ആദിത്യഹൃദയം 5 [അഖിൽ]

Posted by

ഇതാണ് ഞാൻ ഇവളെ ചീത്തപറയാത്തത് ….”””

 

അങ്ങനെ കളിയും ചിരിയുമായി അന്നത്തെ ദിവസം കടന്നു പോയികൊണ്ടിരുന്നു …..

മീറ്റിങ്ങും കഴിഞ്ഞ് ശേഖരനും വന്നു……….

എല്ലാവരും നാളെ രാവിലെ തന്നെ പോക്കേണ്ടതുകൊണ്ട് നേരത്തെ കിടന്നു …..

വേഗം തന്നെ നിദ്രയിൽ മുഴുകി ….

 

************************************************

വെളിപ്പെടുത്താത്ത സ്ഥാനം (Undisclosed Location)

 

സന്ധ്യാ സമയം …..

ചുറ്റും മഞ്ഞുമലകൾ ….

മലകൾക്കിടയിൽ ഒരു വലിയ കൊട്ടാരം ….

അവിടേക്ക് എത്തിപെടുവാൻ ഒരുപാട് ബുദ്ധിമുട്ടുകളുണ്ട്….

അതിനാൽ പുറമെ നിന്നും ആർക്കും  തന്നെ അവിടേക്ക് ചെല്ലുവാൻ സാധിക്കില്ല …

ആ വലിയ കൊട്ടാരം നൂറ്റാണ്ടുകൾക്ക് മുൻപ് പണികഴിപ്പിച്ചതാണ് ….

ഒരു വലിയ മല തന്നെ തുരന്ന് ഗുഹകളാക്കി പണിതിരിക്കുന്നു ….

രാജകീയ പ്രൗഢിയോടെ തന്നെ……

ഇരുനൂറോളം കാവൽക്കാരുണ്ട്  അവിടെ …..

എല്ലാവരും ആയുധധാരികൾ …..

 

ആ കൊട്ടാരത്തിലെ വലിയ ഹാളിൽ സ്വർണംകൊണ്ട്  നിർമിച്ച ഇരുപ്പിടം …

അതിൽ കറുത്ത വസ്ത്രം ധരിച്ച ഒരാൾ ഇരിക്കുന്നു….

അയാളുടെ വിരലുകളിൽ രത്നങ്ങൾ പതിപ്പിച വിലപിടിപ്പുള്ള  മോതിരങ്ങൾ ……

അയാൾക്ക് ചുറ്റും ഇരുപതോളം കാവൽക്കാർ …..

പെട്ടന്ന് ആ വലിയ ഹാളിൻ്റെ  വാതിൽ തുറന്നു ….

ഹാളിലേക്ക്  കാവൽക്കാർ ഒരാളെ ബന്ധിച്ചു കൊണ്ടുവന്ന് അയാളുടെ മുൻപിൽ നിർത്തി …..

ബന്ധിക്കപ്പെട്ടവൻ ആ ഇരുപ്പിടത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന വ്യക്തിയെ പേടിയോടെ നോക്കി ….

അയാൾ പതിയെ തൻ്റെ ഇരുപ്പിടത്തിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു …

പതുക്കെ കൈകാലുകൾ നിവർത്തി ….

തൻ്റെ കൈകൾ ഇരുഭാഗത്തേക്കും നിവർത്തി താഴേക്ക് പിടിച്ചു …

വേഗം തന്നെ അയാളുടെ കാവൽക്കാർ ….

അയാൾ ഉടുത്തിരിക്കുന്ന മേൽവസ്ത്രം അയാളുടെ ദേഹത്തുനിന്നും ഊരിയെടുത്തു ….

അതോടെ അയാളുടെ ദേഹത്ത് പച്ചകുത്തിയിരിക്കുന്ന  അടയാളങ്ങൾ തെളിയാൻ തുടങ്ങി …

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *