അമ്മ : അതൊന്നും ഇല്ല എന്ന് ഞാന് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. എന്നാലും സാഹചര്യങ്ങള് വേണ്ട.
ഫസീല : നീ പണ്ടേ സ്വപ്ന ജീവി ആണല്ലോ, നിനക്കു ഓര്മ്മയില്ലേ ആ പ്രസാദ് എന്ന പയ്യനെ ? നിനക്കു വല്യ മൂഡ് ആയിരുന്നല്ലോ. അവനെ കിട്ടിയാല് അങ്ങനെ ചെയ്യിക്കണം ഇങ്ങനെ ചെയ്യിക്കണം എന്തൊക്കെ ആയിരുന്നു. എന്നിട്ട് അവനോടു ഒറ്റയ്ക്ക് പോയി ഒന്നു മിണ്ടാന് ഉള്ള ധൈര്യം പോലും ഇല്ല പേടി തൊണ്ടി പെണ്ണിന്. ഇപ്പോള് ആരെയാ നോട്ടം
അമ്മ : നോട്ടം ആഗ്രഹം അത് മാത്രം മതി , അതില് റിസ്ക് ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ.
ഫസീല : ഇപ്പോള് ആരെയാടി ഗായത്രി നീ വായി നോക്കാറുള്ളത്.
അമ്മ : ആ ലൈബ്രറിയുടെ അടുത്തുള്ള വീടില്ലെ ഗള്ഫ് ഇല് ഉണ്ടായിരുന്ന ദേവേട്ടന് , അയാളുടെ ഒരു മോനുണ്ട് അജയ് അവന്റെ അമ്മ വസന്ത ഞാനുമായി നല്ല കൂട്ടാണ്. ആ ചെക്കന് അജയ് ഇവിടെ ഇടക്കൊക്കെ വരാറുണ്ട് അവനെ എനിക്ക് നല്ല മൂടാണ്.
(ഞാന് സ്വയം പൊട്ടിത്തെറിച്ച് പോകുന്ന പോലെ തോന്നി എനിക്ക്, അഭിമാനം കൊണ്ട്. എന്നാല് പാവം രാഗിണി അത്രയും പറയുമ്പോഴേക്കും അവളുടെ ശബ്ദം ഇടറാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു)
ഇടറിയ ശബ്ദത്തോടെ അവള് തുടര്ന്നു:
ഫസീല : അത്രക്ക് ഭയങ്കര ഫിഗര് ആണോ ?
അമ്മ : അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല നന്നായി വെളുത്ത ഒരു ഭംഗി എല്ലാം ഉള്ള പയ്യന് , എനിക്ക് ആദ്യം കണ്ടപ്പോള് അങ്ങനെ തല്പര്യം ഒന്നും തോന്നിയിരുന്നില്ല, പിന്നെ കണ്ടു കണ്ടു എന്തോ ചെക്കനോട് ഒരു വല്ലാത്ത കൊതി.
ഫസീല : നീ അവനെ വളക്കാന് നോക്കിയോടി ? അവന് നിന്നെ നോട്ടം ഉണ്ടോ ?
അമ്മ : അയ്യോ അവന് നല്ല കൂട്ടിയ എന്നോടു അങ്ങനെ ഒന്നും കാണിച്ചിട്ടില്ല.
ഫസീല : നീ അങ്ങോട്ടോ ?
അമ്മ : നിനക്കു അറിയാലോ എന്നെ ..എത്ര തല്പര്യം ഉണ്ടെങ്കില്കും ഒരു തുള്ളി പോലും ഞാന് പുറത്തു കാണിക്കില്ലാ എന്ന്. വെറുതെ ഒരു വായില് നോട്ടം ഒരു ആഗ്രഹം അത്ര തന്നെ. ആ നമുക്ക് ആത്രേയൊക്കെയെ ഉള്ളൂ മോളെ ആഗ്രഹം.
ഫസീല : ഞാന് നേരത്തെ പറഞ്ഞപോലെ നല്ല തഞ്ചത്തില് അവനെ കിട്ടി എന്ന് കരുതുക , നീ കൊടുക്കില്ലെടി തെണ്ടി.
അമ്മ : പോടീ
ഫസീല : എന്തു പൊടിന്നു ? കൊടുക്കില്ലേ ഇല്ലെടി ?