കൊച്ചു കള്ളനും വലിയ കള്ളിയും [ഹരീഷ്]

ചേച്ചി: പിന്നെന്തിനാ അങ്ങനെ ചോദിച്ചേ?
ഞാൻ : അതു പറയാം. ചോദിച്ചതിന് ആദ്യം ഉത്തരം പറ.
ചേച്ചി: അതു പിന്നെ….. ആഗ്രഹം ഒക്കെയുണ്ട്. പക്ഷേ അതൊക്കെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് മതി.
ഞാൻ : അതുവരെ എന്തു ചെയ്യാനാ പ്ലാൻ?
ചേച്ചി: ഓ .. തൽക്കാലം ഈ ചാറ്റിംഗും വിരൽ പ്രയോഗവും ഒക്കെ മതി.
ഞാൻ : എത്ര വയസ്സിലാ താൻ വയസ്സറിയിച്ചത്?
ചേച്ചി: 13
ഞാൻ : ഇപ്പോൾ 20 അല്ലേ. അപ്പോൾ വയസ്സറിയിച്ചിട്ട് 7 വർഷമായി. ഇനി കല്യാണത്തിന് കുറഞ്ഞത് രണ്ടു മൂന്നു വർഷമെങ്കിലും ആകും . ഇത്രയും കാലം എന്തിനാ ഈ സുഖമൊന്നും വേണ്ടാന്നു വച്ച് പട്ടിണി കിടക്കുന്നത്? നിങ്ങൾ പെൺ കുട്ടികൾ മനസു വച്ചാൽ എത്ര പേരെ വേണമെങ്കിലും കിട്ടും
ചേച്ചി: അതു ശരിയാ. എന്നു പറഞ്ഞ് ഏവനെങ്കിലുമൊക്കെ കാലകത്തി കൊടുക്കാൻ പറ്റുമോ? ഇന്നത്തെ കാലത്ത് ആരെയും വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റില്ല.
ഞാൻ :അപ്പറഞ്ഞത് കറക്ട് . കോളേജിൽ പറ്റിയ ആൺസുഹൃത്തുക്കൾ ആരുമില്ലേ?
ചേച്ചി: ഇല്ല
ഞാൻ :അങ്ങനെ ഉണ്ടെങ്കിൽ തന്നെ അവൻമാർക്ക് കളിക്കാൻ കൊടുക്കുന്നത് സൂക്ഷിച്ചു വേണം. ഇവൻമാർ വീരവാദം അടിച്ച് കോളേജ് മുഴുവൻ അറിയിക്കും.
ചേച്ചി: ശരിയാ . കൂടുതൽ ഗേൾഫ്രണ്ട്സ് ഉള്ളത് ഗമയായിട്ട് കാണുന്നവരാ അവർ.
ഞാൻ: വീട്ടിനടുത്ത് പറ്റിയ പയ്യൻമാർ കാണില്ലേ?
ചേച്ചി: അങ്ങനെ വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റിയ ആരും ഇല്ല.
അമ്പട കള്ളീ! കളിക്കാൻ നല്ല ആശയുണ്ട്. ഒത്തു കിട്ടാത്തതിലുള്ള പ്രശ്നമേയുള്ളൂ. ഞാൻ മനസ്സിൽ കരുതി.
ഞാൻ: കല്യാണത്തിനു മുമ്പ് ആരും അറിയാതെ കളിക്കണമെങ്കിൽ ഒരു വഴിയുണ്ട്. ഏറ്റവും സുരക്ഷിതമായ വഴി. ആരും സംശയിക്കാത്ത ഒരു വഴി.
ചേച്ചി: എന്താ അത്?
കഴപ്പി ചേച്ചിയുടെ ആക്രാന്തം കണ്ടില്ലേ. എന്റെ മനസിൽ സന്തോഷം തിരതല്ലി. ഞാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന വഴിയേ അവൾ വരുന്നുണ്ട്. അതേ സമയം എനിക്ക് ആശങ്കയും തോന്നി. ഞാൻ മുന്നോട്ട് വയ്ക്കുന്ന നിർദ്ദേശം അവൾ തള്ളിക്കളഞ്ഞാൽ പിന്നെയെന്തു ചെയ്യും.
ഞാൻ: വീട്ടിലുള്ള ആരെയെങ്കിലും കൊണ്ട് കളിപ്പിക്കുക.
ചേച്ചി: വീട്ടിലുള്ളവരോ? അതെങ്ങനെയാ പറ്റുന്നേ? വീട്ടിൽ അതിനു പറ്റിയ ആരുമില്ലല്ലോ
ഞാൻ: രജനിയുടെ വീട്ടിൽ ആണുങ്ങളായിട്ട് ആരൊക്കെയാ ഉള്ളത്?
ചേച്ചി: അച്ഛനും, അനിയനും.
ഞാൻ: ഇതിലാരെയെങ്കിലും സെലക്ട് ചെയ്തുകൂടേ?
ചേച്ചി: അയ്യോ. ഇയാളെന്താ പറയുന്നേ? അച്ഛനേയോ സഹോദരനെയോ കൊണ്ടു കളിപ്പിക്കാനോ? അതൊക്കെ മഹാപാപമല്ലേ?
ഞാൻ: എന്തു മഹാപാപം. എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരൻ അവന്റെ അനിയത്തിയെ കളിക്കുന്നത് എനിക്ക് നേരിട്ടറിയാം. ഇൻസെസ്റ്റ് കഥകളൊന്നും രജനി വായിച്ചിട്ടില്ലേ?