Posted by
അഹ്…ഇനി ഇവിടെ നില്കാതെ ഇരിക്കുന്നത് ആണ് നല്ലത് എന്ന് എനിക്കും തോന്നി .വെറുതെ പ്രാക്ക് വാങ്ങാനായിട്ട് .അച്ഛന്റെ കാല് തൊട്ടു തൊഴുതു ഞാൻ അവിടെ നിന്നും അച്ഛന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങി ,തിരികെ വീട്ടിൽ വന്നു ,എന്റെ ബാഗിൽ അത്യാവശ്യം ഉടുപ്പുകൾ എടുത്തു ഇട്ടു .പറഞ്ഞത് പോലെ തള്ളയേയും മക്കളെ ഉം കാണുന്നില്ലല്ലോ .എവിടെ പോയോ എന്തോ .ഞാൻ നാടാണ് പോയപ്പോൾ തള്ളയുടെ റൂം ചാരി കിടക്കുന്നു ,ഞാൻ എത്തി നോക്കി .ആരെയും കാണുന്നില്ല..മെല്ലെ തുറന്നു കയറി ..അഹ്.മൂന്ന് പെൺപിള്ളേർ കിടക്കുന്ന മുറി ആണ് അതിന്റെതായ എല്ലാ ഉണ്ട് .വെറുതെ ഒന്ന് പരതി അങ്ങനെ നോക്കി വന്നപ്പോൾ ,ഞാൻ തന്നെ ഞെട്ടി ,രണ്ടു സ്വർണ്ണ വള ,അഹ് കണ്ടിട്ട് ഒരു അഞ്ചു പവനോളം വരും ,ഇരിക്കട്ടെ ഈ തള്ളയെ കൊണ്ട് എനിക്ക് എന്തേലും പ്രയോജനം വേണം അല്ലോ , തിരിച്ചു മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങാൻ നേരം ആണ് ,അലമാരി ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു .പതിയെ ഞാൻ അത് തുറന്നു .കുറെ ഉടുപ്പുകൾ ,അതിൽ വെറുതെ കൈ ഓടിച്ചു വന്നപ്പോൾ ആണ് ,കുറെ സാരികളുടെ ഇടയിൽ ഒരു ചെറിയ ഗ്യാപ് കണ്ടത് . അതിൽ ദേ കിടക്കുന്നു ,ഒരു ഏഴു വള സ്വർണ്ണം ,പിന്നെ മൂന്ന് മാല .അടിപൊളി അപ്പോൾ ഈ വീട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ മുതൽ ദാരിദ്ര്യ പറയുന്നവരുടെ കൈയിൽ ഇത് ഉണ്ട് .ഇവിടെ എല്ലാരോടും ഒരേ ഒരു മാല ഉള്ളു എന്ന പറഞ്ഞേക്ഏന്തും .അതുകൊണ്ടു ഈ രണ്ടു വള ഉം രണ്ടു മാല ഉം ഞാൻ എടുക്കുന്നു ..ഒന്നും തോന്നരുത് .എന്ന് മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ അതും ആയി .പുറത്തു ഇറങ്ങി മുറി സാധാരണ പോലെ വെച്ച് ,ഒന്നും അറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ നേരെ ട്രെയിൻ പിടിക്കാൻ ആയി തിരിച്ചു .
അങ്ങനെ പാലക്കാട് വരെ ഉള്ള തീവണ്ടി കിട്ടി ,അതിൽ കയറി ഇരുന്നു ..അഹ്….പാലക്കാട് കോച്ച് ആണ് അതുകൊണ്ടു പാലക്കാട് നിന്നും അടുത്ത റിസർവേഷൻ ഉണ്ടാകുക ഉള്ളു .ഞാൻ അങ്ങനെ ഒരു അപ്പർ ബർത്ത് കയറി കിടന്നു ,ടി ടി വന്നു ടിക്കറ്റ് നോക്കി പോയി .ഹോ ഒടുക്കത്തെ ചൂട് ,അല്ലേലും ഈ മീന മാസം ചൂട് കാലം ആണ് .ഞാൻ ഓരോന്നും ആലോചിച്ചു അങ്ങ് മയങ്ങി പോയി ,എന്റെ ബാഗ് തലയിൽ വെച്ച്.ഹ്മ്മ്..ഒരു ഏഴു മാണി ആയി ഞാൻ കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ ,കണ്ണ് തുറന്നതും കാണുന്നത് ഒരു കൊഴുത്ത ചന്തി .ദൈവമേ ഞാൻ ട്രെയിൻ തന്നെ അല്ലെ .മെല്ലെ കണ്ണൊക്കെ ഒന്ന് തിരുമ്മി നോക്കി..അതെ തീവണ്ടി ആണ് ..തൊട്ടു അപ്പുറത്തെ ബർത്ത് കിടക്കുന്ന പെണ്ണിന്റെ ചന്തി ആണ് ഈ കാണുന്നത് .അവളുടെ മീഡിയിൽ തള്ളി നില്കുന്നു ,മുട്ട് വരെ കയറി കിടപ്പുണ്ട് …ഹോ..എന്റെ സകല നിയന്ത്രണവും പോയി..കുണ്ണ കമ്പി ആയി ..ഈശ്വര …കുറച്ച നേരം അവിടെ കിടന്ന് നോക്കി..അഹ് ഇനി കിടന്നാൽ പണി പാളും .ഞാൻ മെല്ലെ ,ബാഗും ആയി ഇറങ്ങി ..സമയം എട്ടു ആകുന്നു .ഒന്പതോടു കൂടി പാലക്കാട് എത്തും .ഞാൻ മെല്ലെ ബാഗും ആയി ,ഡോർ ന്റെ അടുത്ത് പോയി നിന്ന് ..ഹ്മ്മ്…
അവിടെ നിന്നും ഓരോ കാഴ്ചകൾ കണ്ടു നിന്നപ്പോൾ ,നേരെ എതിർവശത്തെ സീറ്റിൽ ഒരു പ്രായം ചെന്ന മനുഷ്യൻ ഉം ,അയാളുടെ കൂടെ ഒരു കൊച്ചു പയ്യൻ ഉം ,പിന്നെ നാലു സ്ത്രീകളും .എല്ലാം തട്ടക്കാർ ആണ് .പ്രായം ചെന്ന മനുഷ്യൻ വെള്ള ഷർട്ട് ഉം മുണ്ടും തലയിൽ തൊപ്പി ഉം ,സ്ത്രീകൾ എല്ലാം പർദ്ദ .എല്ലാവരുടേം മുഖത്തു മ്ലാനത നിഴലിക്കുന്നു .ഇതെന്നാണാവോ..അച്ഛൻ പറയുന്ന ഒരു തത്വത്തെ ഞാൻ ഓർത്തു .നമുക് ചുറ്റും ഉള്ള ആളുകളുടെ വിഷമം