എസ്റ്റേറ്റിലെ വേട്ടനായ്ക്കൾ [ഹസ്ന]

Posted by

“ഞാൻ ഇല്ലേ അപ്പച്ചനിക് പിന്നെ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ സങ്കട പെട്ടു ഇരിക്കുന്നത് ഇവിടെ ജീവിക്കാൻ എന്തു സുഖം ആണ്. നല്ല കാറ്റും തണുപ്പും സുന്ദരമായ ചുറ്റുവാടും.. സിറ്റി ആണെങ്കിൽ എപ്പോയും തിരക്കും ബഹളവും…”

“മോളെ ഞാൻ ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്കു ഈ ഇത് എങ്ങനെ ആസ്വദിക്കാൻ ആണ് മോൾ പറയുന്നത്.. മോൾക് അവിടെ ആൽബി ഇല്ലേ അപ്പച്ചനെ മാത്രം അല്ലെ ആരും ഇല്ലാത്തത് ”

“അപ്പച്ചന് ഞാൻ ഇല്ലേ…. ”

അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ നിർത്തി.

“മോൾക് രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞൽ അവന്റെ കൂടെ പോകണ്ടേ പിന്നെ അവൻ ഉണ്ടാകില്ലേ ഗൾഫിൽ പോകുന്നത് വരെ നിന്റെ കൂടെ ”

“എന്റെ അപ്പച്ചാ ആൽബിച്ചായൻ വരുമ്പോൾ നേരം ഒരുപാട് കൈയ്യും പിന്നെ വന്നു ബെഡിൽ കിടന്നു ഉറങ്ങും ”

എന്നോട് പെട്ടന്ന് പറഞ്ഞു പോയി.. പറഞ്ഞപോൾ ആണ് എനിക്കു ബോധം വന്നത്…

“അപ്പോൾ മോളെ പിന്നെ ഒന്നും ”

ഷെയ്യ്യ്യ് … ഞാൻ ആകെ ചൂളി പോയി…

അപ്പച്ചൻ മെല്ലെ എണിറ്റു എന്റെ അടുത്ത് വന്നു എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു

” മോളെ അപ്പോൾ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം എങ്ങനെ ”

ഞാൻ തല കുനിഞ്ഞു നിന്നു…

അമ്മായിച്ഛൻ മെല്ലെ എന്റെ തോളിൽ കൈ വെച്ച് കൊണ്ട് എന്റെ മുഖം രണ്ടു കൈ കൊണ്ടും പോക്കി എന്നിട്ട് വീണ്ടും ചോദിച്ചു

“നിങ്ങൾ തമ്മിൽ എന്തങ്കിലും പ്രശ്നം.. ”

“നമ്മൾ തമ്മിൽ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നുമില്ല അപ്പച്ചാ ”

“പിന്നെ എന്താ ഇത്ര മാസങ്ങൾ ആയിട്ടും ഒന്നും ആവാത്തത്.. നിനക്കോ അവനോ എന്തങ്കിലും ”

“അറിയില്ല… ”

“ഡോക്റ്ററെ കണ്ടോ ”

“ഹ്മ്മ്മ് ”

“എന്നിട്ട് ഡോക്ടർ എന്തു പറഞ്ഞു ”

“പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു ”

അപ്പോയും അമ്മായിപ്പാന്റെ കൈ എന്റെ തോളിൽ ആയിരുന്നു…

“എന്നാ മക്കൾ ടെൻഷൻ അടിക്കണ്ട അത് അങ്ങ് ആയിക്കോളും ”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *