തവിട്ടു നിറം .
അയഞ്ഞു കിടക്കുന്ന കറുപ്പ് ജുബ്ബയും വെള്ളമുണ്ട് മാണ് വേഷം ..
ഇതാണോ ഇപ്പൊ കട മുതലാളി .
കണ്ടിട്ട് അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്ന ഫ്രീക് പിള്ളേരെ പോലെ ഉണ്ടല്ലോ
അവള് മനസ്സില് കരുതി.അസ്ലമും പരസ്പരം ആലിംഗനം ചെയ്തു അകത്തേക്ക് കയറി .
ശരീഫ ..ദെ ആളെത്തി കേട്ടോ …
ഫുഡ് ഒക്കെ റെഡി ആണല്ലോ അല്ലെ ..
എപ്പോഴോ റെഡി ..
ഷരീഫ അഥിതിക്കുള്ള വെല്ക്കം ഡ്രിങ്ക്മായി സ്വീകരണ മുറിയില് എത്തി.
ഷരീഫയെ കണ്ടതും വിഷ്ണുവിന്റെ നെഞ്ചിലൊരു കൊള്ളിയാന് മിന്നി ..
എന്റെമ്മോ !
എന്തൊരു ചരക്ക് .
വെള്ള സല്വാറിനു മീതെയായില്ല പിങ്ക് ഷാള് കൊണ്ട് ഒന്ന് ഒളി കണ്ണിട്ടു നോക്കാന് പോലും പറ്റാത്ത വിധത്തില് എല്ലാം മറച്ചിരുന്നു എങ്കിലും
വിഷ്ണുവിന് അവളുടെ ആകാര ഭംഗി ഊഹിക്കാവുന്നതേ ഉള്ളൂ …
വിഷ്ണു പെട്ടെന്നു ചിന്തയില് നിന്നുണര്ന്നു കൊണ്ട് വന്ന പാനീയം വാങ്ങി മന്ദഹസിച്ചു .
ഇവിടെ തന്നെയാണോ ശരീഫയുടെ വീടും ?
അതെ … അവള് പാതി മുഖം ഷാളില് ഒളിപ്പിച്ചു മറുപടി പറഞ്ഞു.
മകന് ?
അവന് ഉമ്മാന്റെ അടുത്താണ് ..
ഓ ..
അങ്ങിനെ ഔപചാരിതക്ക് വേണ്ടി രണ്ടു വാക്ക് സംസാരിച്ചു ശരീഫ അടുക്കളയിലേക്ക് തന്നെ നീങ്ങി.
തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോ അസ്ലം അടുത്തുണ്ട് എങ്കിലും…
എത്ര തന്നെ ശ്രമിച്ചിട്ടും അവനാ നിതംബങ്ങളിലേക്ക് കണ്ണ് പായിക്കാതിരിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല .
ഭാഗ്യം അസ്ലം കണ്ടിട്ടില്ല ,
അവന് ഫോണില് ശ്രദ്ധിക്കുകയായിരുന്നു .
തുളുമ്പി തെറിക്കുന്ന ആ രണ്ടു ഗോളങ്ങള് കണ്ടപ്പോ
അവന്റെ കണ്ണുകള് വിടരുകയും അസ്ലാമിനോട് അതിയായ അസൂയ തോന്നുകയും ചെയ്തു.