ്. ഹിബ ഒരുപക്ഷെ അതാഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടാകും. ഹിബ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു. നെറ്റിയിലെ ചന്ദനകുറി അവൾക്കു അഴക് പകർന്നു. ഭയം നിറഞ്ഞ കാമത്തിന്റെ ഭാവം ഹിബയിൽ നിഴലിച്ചു. ഒരു നിമിഷം ഞാൻ സംശയിച്ചു, ഹിബ തിരിഞ്ഞു നടക്കുമോ? അതോ കതകിനു അകത്തേക്ക് പോകുമോ? എന്നാൽ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ ഹിബ തയ്യാറല്ലായിരുന്നു. കതകിനു ഉള്ളിലേക്കു അവൾ കാലെടുത്തു വെച്ചു. മൺചിരാതുകൾ കൊണ്ട് അലങ്കൃതമായ ആ ചെറിയ മുറിയിലേക്ക് ഹിബ പൂർണമായും പ്രവേശിച്ചിരിക്കുന്നു. മുറിയിലേക്ക് കയറിയ നിമിഷം ഹിബ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു. വശങ്ങളിലേക്ക് തുറന്ന രണ്ട് വാതിൽ പലകകളിൽ കൈവെച്ചു അടക്കുവാൻ ആരംഭിച്ചു…. ഞാൻ ഹിബയുടെ മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് കൂടി ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കി
“അനു!!!!!!”
അനു, എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. തിരിച്ചെനിക്കൊരു മന്ദസ്മിതം തൂകാതിരിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല. എന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ചെറു പുഞ്ചിരിയുതിർന്നു.
തുടരും
സ്നേഹം
ഫ്ലോക്കി കട്ടേക്കാട്