Posted by അത് കേട്ടപ്പോ അവള്‍ക്ക് എവിടെ നിന്നെ ഒരു ധൈര്യം വന്ന പോലെ തോന്നി. അവള്‍ കണ്ണ് ഒന്നുടെ തുടച്ച് ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. അത് കണ്ടപ്പോള്‍ അവനും ഒരു സന്തോഷമുണ്ടായി. അവന് അവളോട് പറഞ്ഞു.
അതേയ് ഞാന്‍ രമ്യയോട് ഇതിനെ പറ്റി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അത് പോലെ അനുസരിച്ചോണ്ടു.
അവള്‍ തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചു.
ഗ്രിഷ്മ… എന്തുപറ്റി
പെട്ടെന്ന് ക്ലാസിന്‍റെ വാതില്‍ നിന്ന് ഒരു മധ്യവയസ്സുള്ള സ്ത്രീ കയറി വന്നു. ഇതാവും ടീച്ചര്‍ അവന് കരുതി. അവളുടെ അടുത്തിരിക്കുന്ന വൈഷ്ണവിനെ കണ്ട് ടീച്ചര്‍ അവന് നേരെ തിരിഞ്ഞു.
നീയെതാ… നീയെന്താ ഇവിടെ…
അത് കേട്ട് ഗ്രിഷ്മയും ഒന്ന് ഞെട്ടി അവള്‍ കണ്ണേട്ടനെ ഒന്നു നോക്കി. അവന് ടീച്ചറെ തന്നെ നോക്കി നില്‍പ്പാണ്. അവന് എന്തോ പറയാന്‍ നിന്നതും ടീച്ചര്‍ ഇടയില്‍ കയറി പറഞ്ഞു.
എന്തായാലും താന്‍ ഒന്ന് പോയെ…. ടീച്ചര്‍ പുറത്തേക്ക് വാതില്‍ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു. അവന് ദേഷ്യം അരിച്ച് കയറി തുടങ്ങി. പിന്നെ ഗ്രിഷ്മയെ ഓര്‍ത്ത് സംമ്യമനം പാലിച്ച് എണിറ്റ് പുറത്തേക്ക് നടന്നു. ആരെയും നോക്കാന്‍ പോലും നിന്നില്ല. ആ നടന്ന് പോക്ക് ദുഃഖത്തോടെ നോക്കി നില്‍ക്കാന്‍ മാത്രമേ ഗ്രിഷ്മയ്ക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളു.
ക്ലാസ് റൂമിന് പുറത്തെത്തിയ വൈഷ്ണവ് ഫോണ്‍ എടുത്ത് ആദര്‍ശിനെ വിളിച്ചു. എന്തോ മനസില്‍ ഉറപ്പിച്ച പോലെ അവന് നടത്തം വേഗത്തിലാക്കി…
ടീച്ചര്‍ അവളോട് കാര്യങ്ങള്‍ ചോദിച്ച് മനസിലാക്കി. ടീച്ചര്‍ പരാതി പെടാന്‍ അവശ്യപ്പെട്ടു. ഈ സമയം ടീച്ചറുടെ അടുത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന രമ്യ പരാതി യൂണിയനില്‍ കൊടുത്തിട്ടുണ്ടെന്നും അവര്‍ ശരിയാക്കാം എന്നും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞു. അത് കേട്ട് ഗ്രിഷ്മ രമ്യയുടെ മുഖത്തേക്ക് സുക്ഷിച്ച് നോക്കി. രമ്യ ഒന്ന് കണടച്ച് കണിച്ചു കൊടുക്കുക മാത്രം ചെയ്തു.
അപ്പോഴാണ് കണ്ണേട്ടന്‍ പറഞ്ഞ കാര്യം ഇതാണെന്ന് മനസിലായത്. അവള്‍ എതിര്‍പ്പൊന്നും പറയാന്‍ നിന്നില്ല. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ബാക്കി ഉള്ളവര്‍ എല്ലാവരും പോയി. രമ്യ ഗ്രിഷ്മയോടായി പറഞ്ഞു.
നമ്മുക്ക് പോയാലോ… ഇനി ഇവിടെ നിന്നിട്ട് വേറെ കാര്യമൊന്നുമില്ലലോ…
ഗ്രിഷ്മ ഒന്നും എതിര്‍ത്തു പറയാതെ സമ്മതിക്കുക മാത്രം ചെയ്തു. അവര്‍ പതിയെ റൂമില്‍ നിന്നിറങ്ങി. പിന്നെ ഗേറ്റിലേക്കായ് നടന്നു നിങ്ങി…
പെങ്ങളെ…. പെട്ടെന്ന് സൈഡില്‍ നിന്നൊരു വിളി വന്നു.
രണ്ടു പേരും തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. വിപിനായിരുന്നു അത്. വിളിച്ച ആളെ കണ്ട് രണ്ട് പേര്‍ക്കും ദേഷ്യവും സങ്കടവും എല്ലാം വന്നു. അവന് അവരുടെ നേരെ ഓടി വരുന്നത് കണ്ടു. ഗ്രിഷ്മയും രമ്യയും അവനെ രൂക്ഷമായി നോക്കി നിന്നു. അവന് രാവിലെ ഇട്ട ഷര്‍ട്ട് മാറിയിട്ടുണ്ട്. മറ്റു മാറ്റമൊന്നും കാണുന്നില്ല. അവന് അതി വേഗത്തില്‍ അവരുടെ അടുത്തെത്തി. ശേഷം കിതപ്പോടെ അവന് പറയാന്‍ തുടങ്ങി.
അതേയ്, പെങ്ങളെ, രാവിലെ ഞാന്‍ ചെയ്തത് ഇത്തിരി കൂടി പോയി. പെങ്ങള്‍ക്ക് അത് വല്ലാതെ വേദനിച്ചു എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി… സോറി പെങ്ങളെ… ഇനി എന്‍റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് അങ്ങിനെ ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല.
ഇതൊക്കെ കേട്ട് അന്ധാളിച്ച് നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു ഗ്രിഷ്മയും രമ്യയും. ഇതെന്ത് മറിമായം.. എന്തൊരു മനംമാറ്റം… അവര്‍ ചിന്തിച്ചു. അപ്പോഴാണ് രമ്യ അവന്‍റെ ഇടത്തെ കവിളില്‍ നാല് വിരല്‍ പാട് കണ്ടത്. പെട്ടന്ന് നോക്കിയാല്‍ കാണില്ല.. എന്നാലും സൂക്ഷിച്ച് നോക്കിയാല്‍ മനസിലാവും. അതൊടെ അവള്‍ക്ക് കാര്യം പിടിക്കിട്ടി. മുന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്നവരുടെ അടുത്ത് നിന്ന് മറുപടിയൊന്നും കിട്ടതെ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ വിപിന്‍ വീണ്ടും പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി
വൈഷ്ണവിന്‍റെ ഫ്രെണ്ടാണെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു. അവന് പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് മനസിലായത്. ഒന്നും മനസില്‍ വെച്ചേക്കല്ലേ… സോറി… രണ്ടാളോടും..
അതേയ് ഞാന്‍ രമ്യയോട് ഇതിനെ പറ്റി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അത് പോലെ അനുസരിച്ചോണ്ടു.
അവള്‍ തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചു.
ഗ്രിഷ്മ… എന്തുപറ്റി
പെട്ടെന്ന് ക്ലാസിന്‍റെ വാതില്‍ നിന്ന് ഒരു മധ്യവയസ്സുള്ള സ്ത്രീ കയറി വന്നു. ഇതാവും ടീച്ചര്‍ അവന് കരുതി. അവളുടെ അടുത്തിരിക്കുന്ന വൈഷ്ണവിനെ കണ്ട് ടീച്ചര്‍ അവന് നേരെ തിരിഞ്ഞു.
നീയെതാ… നീയെന്താ ഇവിടെ…
അത് കേട്ട് ഗ്രിഷ്മയും ഒന്ന് ഞെട്ടി അവള്‍ കണ്ണേട്ടനെ ഒന്നു നോക്കി. അവന് ടീച്ചറെ തന്നെ നോക്കി നില്‍പ്പാണ്. അവന് എന്തോ പറയാന്‍ നിന്നതും ടീച്ചര്‍ ഇടയില്‍ കയറി പറഞ്ഞു.
എന്തായാലും താന്‍ ഒന്ന് പോയെ…. ടീച്ചര്‍ പുറത്തേക്ക് വാതില്‍ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു. അവന് ദേഷ്യം അരിച്ച് കയറി തുടങ്ങി. പിന്നെ ഗ്രിഷ്മയെ ഓര്‍ത്ത് സംമ്യമനം പാലിച്ച് എണിറ്റ് പുറത്തേക്ക് നടന്നു. ആരെയും നോക്കാന്‍ പോലും നിന്നില്ല. ആ നടന്ന് പോക്ക് ദുഃഖത്തോടെ നോക്കി നില്‍ക്കാന്‍ മാത്രമേ ഗ്രിഷ്മയ്ക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളു.
ക്ലാസ് റൂമിന് പുറത്തെത്തിയ വൈഷ്ണവ് ഫോണ്‍ എടുത്ത് ആദര്‍ശിനെ വിളിച്ചു. എന്തോ മനസില്‍ ഉറപ്പിച്ച പോലെ അവന് നടത്തം വേഗത്തിലാക്കി…
ടീച്ചര്‍ അവളോട് കാര്യങ്ങള്‍ ചോദിച്ച് മനസിലാക്കി. ടീച്ചര്‍ പരാതി പെടാന്‍ അവശ്യപ്പെട്ടു. ഈ സമയം ടീച്ചറുടെ അടുത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന രമ്യ പരാതി യൂണിയനില്‍ കൊടുത്തിട്ടുണ്ടെന്നും അവര്‍ ശരിയാക്കാം എന്നും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞു. അത് കേട്ട് ഗ്രിഷ്മ രമ്യയുടെ മുഖത്തേക്ക് സുക്ഷിച്ച് നോക്കി. രമ്യ ഒന്ന് കണടച്ച് കണിച്ചു കൊടുക്കുക മാത്രം ചെയ്തു.
അപ്പോഴാണ് കണ്ണേട്ടന്‍ പറഞ്ഞ കാര്യം ഇതാണെന്ന് മനസിലായത്. അവള്‍ എതിര്‍പ്പൊന്നും പറയാന്‍ നിന്നില്ല. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ബാക്കി ഉള്ളവര്‍ എല്ലാവരും പോയി. രമ്യ ഗ്രിഷ്മയോടായി പറഞ്ഞു.
നമ്മുക്ക് പോയാലോ… ഇനി ഇവിടെ നിന്നിട്ട് വേറെ കാര്യമൊന്നുമില്ലലോ…
ഗ്രിഷ്മ ഒന്നും എതിര്‍ത്തു പറയാതെ സമ്മതിക്കുക മാത്രം ചെയ്തു. അവര്‍ പതിയെ റൂമില്‍ നിന്നിറങ്ങി. പിന്നെ ഗേറ്റിലേക്കായ് നടന്നു നിങ്ങി…
പെങ്ങളെ…. പെട്ടെന്ന് സൈഡില്‍ നിന്നൊരു വിളി വന്നു.
രണ്ടു പേരും തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. വിപിനായിരുന്നു അത്. വിളിച്ച ആളെ കണ്ട് രണ്ട് പേര്‍ക്കും ദേഷ്യവും സങ്കടവും എല്ലാം വന്നു. അവന് അവരുടെ നേരെ ഓടി വരുന്നത് കണ്ടു. ഗ്രിഷ്മയും രമ്യയും അവനെ രൂക്ഷമായി നോക്കി നിന്നു. അവന് രാവിലെ ഇട്ട ഷര്‍ട്ട് മാറിയിട്ടുണ്ട്. മറ്റു മാറ്റമൊന്നും കാണുന്നില്ല. അവന് അതി വേഗത്തില്‍ അവരുടെ അടുത്തെത്തി. ശേഷം കിതപ്പോടെ അവന് പറയാന്‍ തുടങ്ങി.
അതേയ്, പെങ്ങളെ, രാവിലെ ഞാന്‍ ചെയ്തത് ഇത്തിരി കൂടി പോയി. പെങ്ങള്‍ക്ക് അത് വല്ലാതെ വേദനിച്ചു എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി… സോറി പെങ്ങളെ… ഇനി എന്‍റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് അങ്ങിനെ ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല.
ഇതൊക്കെ കേട്ട് അന്ധാളിച്ച് നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു ഗ്രിഷ്മയും രമ്യയും. ഇതെന്ത് മറിമായം.. എന്തൊരു മനംമാറ്റം… അവര്‍ ചിന്തിച്ചു. അപ്പോഴാണ് രമ്യ അവന്‍റെ ഇടത്തെ കവിളില്‍ നാല് വിരല്‍ പാട് കണ്ടത്. പെട്ടന്ന് നോക്കിയാല്‍ കാണില്ല.. എന്നാലും സൂക്ഷിച്ച് നോക്കിയാല്‍ മനസിലാവും. അതൊടെ അവള്‍ക്ക് കാര്യം പിടിക്കിട്ടി. മുന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്നവരുടെ അടുത്ത് നിന്ന് മറുപടിയൊന്നും കിട്ടതെ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ വിപിന്‍ വീണ്ടും പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി
വൈഷ്ണവിന്‍റെ ഫ്രെണ്ടാണെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു. അവന് പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് മനസിലായത്. ഒന്നും മനസില്‍ വെച്ചേക്കല്ലേ… സോറി… രണ്ടാളോടും..