“യേ… യെന്നെ കൊഞ്ചം കൂടെ പുടിക്കാതാ…??”
“അപ്പിടി ഇല്ലെ സാർ… പുടിക്കും…!!”
“അപ്പൊ.. എൻ കിട്ടേ വാ…!!”
“സാർ… വേണ്ട സാർ.. ഇതെല്ലാം തപ്പ് താനേ…??”
“ആമ.. തപ്പ് താൻ… ആണാ നീ ഇങ്കെ എതുക്ക് വന്തേ…??”
“സാർ… അത് ഉങ്കൾക്ക് ഏതാവതും ഹെല്പ് വേണമാന്ന് കേക്ക വന്തേ….!!”
ഇവൾ ഇവിടെ വന്നതിന്റെ ഉദ്ദേശം വ്യക്തമല്ല… പക്ഷെ ഒരു കാര്യം വാസ്തവമാണ്, ഇവൾ എന്തോ ആഗ്രഹിച്ചിട്ട് തന്നെയാണ് അൽപ്പം മുൻപ് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നത്.
ഇരുട്ടത്തു മറഞ്ഞിരുന്ന് എന്റെ നീക്കങ്ങൾ നിരീക്ഷിച്ചിരുന്നത്.
ആ തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“ഇപ്പൊ ഹെൽപ്പ് എനക്ക് താൻ തേവേ… !!”
“യെനക്ക്.. ഒരു ഹെല്പ് പണ്ണമാട്ടിയാ..??
അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവിടെ നിന്നു.
“ഉങ്കൾക്ക്, എന്ന ഹെല്പ് വേണം സാർ…??”
“ഹെല്പ് പണ്ണിക്കിരിയാ… ഇല്ലയാ.??”
“നീങ്കെ, ചൊല്ലുങ്കെ സാർ… !!!” അവൾ എനിക്ക് മുഖം തരാതെ അൽപ്പം സൈഡ് തിരിഞ്ഞു നിന്നു.
ഞാൻ അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ കൈകൾ ചുറ്റി പിടിച്ച് എന്നിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ചു.
അവളുടെ തണുത്ത ഇരു കൈകളും ബലമായി പിടിച്ച് ഞാൻ അവളെ എന്റെ മടിയിലേക്കിരുത്തി…
“അയ്യോ… സാർ…എന്നാ പൺഡ്രിങ്കെ… യെനക്ക് ഭയമാർക്ക്…!!”
“യെതുക്ക് ഭയം…??”
“ഉങ്ക ജൂലിയാന്റി, ഒരുവേളെ എന്ത്രിച്ച് വന്താ…??” നമ്മെ രണ്ടുപേരെയും കൊല പണ്ണുവാര്”
“അത് നാൻ പാത്ത്ക്കിറേൻ, നീ ഒന്നും ഭയപ്പെടവേണ്ട… !!!”